Της Pinar Tremblay

Φανταστείτε το εξής: Μια γυναίκα βρίσκεται μόνη της στο σπίτι της στην επαρχία Ντιγιαρμπακίρ, στα νοτιοανατολικά της Κουρδικής περιοχής της Τουρκίας. Στις 5 π.μ., 100 αστυνομικοί από αντιτρομοκρατικές μονάδες και μονάδες ειδικών δυνάμεων εισβάλλουν στο διαμέρισμα, δίνοντας εντολή στους γείτονες να μείνουν μέσα και να μην επικοινωνήσουν με κανέναν. Στη συνέχεια, καταστρέφουν την πόρτα με μία βαριοπούλα και απελευθερώνουν δύο σκυλιά της αστυνομίας με σκοπό να επιτεθούν στην Sevil Rojbin Cetin. Αλλά αυτό είναι μόνο η αρχή.

H Τσετίν είναι ακτιβίστρια στα κινήματα γυναικών και πρώην δήμαρχος του Λαϊκού Δημοκρατικού Κόμματος (HDP), που εξελέγη το 2014 και αντικαταστάθηκε από κυβερνητικό διορισμό το 2016.

Η Τσετίν ανακρίθηκε για 31 ώρες στο διαμέρισμά της, ενώ τα πόδια της αιμορραγούσαν από πολλαπλά δαγκώματα σκύλων. Το διαμέρισμα καταστράφηκε, ενώ είχε δεμένα τα μάτια και ξυλοκοπήθηκε.

Ήταν ημίγυμνη με τα χέρια δεμένα, ενώ την τράβαγαν φωτογραφίες. Τα σωματικά και σεξουαλικά βασανιστήρια συνδυάστηκαν με λεκτικές καταχρήσεις· ένα όπλο βρισκόταν συνεχώς στο κεφάλι της. “Κάποια στιγμή την πήγαν στο μπαλκόνι και ο αξιωματικός της είπε, “Εάν το διαμέρισμά σας βρισκόταν στον 5ο όροφο, θα είχατε πηδήξει από τώρα και δεν θα είχε χρειαστεί να ασχοληθούμε μαζί σας”, δήλωσε ο Μεράλ Ντάνις Μπέστας, φιλοκουρδικός νομοθέτης του HDP.

Ο εισαγγελέας της Τσετίν Γκουλιστάν Άτες, ο οποίος τράβηξε φωτογραφίες από τα τραύματά της μετά τα βασανιστήρια και τα μοιράστηκε με τον Τύπο, κλήθηκε στο αστυνομικό τμήμα και ξεκίνησε επίσημη έρευνα εναντίον του.

Η έκθεση του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ για τα ανθρώπινα δικαιώματα του 2019 τόνιζε ότι οι παραβιάσεις επηρεάζουν δυσανάλογα τους Κούρδους πολίτες της Τουρκίας. Οι Κούρδισες γυναίκες ή οι γυναίκες που αρνούνται να αποτελέσουν πρότυπο πολίτη στα μάτια του τουρκικού κράτους γίνονται όλο και περισσότερο στόχοι αυθαίρετων συλλήψεων,  σεξουαλικής βίας υπό κράτηση, προσβολών και απειλών βιασμού.

Η Remziye Tosun, νομοθέτης του HDP, η οποία έχει στοχοποιηθεί επειδή φορούσε λευκά κασκόλ στο κοινοβούλιο, δήλωσε στο Al-Monitor, “Κατά τη διάρκεια της πολιορκίας του Sur [το 2016], έμεινα στο σπίτι με τα μικρά παιδιά μου. Στη συνέχεια, [οι δυνάμεις ασφαλείας] μας πήγαν έξω. Είχα τις δύο κόρες μου μαζί μου – η μία ήταν 18 μηνών και η άλλη εννέα ετών. Οι δυνάμεις ασφαλείας ήταν αποφασισμένες να στείλουν τα παιδιά μου στις κοινωνικές υπηρεσίες παρά τις εκκλήσεις μου να καλέσω την οικογένειά μου. Έστειλαν το 9χρονο παιδί μου σε ορφανοτροφείο.”

