Τα αποτελέσματα μελέτης που παρουσιάστηκαν στο “Defence & Security State of the Art Technology” για τα Ελληνικά F-16 Viper εναντίον τουρκικών F-35, είναι άκρως ενδιαφέροντα.

Γράφει ο Αντισμηνάρχος (ΜΗ) Κωνσταντίνος Ζηκίδης
(Σχολή Ικάρων, Τμήμα Αεροπορικών Επιστημών, Αεροπορική Βάση Δεκελείας)

Η επίθεση στο Περλ Χάρμπορ το πρωινό της 7ης Δεκεμβρίου 1941 έχει καταχωρισθεί στο συλλογικό υποσυνείδητο ως μία ξαφνική, μη αναμενόμενη επίθεση, η οποία οφείλεται στην αδυναμία έγκαιρης προειδοποίησης.

Από τότε έχουν περάσει σχεδόν 80 χρόνια και υπήρξαν πολλές εξελίξεις όσον αφορά τα ραντάρ, τα οποία αποτελούν πλέον τον βασικό πυλώνα έγκαιρης προειδοποίησης. Επίσης, εδώ και 40 χρόνια υπήρξαν εξελίξεις στην τεχνολογία χαμηλής παρατηρησιμότητας ή στελθ. Τέλος, τα τελευταία 20 χρόνια εξελίχθηκαν και οι τεχνικές αντιμετώπισης απειλών στελθ.

Το μέγεθος του “ίχνους ραντάρ” ενός στόχου ονομάζεται RCS (Radar Cross Section) ή ραδιοδιατομή και μετράται σε τετραγωνικά μέτρα (m²). Για να γίνει κατανοητή η σημασία του RCS, προτείνεται η εξέταση των αποστάσεων αποκάλυψης που προσφέρει το ραντάρ APG-68(V)9 των F-16 Block 52+/Adv. έναντι διαφόρων στόχων.

Έτσι, λαμβάνοντας υπόψη την εμβέλεια του ραντάρ και το μέσο RCS διαφόρων στόχων από ανοικτές πηγές, καταλήγουμε σε τρεις κατηγορίες:
α. παλαιά μαχητικά με RCS > 1 m² και αντίστοιχες αποστάσεις αποκάλυψης πάνω από 40 ναυτικά μίλια (ν.μ.),
β. σύγχρονα μαχητικά με μειωμένο RCS (της τάξης του 0,1 m²) και αποστάσεις αποκάλυψης 20 – 40 ν.μ.
γ. μαχητικά στελθ, με πολύ μικρό RCS (της τάξης του 0,01 m²) και αποστάσεις αποκάλυψης γύρω στα 10 ν.μ.

Είναι προφανές ότι αποστάσεις αποκάλυψης της τάξης των 10 ν.μ. είναι απολύτως ανεπαρκείς, ιδίως εάν ο αντίπαλος μας έχει αποκαλύψει σε πολύ μεγαλύτερες αποστάσεις.

Με σκοπό τη μελέτη του RCS δυσδιάκριτων στόχων, χρησιμοποιήθηκε ο κώδικας υπολογιστικού ηλεκτρομαγνητισμού (computational electromagnetics) POFACETS, ο οποίος αναπτύχθηκε από το U.S. Naval Postgraduate School και τρέχει σε περιβάλλον MATLAB.

Βασίζεται στην μέθοδο της Φυσικής Οπτικής και μπορεί να υπολογίσει το RCS ενός τρισδιάστατου μοντέλου στόχου, χωρίζοντας την επιφάνειά του σε πολύ μικρά τρίγωνα και αθροίζοντας την επιμέρους συνεισφορά κάθε τριγώνου. ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΠΟΛΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΘΕΜΑ ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ

www.defencepoint.gr