Χάσαμε τα πάντα!
Τον τόπο που γεννηθήκαμε, το βιος μας, τους ανθρώπους που αγαπάμε που σκορπίστηκαν παντού, όχι μόνο στην ελεύθερη Κύπρο αλλά και στο εξωτερικό.
Τα παλληκάρια, οι εθνοφρουροί μας, οι έφεδροι και οι εθελοντές μας, όλοι αγωνίστηκαν και πάρα πολλοί έπεσαν στον βωμό της ελευθερίας για εμάς και για ολόκληρη την Κύπρο. Και αρκετοί άλλοι υπέφεραν τα μέγιστα στα χέρια του κατακτητή και πολλοί άλλοι δε ακόμη αγνοούνται.
Οι αθάνατοι ήρωες της πόλης και της επαρχίας Αμμοχώστου, όπως ο Τάσος Μάρκου και πολλοί άλλοι, έδωσαν ό,τι πολυτιμότερο είχαν, την ίδια τους τη ζωή για τη δική μας ελευθερία.   
Δυστυχώς ο Άντρος Παυλίδης μόνο την τουρκική προπαγάνδα μπορεί να εξυπηρετήσει με το να λέει, οδυνηρές για εμάς, προκλητικές ανοησίες και ανυπόστατους αναληθείς ισχυρισμούς, ότι δεν υπήρχε κίνδυνος από τον τούρκικο στρατό και ότι, τάχα, οι κάτοικοι Αμμοχώστου δεν έπρεπε να φύγουν από την πόλη και ότι φοβήθηκαν και το «έσκασαν»(!).
Ο Άντρος Παυλίδης γνώριζε πολύ καλά ότι το κατειλημμένο από τους πραξικοπηματίες κρατικό κανάλι του ΡΙΚ, στο οποίο δούλευε, κάλεσε τους Βαρωσιώτες να πάνε πίσω στα σπίτια τους από την ίδια ημέρα που καταλήφθηκε η πόλη. Πάρα πολλοί επέστρεψαν, όμως οι Τούρκοι εισβολείς άλλους σκότωσαν, άλλους βίασαν και άλλους βασάνισαν με τον πιο απάνθρωπο τρόπο.
Δεν ήταν μια «ειρηνευτική επιχείρηση», όπως υπαινίσσεται ο κύριος Παυλίδης, αλλά μια στρατιωτική επίθεση που απώτερο σκοπό είχε να σκοτώσει, να βασανίσει, να βιάσει. Επίσης να κάψει, να λεηλατήσει και να καταστρέψει τις περιουσίες μας. Απώτερος σκοπός ήταν να κατακτήσει ολόκληρη την πόλη του Ευαγόρα.
Ο Άντρος Παυλίδης δεν θεώρησε σωστό να αναφερθεί στην προδοσία και τη συνωμοσία εις βάρος της πατρίδας μας. Στη δεύτερη φάση της τουρκικής εισβολής δόθηκε η διαταγή στην Εθνική Φρουρά όπως οπισθοχωρήσει άμεσα κατά την προέλαση του τουρκικού στρατού στην Αμμόχωστο.
Οι Βαρωσιώτες και οι υπόλοιποι πρόσφυγες διαβάζουν με αποτροπιασμό και αισθήματα αγανάκτησης τη θρασύτατη απόπειρα του κυρίου Παυλίδη να κατηγορήσει και να καταδικάσει τους κατοίκους της Αμμοχώστου για την εγκατάλειψη της πόλης τους!
Για αυτές τις αισχρές και άδικες κατηγορίες που αποτυπώνει ο Άντρος Παυλίδης, θα έπρεπε να νιώθει μόνο ντροπή. Διότι φέρνουν στις μνήμες των Βαρωσιωτών και όλων των προσφύγων ανοικτές πληγές που ακόμη αιμορραγούν. Και αυτές οι κατηγορίες δεν είναι τίποτε άλλο παρά ασέλγεια στις δικές μας τις πληγές.
Οι Βαρωσιώτες κρατούν άσβεστη τη λαμπάδα της εθνικής μνήμης, της προδοσίας, της αιματοχυσίας, της προσφυγιάς και του ξεριζωμού.
Κρατάνε ανεξίτηλη τη φλόγα στο αναμμένο καντήλι των νεκρών μας, των ηρώων μας, που υπερασπίστηκαν τις Θερμοπύλες της πατρίδας μας και έδωσαν και την τελευταία ρανίδα του αίματός τους για τη δική μας ελευθερία.
Και η πόλη της Αμμοχώστου και όλα τα κατεχόμενα εδάφη μας ζητούν απεγνωσμένα την απελευθέρωσή τους από τον τούρκικο ζυγό.
Εμείς ως Σύνδεσμος Αμμοχώστου ΗΒ στέλνουμε ένα μήνυμα και ταυτόχρονα μια υπόσχεση.
Όλοι εμείς οι Βαρωσιώτες δεν υποστέλλουμε τη σημαία της επιστροφής στην πόλη μας.
Θα αγωνιζόμαστε μέχρι ο ήλιος της λευτεριάς και της δικαιοσύνης να ανατείλει στην πόλη μας και σε όλα τα κατεχόμενα εδάφη μας.