Η Tosun είπε ότι από το 2015 οι κρατικές δυνάμεις αύξησαν σταδιακά την ένταση των βασανιστηρίων και της κακοποίησης γυναικών. «Έχουμε επιστρέψει στο παρελθόν – πίσω στις ημέρες του Esat Oktay Yildiran. Αυτή είναι η νοοτροπία του AKP [Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης] αυτή τη στιγμή. Τα βασανιστήρια επέστρεψαν με εκδικητική μορφή. ” (Ο Γιλντιράν ήταν στρατιωτικός αξιωματικός που ήταν διαβόητος για τις φρικτές τεχνικές βασανιστηρίων στη φυλακή Ντιγιαρμπακίρ τη δεκαετία του 1980.)

Το σπίτι της Tosun στο Sur κατεδαφίστηκε και η γυναίκα φυλακίστηκε για 15 μήνες με το μικρότερο παιδί της. Παρά όλα όσα έχουν συμβεί, διατηρεί το ευγενικό και συμπονετικό της πνεύμα. «Αυτό που με έβλαψε περισσότερο δεν ήταν η σωματική καταπόνηση,  αλλά η ταπείνωση. Μια μέρα καθαρίζαμε τη νεόκτιστη φυλακή στο Elazig, έχοντας ελάχιστη πρόσβαση σε προϊόντα καθαρισμού. Είδαμε μια ομάδα γυναικών φρουρών να μας κοιτάζουν, οπότε ένας από τους κρατούμενους ρώτησε γιατί οι φρουροί γελούν νευρικά μεταξύ τους. Κάποιος απάντησε: «Κοιτάξτε μιλούν, είναι άνθρωποι». Αυτό δεν μπορώ να ξεχάσω. “

Η Τοσούν είπε ότι έχει συγχωρήσει αυτούς τους φρουρούς, προσθέτοντας: “Η προκατάληψη εναντίον των Κούρδων, οι παροιμίες για τους Κούρδους που έχουν ουρές και δεν είναι πολιτισμένοι εξακολουθούν να υπάρχουν λόγω του επίσημου εκπαιδευτικού συστήματος. Αυτή η νοοτροπία την βοηθά να δικαιολογήσει τη σκληρή μεταχείριση και τις διακρίσεις.

Οι Κούρδοι στην Τουρκία θεωρούνται ψευδο-πολίτες και ως εκ τούτου δυνητικοί τρομοκράτες. Οι Κούρδοι γίνονται δεκτοί σε κάποιο βαθμό, και εφ ‘όσον αφομοιώνονται επιμελώς θεωρούνται ως ενδεχόμενοι Τούρκοι.

Η Ayse Acar Basaran, νομοθέτης του HDP και εκπρόσωπος τύπου του Συμβουλίου Γυναικών του HDP, δήλωσε στο Al Monitor, “Από τον Ιούλιο του 2015, είχαμε πάνω από 16.000 μέλη του κόμματός μας υπό κράτηση από τις δυνάμεις ασφαλείας. Περίπου 4.000 είναι στη φυλακή.”

Η Μπασάραν σημείωσε ότι όλες οι γυναικείες οργανώσεις έχουν κλείσει από την απόπειρα πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου 2016. Η βία κατά των γυναικών έχει αυξηθεί ακόμη περισσότερο, καθώς οι άνδρες έχουν λευκή επιταγή και οι γυναίκες παραμένουν πιο ευάλωτες στα σπίτια τους και στους δρόμους. “Όταν η κυβέρνηση τερμάτισε την ειρηνευτική διαδικασία και ενέτεινε τις επιθετικές πολιτικές ασφαλείας, οι γυναίκες μετετράπησαν στα μεγαλύτερα θύματα. Τώρα συλλαμβάνουν συνεχώς τα μέλη των δύο εναπομεινάντων ενώσεων γυναικών (Ένωση Γυναικών Rosa και TJA-Ελεύθερο Γυναικείο Κίνημα). Οι κατηγορίες εναντίον των μελών περιλαμβάνουν συμμετοχή στη Διεθνή Ημέρα της Γυναίκας στις 8 Μαρτίου, προώθηση της ειρήνης, αναζήτηση αγνοουμένων γυναικών και αναζήτηση δικαιοσύνης για γυναίκες θύματα ενδοοικογενειακής βίας.

