Θα ήταν ιδιαίτερα παρακινδυνευμένη κάθε απόλυτη άποψη σχετικά με το ποία χώρα ή ποια ακριβώς δύναμη ήταν αυτή που έπληξε τους τουρκικούς MIM-23 Hawk και τα συστήματα παρεμβολής Koral στην αεροπορική βάση Al Watiya, στη βορειοδυτική Λιβύη. Δεν υπάρχουν σαφείς ενδείξεις και πολύ περισσότερο αποδείξεις. Μόνο υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε και αυτές με βάση την κοινή λογική και τα ισχύοντα δεδομένα. Κατ΄ επέκταση όσο δεν μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι το πλήγμα έγινε από τα γαλλικά Rafale, δεν μπορούμε να είμαστε 100% βέβαιοι ούτε για το ότι το πλήγμα δεν έγινε από τα γαλλικά μαχητικά.

Του Στέργιου Δ. Θεοφανίδη

Γιατί ναι μεν θα ήταν αδύνατο τα μαχητικά αυτά να απογειωθούν από τη νότια Γαλλία, ή από τη βάση Solenzara στο νησί της Κορσικής και να πετάξουν εντός του FIR της Ρώμης ανεντόπιστα, μέχρι να φτάσουν σε απόσταση βολής όπλων από τη βάση Al Watiya, αλλά…

Δεν ισχύει το ίδιο αν υποθέσουμε ότι απογειώθηκαν από τη βάση της Γαλλίας στη Djanema, πρωτεύουσα του Τσαντ, νότια της Λιβύης! Από εκεί θα μπορούσαν να επιχειρήσουν και να πετάξουν μέχρι την Al Watiya ανεντόπιστα. Όπως και από το νότιο τμήμα της Αιγύπτου, πράγμα το οποίο θεωρούμε λιγότερο πιθανό…

Ρίχνοντας μία ματιά στο χάρτη, αποκαλύπτεται αμέσως η πολύ μεγάλη απόσταση που χωρίζει την Djanema από τη βάση Al Watiya. Αποκαλύπτεται όμως και το ότι όλος αυτός ο τεράστιος χώρος καλύπτεται από έρημο, στην οποία όχι μόνο δεν υπάρχουν κατοικημένες περιοχές, αλλά δεν υπάρχει και κάλυψη ραντάρ από στρατιωτικές δυνάμεις ή οποιαδήποτε Αρχή Πολιτικής Αεροπορίας.

Ρίχνοντας άλλη μία ματιά στην ιστορία των τελευταίων ετών στην ευρύτερη Δυτική και Κεντρική Αφρική, θα δούμε γαλλικές στρατιωτικές αποστολές στο Νήγιρα, το Μαλί και το Tσαντ για την οργάνωση και τη διεξαγωγή επιχειρήσεων εξουδετέρωσης ομάδων τζιχαντιστών.

Τα Rafale C και Mirage 2000D της Γαλλικής Αεροπορίας επομένως, έχουν κατ επανάληψη επιχειρήσει σε αυτή την περιοχή του κόσμου, με αποτέλεσμα να υπάρχουν εκεί και οι κατάλληλες υποδομές για την φιλοξενία τους.

Επομένως, γαλλικά Rafale θα μπορούσαν να επιχειρήσουν από τη βάση της Djanema και να προσβάλουν το αεροδρόμιο Al Watiya, μέσω εναέριου ανεφοδιασμού πάνω από το βόρειο Τσαντ, ή το νότιο τμήμα της Λιβύης που πρακτικά είναι εντελώς ακατοίκητο. Και κατ΄ επέκταση και χωρίς μέσα επιτήρησης.

Το Rafale μπορεί να πετάξει σε πολύ μικρό ύψος πάνω από το έδαφος αυτόματα και με απόλυτη ασφάλεια χάρη στην λειτουργική διαμόρφωση αυτόματου TFR που διαθέτει το ραντάρ RBE 2AA. Μόνο έτσι μπορεί να εξηγηθεί ότι τέτοια μαχητικά είναι πιθανό να προσέγγισαν το αεροδρόμιο ανεντόπιστα από νότια…

Μπορεί επίσης να πλήξει μέχρι και έξι στόχους στο έδαφος ταυτόχρονα, με κατευθυνόμενα όπλα AASM (HAMMER SBU-38/-54/-64) καθοδήγησης INS-GPS, σε συνδυασμό με λέιζερ ή υπέρυθρη ακτινοβολία, αντίστοιχα. Η ακτίνα του όπλου κυμαίνεται από τα 15 έως τα 70 χιλιόμετρα, ανάλογα με το ύψος πτήσης του μαχητικού. Οι Γάλλοι πραγματοποίησαν ρίψεις 250 ΑΑSM το 2011 στη Λιβύη.

