Ο Αλί Ερμπάς, Επικεφαλής της Υπηρεσίας Θρσκευτικών Υποθέσεων, που είναι το άντρο του ισλαμισμού στην Τουρκία, ανήλθε στον άμβωνα με το οθωμανικό γιαταγάνι, την ημέρα που η Αγία Σοφία έγινε τζαμί

Λόρια Μαρκίδη   

Η μαύρη Παρασκευή, 24 Ιουλίου 2020, σήμανε το τέλος μιας εποχής για την Τουρκία με την αποδόμηση του Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ και του κοσμικού κράτους και την επιστροφή στο μεσαίωνα, τον ισλαμο-εθνικισμό και τον νεο-οθωμανισμό, υπό τη δικτατορία Ερντογάν. 

Τις 24 Ιουλίου, επέτειο της συνομολόγησης της Συνθήκης της Λωζάνης, βάσει προνοιών της οποίας ιδρύθηκε η Τουρκική Δημοκρατία, ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν επέλεξε για να κηρύξει την κατάργηση του διατάγματος του Κεμάλ Ατατούρκ αναφορικά με την Αγιά Σοφιά και τη μετατροπή της Μεγάλης Εκκλησίας σε Μεγάλο Τζαμί.

Κατά την τελετή εντός του ναού ο Προϊστάμενος της Διεύθυνσης Θρησκευτικών Υποθέσεων της Τουρκίας, Αλή Ερμπάς κραδαίνοντας ένα γιαταγάνι, σύμβολο της οθωμανικής πολιτικής της κατάκτησης ξένων εδαφών, υποδαύλισε με το λόγο του τη τζιχαντιστική ιδεολογία που επικρατεί σήμερα στην Τουρκία. Σε δήλωση του ο Ερμπάς επεσήμανε ότι το γιαταγάνι που κρατούσε συμβολίζει την κατάκτηση του τεμένους και αποτελεί σουλτανική οθωμανική παράδοση σε τέτοιες περιπτώσεις. 

Το ίνδαλμα του Ταγίπ Ερντογάν το οποίο κατά κόρον τιμά και επικαλείται ως πρότυπο είναι ο Σουλτάνος Μωάμεθ II, ο Πορθητής, (Al Fatih) από των οίκο των Οσμανιδών. Ο Μωάμεθ ο Πορθητής ήταν αυτός που άλωσε την Κωνσταντινούπολη την 29 Μαΐου 1453 και έπνιξε στο αίμα την Πόλη με τις θηριωδίες που έλαβαν χώρα. Είναι αυτός που μετέτρεψε την χριστιανική εκκλησία Αγιά Σοφιά σε τζαμί και μπήκε θριαμβευτής μέσα λίγες μέρες αργότερα. Ο Μωάμεθ II εφάρμοσε ιμπεριαλιστική πολιτική και χαρακτηριζόταν από παροιμιώδη σκληρότητα. Οι ιστορικοί κάνουν μνεία της ανηλεούς εκστρατείας του σε Ασία και Ευρώπη. 

Σε πρόσφατο άρθρο του ο Αμερικανός συγγραφέας και μελετητής της ισλαμικής θεολογίας, Raymond Ibrahim, αναφερόμενος στον Μωάμεθ II, τον χαρακτηρίζει ως «ένα τρομοκράτη που εξανδραπόδιζε τους ηττημένους λαούς και άρπαζε τη γη των κατακτημένων». Σύμφωνα με τον Raymond Ibrahim, ο Μωάμεθ ο Πορθητής ήταν παιδόφιλος με ιδιαίτερη προτίμηση σε αγόρια-εφήβους. 

Η ιστορία αναφέρει ότι αυτός ο Οθωμανός Σουλτάνος αποκατέστησε τα προνόμια του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως στο νέο Οικουμενικό Πατριάρχη, τον φιλόσοφο και θεολόγο Γεννάδιο Σχολάριο με τον οποίο συζητούσε θεολογικά ζητήματα της χριστιανικής και ισλαμικής πίστης. Σύμφωνα με τον Άγγλο ιστορικό, συγγραφέα και πολιτικό Edward Gibbon, τον οποίο επικαλείται ο Raymond Ibrahim, ο Μωάμεθ ΙΙ «είχε την ειρήνη στα χείλη ενώ ο πόλεμος ήταν στην καρδιά του». Με τον τρόπο αυτό παραπλανούσε τον κόσμο. 

Τα βήματα αυτού του Σουλτάνου ακολουθεί ο Ταγίπ Ερντογάν σκορπώντας τον θάνατο και την καταστροφή εν ονόματι της ειρήνης· ονειρευόμενος να καταστεί ο ισχυρός παίκτης στην Ανατολική Μεσόγειο και στον τομέα της ενέργειας με παγκόσμια εμβέλεια. Οι δύο υπερδυνάμεις σιωπηρά τον στηρίζουν εφόσον εξυπηρετούνται και τα δικά τους συμφέροντα. Η Γερμανία και κάποιες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν είναι διατεθειμένες να λάβουν μέτρα κι ας κινδυνεύει ολόκληρη η Ευρώπη από τον μεγαλοϊδεατισμό του νεο-Οθωμανού δικτάτορα. 

Στο εσωτερικό της χώρας του έχει πολλούς εχθρούς και αντιπάλους, έχει πολλούς αδικήσει και καταπιέσει. Θα έχει άραγε και το ίδιο τέλος όπως ο Μωάμεθ ΙΙ ο Πορθητής ο οποίος εικάζεται ότι δολοφονήθηκε από τον ίδιο του τον γιό, τον Βαγιαζίτ ΙΙ. Ο τελευταίος φέρεται ότι είχε δηλητηριάσει τον Μωάμεθ ΙΙ τον οποίο και διαδέχθηκε στο θρόνο των Οσμανιδών. 

*Πρέσβης ε.τ.