Οι γυναίκες — ιδιαίτερα αυτές του κουρδικού γυναικείου κινήματος — αποτελούν άμεση πρόκληση για τις επιθυμίες του ΑΚΡ που έχουν ως σκοπό να μονοπωλήσουν την εξουσία, καθώς είναι αρκετά οργανωμένες στις πολιτικές τους δράσεις”, πρόσθεσε.

Ο Έρεν Κεσκίν, αντιπρόεδρος της Ένωσης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Τουρκίας και διακεκριμένος δικηγόρος, δήλωσε στο Al-Monitor ότι τα βασανιστήρια των γυναικών “υπό κράτηση όσο και κατά τη διάρκεια της κράτησής τους γίνονται ρουτίνα. Τα βασανιστήρια ορίζονται σαφώς ως παράνομα τόσο στο Τουρκικό Σύνταγμα όσο και σε αρκετές διεθνείς συνθήκες που έχει υπογράψει η Τουρκία”.

Τη δεκαετία του 1980, τα βασανιστήρια ήταν κρυμμένα και συχνά αποκρύπτονταν από κυβερνητικούς αξιωματούχους. Σήμερα, ανώτεροι γραφειοκράτες τα καλωσορίζουν και μάλιστα τα ενθαρρύνουν. Για παράδειγμα, ο υπουργός Εσωτερικών Σουλεϊμάν Σοϊλού δήλωσε τον Απρίλιο, “Είπα [στις δυνάμεις ασφαλείας] όταν τους πιάσετε [τρομοκράτες] να τους διαλύσετε”. Ο Σοϊλού είπε επίσης ότι οι φωτογραφίες των πτωμάτων θα δημοσιοποιηθούν. Ορισμένοι από αυτούς που σχολιάζουν αυτές τις εικόνες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης υποδηλώνουν περαιτέρω φρικτές πράξεις για τους φερόμενους τρομοκράτες. Η επίδειξη των μεταλλαγμένων τμημάτων του σώματος των Κούρδων γυναικών έχουν γίνει ένας λόγος εορτασμού στην Άγκυρα.

Ο Σεμπνέμ Κορούρ Φινκάντσι, πρόεδρος του Ιδρύματος Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Τουρκίας, ανακοίνωσε ότι σύμφωνα με τα αρχεία του ιδρύματος ένας στους 500 ανθρώπους στην Τουρκία έχει βασανιστεί.

Οι νομοθέτες του HDP ρωτούν τώρα ποιος είναι υπεύθυνος για τον βασανισμό της Τσετίν επί 31 ώρες, καθώς και ποιος έδωσε την εντολή για αυτά τα βασανιστήρια. Οι εικόνες των βασανιστηρίων δεν προκάλεσαν σάλο στους χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Μέχρι στιγμής, δεν έχει ξεκινήσει αστυνομική έρευνα για ισχυρισμούς βασανιστηρίων. Το πρόβλημα της ατιμωρησίας των κυβερνητικών αξιωματούχων στην Τουρκία έχει φτάσει σε επίπεδα που δεν έχουμε ξαναδεί. Αντ’ αυτού, μπορούμε να αναμένουμε περισσότερες έρευνες για δικηγόρους ανθρωπίνων δικαιωμάτων, νομοθέτες του HDP και δημοσιογράφους που τολμούν να αναφέρουν περιπτώσεις βασανιστηρίων ή κακοποίησης.

Υπάρχουν πολλά κενά στο νόμο για την προστασία των βασανιστών. Αν και τα βασανιστήρια πρόκειται να λάβουν αυστηρή τιμωρία, η εισαγγελία μπορεί εύκολα να μετατρέψει την υπόθεση σε “πράξη βαρβαρότητας”, η οποία δεν θα κόστιζε καν στον αξιωματικό τη δουλειά του. Οι πράξεις αυτές έχουν γίνει ρουτίνα, διότι οι εγκληματίες συγχωρούνται από την κυβέρνηση και δικαιολογούνται με το επιχείρημα της “καταπολέμησης της τρομοκρατίας”.

Η Τουρκία οπισθοχωρεί γρήγορα στις ημέρες που οι αστυνομικοί διαδήλωναν φωνάζοντας, “Καταραμένα ανθρώπινα δικαιώματα” – ξεκινώντας το 1992 σε μια κηδεία τεσσάρων αξιωματικών.

Μετάφραση Χωριανόπουλος Άγγελος

πηγή: al-monitor