Φταίμε τώρα και για την οικονομική ασφυξία των κατεχομένων. Οι “νεοκύπριοι” μας αποκαλούν και προδότες

Άριστος Μιχαηλίδης   

Πρώτα έστειλε επιστολές ο Οζερσάι στον Γκουτέρες και στην Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, την περασμένη Τρίτη, και καταγγέλλει ότι η «ελληνοκυπριακή διοίκηση» παραβιάζει μονομερώς τον κανονισμό της Πράσινης Γραμμής και θέτει εμπόδια στις διελεύσεις πολιτών της ΕΕ αλλά και τρίτων χωρών και περιορίζει την οικονομία και τον τουρισμό της τ/κ πλευράς. Μετά έκανε ανακοινώσεις ο Ερσίν Τατάρ καλώντας την «ε/κ διοίκηση» να σταματήσει να βάζει εμπόδια στα ταξίδια ξένων μεταξύ των δύο πλευρών. Να εγκαταλειφθούν τα εμπόδια στα ταξίδια των ξένων μεταξύ των δύο πλευρών, έλεγε, που τα βάζει η ε/κ πλευρά με αφορμή τον κορωνοϊό, διότι ανησυχεί για την οικονομική ανάπτυξη του ψευδοκράτους.

Στη συνέχεια, την Παρασκευή, οργάνωσαν εκδήλωση διαμαρτυρίας στο οδόφραγμα Αγίου Δομετίου 17 τουρκοκυπριακές οργανώσεις, για τα «παράνομα και αυθαίρετα» εμπόδια που βάζει η «ελληνοκυπριακή διοίκηση» στα σημεία διέλευσης. «Όχι άλλη απομόνωση, αρκετά», «Ο κανονισμός της Πράσινης Γραμμής είναι κανονισμός της ΕΕ», «σταματήστε την οικονομική ασφυξία», έλεγαν τα πανό τους. Και στο τέλος, μεταδίδουν την εκδήλωση στις ελεύθερες περιοχές διάφορα εκφραστικά όργανα της νεοκυπριακής ασυνειδησίας καλώντας κι αυτά την Κυβέρνηση να μην εμποδίζει τους τουρίστες προς τα κατεχόμενα. «Προδότες, ανοίξετε τα οδοφράγματα», ήταν ο τίτλος ενός από αυτά τα όργανα (όργανα ποιου;) και απευθυνόταν στην Κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Εμεί είμαστε οι προδότες.

Δεν ξέρω σε ποια εμπόδια αναφέρονται αλλά μάλλον δεν κατάλαβαν ότι και στις ελεύθερες περιοχές τους τουρίστες τους ψάχνουμε με το κερί. Ότι η «οικονομική ασφυξία» της τουριστικής βιομηχανίας είναι τέτοια που φαίνεται ότι θα οδηγήσει φέτος σε «οικονομική ασφυξία» ολόκληρη την οικονομία του τόπου. Όμως, τόσα χρόνια διοχετεύουμε τουρισμό στα κατεχόμενα και ως μοναδικά ιστορικά φαινόμενα καταφέραμε να αιμοδοτούμε αυτούς που λυμαίνονται την πατρίδα μας, είναι λογικό επακόλουθο να διαμαρτύρονται! Το θεωρούν πια δεδομένο. Ακόμα κι αν δεν έχουμε τουρίστες ούτε για δείγμα, οφείλουμε να ανακαλύψουμε για να τους στείλουμε στα κατεχόμενα. Όχι άλλη απομόνωση, αρκετά. Προδότες.

Το είπαμε άπειρες φορές, κουραστήκαμε να το λέμε και οι αναγνώστες σίγουρα κουράστηκαν να το διαβάζουν, αλλά είναι φανερό ακόμα μια φορά: ο βασικός ρόλος των οδοφραγμάτων είναι η οικονομική ενίσχυση των κατεχομένων. Ελπίζω να το αντιλήφθηκαν όλοι πια. Παρότι μερικοί θα συνεχίσουν να πιστεύουν (ή να παριστάνουν πως πιστεύουν) ότι ο Οζερσάι και ο Τατάρ αγωνίζονται να αρθούν τα εμπόδια στα οδοφράγματα επειδή επιθυμούν την επανένωση του λαού. Και αν η οικονομική στήριξη των Τουρκοκυπρίων θα μπορούσε να ήταν ένα ενδεχόμενο που θα αποδεχόταν κάποιος στο πλαίσιο του ανθρωπισμού ή της συνεννόησης και του συμβιβασμού, εξάλλου κανείς δεν θέλει την οικονομική ασφυξία των ανθρώπων, οφείλουμε κάποια στιγμή να σκεφτούμε σε ποιους πραγματικά καταλήγει η οικονομική ενίσχυση διά του τουρισμού. Διότι, αυτό το παραμύθι περί της απομόνωσης των Τουρκοκυπρίων είναι η μεγαλύτερη κοροϊδία που ανεχόμαστε και που «πιάνει» στην Ευρώπη και αλλού, ως μια καλοστημένη προπαγάνδα σε βάρος μας. Σε αυτό είναι που πρέπει να πούμε: Όχι άλλο παραμύθι απομόνωσης, αρκετά. Επιτέλους, ας κουβεντιάσουμε με ειλικρίνεια.

Απευθύνονται οι 17 τουρκοκυπριακές οργανώσεις και οι απ΄ εδώ καραγκιόζηδες τους, στους Ελληνοκύπριους και τους λένε «σταματήστε την οικονομική ασφυξία». Γιατί δεν απευθύνονται στην Τουρκία; Πότε θα καταλάβουν ότι η ασφυξία τους από εκεί προέρχεται; Ας ακούσουν τι λέει ο Σενέρ Ελτζίλ, ο επικεφαλής της συνδικαλιστικής οργάνωσης των δασκάλων: «Τα χρήματα από τον τουρισμό, τα ξενοδοχεία, δεν μένουν στο βορρά. Επιστρέφουν στην Τουρκία, διότι οι ιδιοκτήτες των μονάδων και των καζίνο είναι Τούρκοι.» «Πληρώνουμε ακόμα και τον τουρκικό στρατό. Τους τελευταίους 10 μήνες έχουμε καταβάλει 280 εκατομμύρια τουρκικές λίρες για τον στρατό κατοχής στον βορρά.» «Λαμβάνουμε κάθε χρόνο 350 εκατομμύρια δολάρια ως επιχορήγηση, ή πιο σωστά πίστωση, από την Τουρκία, αλλά εισάγουμε προϊόντα και υλικά απ’ εκεί αξίας 1,6 δισ. δολαρίων.» (Συνέντευξή του στον «Φ», 17/12/18). Αυτή είναι η πραγματική ασφυξία, η πραγματική απομόνωση των Τουρκοκυπρίων. Αν δεν θέλουν να το καταλάβουν τι περιμένουν να κάνουμε εμείς;