Άριστος Μιχαηλίδης   

«Καταδικάζουμε απερίφραστα την προκλητική συμπεριφορά του τουρκικού κράτους, η οποία έχει ξεφύγει πλέον κάθε λογικού ορίου», έλεγε χθες η ανακοίνωση του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου του κυβερνώντος κόμματος, Νίκου Τορναρίτη. Μας έκανε μάλιστα και συστάσεις. «Αυτή την ώρα συστήνεται ψυχραιμία και διεξοδική ανάλυση όλων των παραμέτρων για να αντιμετωπίσουμε συλλογικά  τις νέες τουρκικές προκλήσεις».

Κατά πρώτον, ουδέποτε η προκλητική συμπεριφορά του τουρκικού κράτους βρισκόταν εντός λογικού ορίου για να ξεφύγει τώρα. Ήταν έξω από κάθε λογικό όριο, και το 2015 που ο κ. Τορναρίτης μας έλεγε ότι η Τουρκία του Ερντογάν δεν είναι ίδια με την Τουρκία του Εβρέν, του Ντεμιρέλ ή του Ετσεβίτ και «συζητεί σοβαρά μια Ομοσπονδιακή διευθέτηση» κι ότι αυτή του η εκτίμηση «πιστεύω ότι είναι έγκυρη και σύντομα θα φανεί στην πορεία των διαπραγματεύσεων» (Φιλελεύθερος, 10/8/15). Ήταν έξω από κάθε λογικό όριο και το 2016 όταν περίμενε τη λύση από ώρα σε ώρα και δήλωνε ότι η ηγεσία του ΔΗΣΥ θα εισηγηθεί «δίμηνη αναβολή των διαδικασιών επιλογής των υποψηφίων βουλευτών, αναμένοντας τις εξελίξεις στο Κυπριακό» (10/1/16). Ήταν έξω από κάθε λογικό όριο και όταν έγραφε άρθρα και καθοδηγούσε την κοινή γνώμη: «Ας εκμεταλλευτούμε, λοιπόν, τις ευνοϊκές συνθήκες για επίλυση του Κυπριακού (…) Τώρα είναι η ώρα της λύσης» (Φ-12/9/16).

Το Μπαρμπαρός αλώνιζε στην κυπριακή ΑΟΖ από το 2014, οι απειλές, οι προθέσεις, η πολιτική, οι αξιώσεις της Τουρκίας δεν κρύφτηκαν ποτέ, ήταν ολοφάνερες για όποιον ήθελε να πολιτεύεται χωρίς ψευδαισθήσεις. Αναφέρομαι στον κ. Τορναρίτη, διότι πρώτος και καλύτερος έσερνε το χορό της ουτοπίας. Όχι ότι ήταν ο μόνος. Πολλοί άλλοι τον ακολουθούσαν, αδέσποτοι εκφραστές του ναιναικιστάν, αλλά και ειδικά εξέχουσες προσωπικότητες από τα δύο μεγάλα κόμματα, που μας κυβερνούν εδώ και δώδεκα χρόνια. 

Κατά δεύτερο, τώρα που πλέον μας οδήγησαν στην πιο καταστροφική εξέλιξη, είναι και ολίγον θράσος να μας συστήνουν «διεξοδική ανάλυση όλων των παραμέτρων». Να εμπιστευτούμε τη δική τους ανάλυση πάλι; Της απολύτου αποτυχημένης εκτίμησης τους; «Για να αντιμετωπίσουμε συλλογικά τις νέες τουρκικές προκλήσεις», λέει. Ήθελαν να διαχειριστεί μόνο η δική τους σοφία την πορεία του τόπου, μας κοσμούσαν με διάφορα επίθετα όποτε ασκούσαμε κριτική στην πολιτική τους (για μένα έγραφε ο κ. Τορναρίτης ότι κάνω μονόλογο «από τον προνομιακό χώρο που κατέχει στην ιστορική εφημερίδα της Κύπρου», λες και το πρόβλημα μας είναι ότι κατέχω προνομιακό χώρο στον Φιλελεύθερο και γράφω τις απόψεις μου, και αν τον κατείχε κάποιος άλλος δεν θα είχαμε πρόβλημα), και τώρα που τα έκαναν θάλασσα, μας καλούν να αντιμετωπίσουμε συλλογικά  τις νέες τουρκικές προκλήσεις. Τι να εννοούν άραγε; Να τους ακολουθήσουμε συλλογικά διότι είναι δύσκολοι καιροί;

Από την άλλη, είναι και το μεγάλο κόμμα της αντιπολίτευσης, που αίφνης βλέπει ότι «οι νέες παράνομες ενέργειες της Τουρκίας (…) συνιστούν μιαεπικίνδυνη κλιμάκωση της επιθετικότητας της Τουρκίας η οποία βέβαια εντάσσεται στη συνολική στρατηγική της κυβέρνησης Ερντογάν». Τη συνολική στρατηγική της κυβέρνησης Ερντογάν τώρα την ανακάλυψαν; Είναι χρόνια που την εφαρμόζουν οι Τούρκοι. Ακόμα και τότε που η αντιπροσωπεία του ΑΚΕΛ πήγαινε στην Τουρκία (δυο φορές) κι επέστρεφε για να μας πει «τουλάχιστον ξέρουμε πού στεκόμαστε» και «φαίνεται πως κατανοεί η ηγεσία της Τουρκίας πως χωρίς λύση στο Κυπριακό πολύ δύσκολα θα μπορέσει να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη νοτιοανατολική Μεσόγειο» (24/1/2016). Ακόμα και τη δεύτερη φορά, που είδε τον Τσαβούσογλου και ήρθε ο Άντρος Κυπριανού να μας ενημερώνει ότι στο Κραν Μοντάνα πήγε «εξουσιοδοτημένος να καταλήξει σε συμφωνία» και ότι υπό κάποιους όρους θα δεχόταν και την πλήρη κατάργηση των εγγυήσεων (5/12/18).

Μα, αν η σημερινή επικίνδυνη κλιμάκωση εντάσσεται στη συνολική στρατηγική της κυβέρνησης Ερντογάν, δεν εντασσόταν και το 2016 και το 2018; Είχε άλλη στρατηγική τότε; Την ίδια είχε και ήταν στρατηγική με μόνο στόχο τον έλεγχο όλης της Κύπρου και την απόκτηση πρωταγωνιστικού ρόλου στα κοιτάσματα της Ανατολικής Μεσογείου. Ίδια στρατηγική είναι και ήθελε να την πετύχει είτε με μια λύση του Κυπριακού που θα εξυπηρετούσε το στόχο της, είτε διά της στρατιωτικής απειλής.

Ε, μην μας παριστάνουν τώρα και τους εμπειρογνώμονες, που θα μας σώσουν.

[email protected]