ΣΑΡΑΝΤΑ ΕΞΙ συναπτά έτη από τότε. Από το προδοτικό πραξικόπημα, της 15ης Ιουλίου 1974, το οποίο άνοιξε τις κερκόπορτες για να εισβάλει η Τουρκία στο νησί. Οι επέτειοι προσφέρονται και για προβληματισμό αλλά πρωτίστως και για δράση. Δράση ανατροπής των επιπτώσεων της προδοσίας. Ανατροπή των κατοχικών δεδομένων. Η χούντα και οι συνεργάτες της στο νησί, η παράνομη ΕΟΚΑ Β’, ανέτρεψαν με πραξικόπημα τον εκλεγμένο Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο. Ήταν ένα σχέδιο σε συνεννόηση με τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Τουρκία. Ήταν ένα σχέδιο, το οποίο γνώριζαν οι ηγέτες της χούντας και της ΕΟΚΑ Β΄, είναι όμως προφανές πως ο καθένας, που είτε γνώριζε είτε όχι, είτε συμμετείχε στη συνωμοσία είτε όχι, μια τέτοια πράξη προδήλως θα οδηγούσε στην εισβολή της Τουρκίας.

ΤΟ ΣΚΗΝΙΚΟ που είχε στηθεί, για την υπονόμευση του Μακάριου και της Κυπριακής Δημοκρατίας ήταν μέρος μιας συνωμοσίας, ενός στημένου παιχνιδιού, σε βάρος της Κύπρου. Στην Τουρκία ανέμεναν την προδοτική πράξη και προετοιμάζονταν. Στην Τουρκία γνώριζαν και περίμεναν για αρκετό καιρό. Δεν θα έχαναν την «ευκαιρία», που τους πρόσφεραν οι ελληνόφωνοι με το πραξικόπημα κατά της νόμιμης και δημοκρατικά εκλεγμένης ηγεσίας της Κυπριακής Δημοκρατίας.

ΣΤΙΣ 15 Ιουλίου 1974 συντελέσθηκε η μεγαλύτερη προδοσία σε βάρος της πατρίδας μας. Αυτή είναι μια πραγματικότητα, την οποία δεν μπορεί να την αμφισβητήσει κανείς. Έχει αποδειχθεί με έγγραφα και πάρα πολλά τεκμήρια. Οι ξένες δυνάμεις είχαν τους λόγους τους να διαμορφώσουν ένα σχέδιο που θα είχε ως κατάληξη τη διχοτόμηση της χώρας μας. Το ερώτημα το οποίο τίθεται, είναι γιατί βρέθηκαν άνθρωποι σε Ελλάδα και Κύπρο, οι οποίοι συμμετείχαν σε αυτή τη συνωμοσία. Εξηγήσεις υπάρχουν. Άλλωστε η δράση τους και οι διασυνδέσεις τους επιβεβαιώνονται από στοιχεία που- επαναλαμβάνουμε- δεν μπορούν να αμφισβητηθούν. Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε ποτέ, όσα χρόνια και να περάσουν καθώς μέχρι σήμερα βιώνουμε τις επιπτώσεις του πραξικοπήματος της χούντας και της ΕΟΚΑ Β.  Βιώνουμε την κατοχή. Ένα μεγάλο τμήμα της πατρίδας μας βρίσκεται υπό τουρκική κατοχή, χιλιάδες πρόσφυγες παραμένουν μακριά από τα σπίτια τους. Η  τύχη αριθμού αγνοουμένων παραμένει αδιευκρίνιστη, ο τουρκικός στρατός κατοχής συνιστά μόνιμη επεκτατική απειλή με την εδώ παρουσία του. Αυτή η επέτειος  θα θυμίζει για πάντα αυτό που έγινε και θα «κυνηγά» για πάντα τους Έλληνες της Κύπρου.

Η ΦΕΤΙΝΗ επέτειος βρίσκει την Τουρκία πιο επιθετική. Το καθεστώς Ερντογάν έχει αποθρασυνθεί. Με την ανοχή της διεθνούς κοινότητας, η κατοχική Τουρκία, εφαρμόζοντας την επεκτατική του πολιτική, το σχέδιο της «Γαλάζιας Πατρίδας», έχει ανοίξει πολλά μέτωπα. Στην κυπριακή ΑΟΖ με τα γεωτρύπανα και τα ερευνητικά της σκάφη αλωνίζει. Έχει εισβάλει στη Συρία, έχει εμπλακεί στη λιβυκή κρίση. Περαιτέρω, απειλεί την Ελλάδα με αποστολή σεισμικών σκαφών στη θαλάσσια της περιοχή. 

Η ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ 46 χρόνων από την προδοσία, αποτελεί ευκαιρία για να επανατονίσουμε πως δεν θα πρέπει να αναλωνόμαστε σε βαρύγδουπες διακηρύξεις και επαναλαμβανόμενα μηνύματα, που παραμένουν στη θεωρία. Στόχος παραμένει η αποκατάσταση της ενότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας, η απελευθέρωση της πατρίδας μας από τους Τούρκους κατακτητές. Η ιστορία έχει καταδικάσει τους υπαίτιους της καταστροφής. Η συλλογική συνείδηση του λαού τους έχει κατατάξει στους προδότες της πατρίδας.