Elizabeth Braw, ανώτερος ερευνητής στο Royal United Services Institute για μελέτες άμυνας και ασφάλειας

Υπήρξε πολλή συζήτηση στο twitter για την απόφαση του Αμερικανού προέδρου Trump, με μια ολόκληρη σειρά ανθρώπων να επισημαίνουν ότι τα αμερικανικά στρατεύματα στη Γερμανία δεν είναι κυρίως εκεί για την υπεράσπιση της Γερμανίας.

Κανείς στην κοινότητα εθνικής ασφάλειας δεν χρειαζόταν να διαφωτιστεί για αυτό: η Γερμανία είναι μια τεράστια αμερικανική λειτουργική βάση. Αλλά οι τύποι εθνικής ασφάλειας στο twitter δεν επικοινωνούν με τους Αμερικανούς ψηφοφόρους. Η επικοινωνία με τους Αμερικανούς ψηφοφόρους είναι αντιθέτως, η μόνη πρόθεση του Trump, και θα ήταν εύκολο να πουλήσει την απόφαση απόσυρσης των στρατευμάτων από τη Γερμανία, ως τιμωρία για τη Γερμανία Καγκελάριο Merkel.

Αλλά η απόφαση του Trump θα πλήξει κυρίως τις ΗΠΑ -και ασφαλώς δεν θα επηρεάσει αρκετά τις ευρωπαϊκές χώρες ώστε η αμυντική ολοκλήρωση της ΕΕ να αποτελέσει προτεραιότητα. Υπάρχει ήδη αρκετή δυστυχία μεταξύ των μη γαλλικών αμυντικών επιχειρήσεων, εξαιτίας της προθυμίας της Γαλλίας να προωθήσει την αμυντική ολοκλήρωση με όρους που φαίνεται ότι ωφελούν κυρίως τις γαλλικές εταιρείες. Όσον αφορά στην ολοκλήρωση των ενόπλων δυνάμεων, παραμένει το πολυετές εμπόδιο της κατανομής των στρατευμάτων.

Και ας θυμηθούμε ότι οι προηγούμενες αποχωρήσεις των αμερικανικών στρατευμάτων στη Γερμανία -από 246.875 το 1985- δεν έχουν προκαλέσει μεγάλη δράση στην Ευρώπη. Η ευρωπαϊκή αμυντική ολοκλήρωση θα επιταχυνθεί όταν η εικόνα απειλής επιδεινωθεί σημαντικά.

Heather A. Conley, αντιπρόεδρος για την Ευρώπη, την Ασία και την Αρκτική, στο Center for Strategic and International Studies

Αν και είναι απίθανο οι αμερικανικές δυνάμεις να μειωθούν στη Γερμανία για την ώρα, η μείωση δεν θα επιταχύνει την ευρωπαϊκή αμυντική ολοκλήρωση. Θα επισπεύσει απλώς την ευρωπαϊκή αμυντική στρατηγική και η Λευκή Βίβλος περιγράφει την ανάγκη για μεγαλύτερη αμυντική αυτονομία από τις ΗΠΑ.

Όπως επισημαίνει ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, Jens Stoltenberg, το 80% των αμυνών του ΝΑΤΟ αποτελείται από μέλη εκτός ΕΕ. Από το υπόλοιπο 20%, η Γαλλία παραμένει η πιο σημαντική ευρωπαϊκή στρατιωτική παρουσία, και ακολουθούν η Γερμανία, η Ιταλία και η Πολωνία.

Ο Γάλλος πρόεδρος Emmanuel Macron έχει αναλάβει ηγετικό ρόλο των ευρωπαϊκών προσπαθειών αμυντικής ανάπτυξης όπως αποδείχθηκε στις επιχειρήσεις της ΕΕ στο Μάλι, που ξεκίνησαν το 2013. Αλλά η Γαλλία δεν έχει επαρκείς στρατιωτικές δυνάμεις για να ηγηθεί μόνη της, παρά το ότι εκπέμπει κάποια σήματα ότι ίσως προσφέρει στην Ευρώπη την πυρηνική της ομπρέλα σε κάποιο σημείο στο μέλλον.

Στο μεταξύ, το Παρίσι έχει βγει εκτός των υφιστάμενων δομών για να βοηθήσει στην ανάπτυξη μιας ευρωπαϊκής στρατηγικής κουλτούρας με την Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Παρέμβασης (ΕΙ2). Το Ευρωπαϊκό Ταμείο Άμυνας της ΕΕ (EDF) θα βοηθήσει την Ευρώπη να αναπτύξει μεγαλύτερες αμυντικές ικανότητες -όπως το Eurodrone- και θα ενισχύσει τις γαλλικές, γερμανικές και ιταλικές αμυντικές βιομηχανίες, αλλά δεν θα λειτουργήσει ως σημαντικό υποκατάστατο για την ομπρέλα ασφάλειας της Αμερικής ή θα επιτρέψει στην Ευρώπη να δημιουργήσει ένα αυτόνομο αμυντικό πλαίσιο.

Ως εκ τούτου, η ευρωπαϊκή ανασφάλεια μπορεί να γίνει βαθύτερη εξαιτίας της αμερικανικής αβεβαιότητας για την μελλοντική παγκόσμια στάση ισχύος.

Μπορείτε να δείτε το κείμενο εδώ: https://carnegieeurope.eu/strategiceurope/82050

capital.gr