Πέτρος Παντελίδης   

Ο Ερντογάν έχει καταστεί ένας ασύστολος και αναίσχυντος δικτάτορας. Από τη μια οι φανατικοί ισλαμιστές χειροκροτούν κάθε ερντογανική φανατική ενέργεια. Από την άλλη η διεθνής κοινότητα, οι μεγάλες δυνάμεις, ο ΟΗΕ και η Ε.Ε. αντί να τον βάλουν στη θέση του, του χαϊδεύουν τα αυτιά με τις δηλώσεις τους και τον εξωθούν σε συνεχείς παραλογισμούς. Ο ίδιος ενεργεί στη βάση του παραλογισμού του και ενεργεί στη βάση του οθωμανικού δικαίου, που το θεωρεί συνώνυμο με το διεθνές δίκαιο. Και οι σκοπιμότητες των διεθνών συμφερόντων του απαντούν «έβετ εφέντημ». Οι ενέργειες και οι δραστηριότητές του δείχνουν ότι είναι ένας πειρατής σε ξένες θάλασσες κι ένας επιδρομέας σε ξένες χώρες. Θεωρεί τον εαυτό του εκφραστή και υπερασπιστή του διεθνούς δικαίου και έχει γίνει ο μεγαλύτερος παραβάτης του. 

Το τελευταίο του ατόπημα είναι το έγκλημα της μετατροπής της ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ σε τζαμί. Όταν προετοίμαζε την ενέργειά του, που αποτελεί πλήγμα κατά της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, σκέφτηκα ότι ο καλύτερος τρόπος για την αντιμετώπισή του ήταν να μη μιλά κανένας και να μην του απευθύνει κανένας έκκληση για να μην πραγματοποιήσει το πολιτιστικό του έγκλημα. Όμως, από τη δημοσιότητα που δόθηκε στη νέα του πρόκληση, έγιναν μερικές διαπιστώσεις.

Όλοι καταλάβαμε ότι η κάθε χώρα κρίνει τον Ερντογάν όχι για την παράνομη και εγκληματική του πράξη, αλλά από τα πόσα προϊόντα πωλεί στη χώρα του και από τα πόσα κερδίζει από την Τουρκία. Όλοι καταλάβαμε ότι ο ΟΗΕ, η Ε.Ε. και οι μεγάλες δυνάμεις του πλανήτη, παρά τις διακηρύξεις τους για το διεθνές δίκαιο, για την ειρήνη και τη δημοκρατία και την υπεράσπιση των αδικουμένων, πάντοτε στηρίζουν ή σιωπούν για να τα έχουν καλά με τον διεθνή ταραξία, που ακόμα δεν πάτησε το πόδι του στα δικά τους ταράφια. Όλοι έχουμε καταλάβει, ότι κανένας δεν νοιάζεται, αν ο ισλαμιστής δικτάτορας μολύνει ένα μνημείο της Ορθοδοξίας και της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, φτάνει με τις δηλώσεις τους να μην κακοφανίσουν τον διεθνή ταραξία, νομίζοντας πως έτσι εξημερώνουν το τέρας.  Αυτές οι διαπιστώσεις είναι θετικά στοιχεία που προκύπτουν από την ιστορική πρόκληση του Ερντογάν. Μας δίνουν την ευκαιρία να κατανοήσουμε πώς αντιμετωπίζουν το διεθνές δίκαιο και τους διεθνείς ταραξίες οι εντεταλμένοι για τη διαφύλαξη του διεθνούς δικαίου. Μας βεβαιώνουν ότι τίποτε δεν πρέπει να αναμένουμε από αυτούς. Πρέπει να αναμένουμε να εκτραχυνθεί τόσο, ώστε «να τους πατήσει τον κάλλο» και τότε ίσως ψελλίσουν κάτι για το διεθνές δίκαιο. Και αν με την αλαζονεία που του καλλιεργούν πατήσει κάποτε και την εδαφική τους κυριαρχία, τότε ίσως σκεφτούν ότι το παράκανε.

Άλλη διαπίστωση είναι ότι η πρόκληση του Ερντογάν έφερε ξανά στο προσκήνιο το μέγα αρχιτεκτονικό δημιούργημα του Ανθέμιου και του Ισίδωρου, το μέγα σύμβολο της Βυζαντινής αυτοκρατορίας, του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας. Και εκατομμύρια άνθρωποι είδαν στις οθόνες τους το θαυμαστό μνημείο της παγκόσμιας κληρονομιάς και πληροφορήθηκαν την παγκοσμιότητά του και ιστορική του αξία. Αυτό συνέτεινε να κατανοήσουν οι λογικοί άνθρωποι ποιος δημιούργησε την Αγιά Σοφιά και ποιος καταστρέφει τον πολιτισμό και τα μνημεία. Ο νέος σουλτάνος στο διάγγελμά του προς τα αλαλάζοντα πλήθη των ισλαμιστών ψηφοφόρων του ανέφερε σε παράφραση την Ιουστινιάνια ρήση, «νενίκηκά σε Σολομών», όταν ο βυζαντινός αυτοκράτορας τελούσε τα εγκαίνια του ιστορικού ναού πριν 1.500 χρόνια. Ο σημερινός ψευτοσουλτάνος και καταστροφέας χριστιανικών μνημείων και σφαγέας αρκετών λαών, ανεφώνησε στο διάγγελμα του «νενίκηκά σε Ιουστινιανέ». 

Για να νικήσεις όμως κάποιο και να αναφωνήσεις το «νενίκηκά σε», πρέπει να δημιουργήσεις κάτι σημαντικότερο από το δημιούργημα του ηττημένου. Δεν μπορείς να αναφωνείς το «νενίκηκά σε», όταν καταστρέφεις ή ασελγείς στο δημιούργημα εκείνου που ζηλεύεις. Τότε δεν είσαι νικητής, αλλά ντροπιασμένος ηττημένος. Για τούτο η φράση του Ερντογάν στην πραγματικότητα είναι «δεν μπορώ να σε νικήσω Ιουστινιανέ. Δεν μπορώ να χαλάσω, ούτε να καταστρέψω το αθάνατο δημιούργημα του Ανθέμιου και του Ισίδωρου». Ο Ερντογάν θα είναι πάντα ο ηττημένος καταστροφέας. Έχει όμως το πλεονέκτημα, ότι τα αθάνατα και μεγάλα έργα φωτίζουν και το όνομα εκείνων που τα κλέβουν, όπως τα αγάλματα του Παρθενώνα, που πήραν το όνομα εκείνου που τα έκλεψε, όπως η Αγιά Σοφιά που ρίχνει το φως της δημοσιότητας πάνω στο πρόσωπο του ανάξιου καταστροφέα της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς.

Η Αγιά Σοφιά θα ‘ναι το αιώνιο σύμβολο του Χριστιανισμού και του Ελληνισμού.