Γιατί τα γράφουμε όλα αυτά; Καταρχήν για να δείξουμε ότι οι Αιγύπτιοι δεν έχουν εμπειρία τέτοιων προσβολών. Ούτε και οι Ρώσοι έχουν τη δυνατότητα να χτυπήσουν μέχρι έξι στόχους σε μία και μόνο επίθεση. Αυτή είναι ίσως η σημαντικότερη δυνατότητα που παρέχει το AASM.

Στη Συρία οι επιθέσεις τους γίνονταν και γίνονται από μεγάλα ύψη, με τη χρήση καθοδηγούμενων όπλων. Μία απλή ματιά στα διαθέσιμα βίντεο του Ρωσικού ΥΠΑΜ αποκαλύπτουν του λόγου το αληθές. Γιατί ο στόχος φαίνεται σχεδόν κατακόρυφα από πάνω.

Στα βίντεο της πρόσφατης επίθεσης στα τουρκικά συστήματα (που φαίνεται να έχουν παρθεί από αισθητήρες IR ατρακτιδίων στοχοποίησης…), η γωνία είναι τελείως διαφορετική. Οι στόχοι διακρίνονται από πλάγια, ενώ αν παρατηρήσετε με προσοχή και η γωνία προσβολής των όπλων είναι μικρή. Δεν χτυπούν κατακόρυφα δηλαδή αλλά πλευρικά…

Θεωρούμε απίθανο να αξιοποιήθηκαν όπλα μακρού πλήγματος (όπως οι SCALP –EG) για την προσβολή των στόχων. Πολύ απλά γιατί το κόστος των όπλων αυτού του είδους είναι δυσανάλογα μεγαλύτερο από το στόχο του (MIM-23)! Και αυτό όμως είναι κάτι που δεν μπορούμε να αποκλείσουμε…

Πιστεύουμε ότι οι Αμερικανοί γνωρίζουν ποιος είναι υπεύθυνος για την επίθεση. Θεωρούμε ότι δεν θα αποκάλυπταν την ταυτότητά του προκειμένου να μην προκαλέσουν ακόμη μεγαλύτερο ρήγμα στις τάξεις του ΝΑΤΟ, μεταξύ χωρών-μελών της.

Αντίθετα, αν την προσβολή είχαν κάνει οι Ρώσοι, θα το αποκάλυπταν λογικά με σκοπό να προκαλέσουν ρήγμα στις ρωσοτουρκικές σχέσεις. Όσον αφορά το κίνητρο της αντεκδίκησης, όσο οι Ρώσοι θα μπορούσαν να θέλουν να εκδικηθούν την εξουδετέρωση των Pantsir από τουρκικά UAV, άλλο τόσο οι Γάλλοι δεν θα ήθελαν να αφήσουν αναπάντητη την σοβαρή πρόκληση των Τούρκων που στοχοποίησαν γαλλική φρεγάτα και σε θεωρούμενο στο Παρίσι ως “γαλλικό γήπεδο”.

Υπενθυμίζουμε, ότι τα πλήγματα που είχαν κάνει οι Ρώσοι με όπλα οριζόντιας πλεύσης, μακρού πλήγματος Kalibr από βομβαρδιστικά αεροπλάνα και μονάδες επιφανείας στην Κασπία, εναντίον στόχων στη Συρία, ενώ είχαν εκτελεστεί με απόλυτη μυστικότητα, δημοσιοποιήθηκαν σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα!

Και κάτι τελευταίο… Στις φωτογραφίες του αεροδρομίου στην Al Watiya, πριν και μετά την προσβολή, διακρίνονται οι στόχοι από δορυφορικές λήψεις. Αν και οι Ρώσοι έχουν τέτοια δυνατότητα, υπενθυμίζουμε ότι την έχουν και οι Γάλλοι μέσω του δορυφορικού δικτύου Helios στο οποίο έχει πρόσβαση και η Ελλάδα, ενώ πιθανότατα δεν την έχουν οι Αιγύπτιοι και οι ένοπλες δυνάμεις των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων.

www.defence-point.gr