Σκανδαλώδεις αποδοχές στη ζημιογόνο ΛΑΡΚΟ

Μια ανάσα από το να διακόψει την παραγωγή της βρίσκεται η ΛΑΡΚΟ, η οποία από τον Μάρτιο έχει τεθεί σε καθεστώς ειδικής διαχείρισης εν λειτουργία, με στόχο είτε να πωληθεί σε ιδιώτη επενδυτή είτε να κηρύξει πτώχευση. Για τη ΛΑΡΚΟ ισχύουν τα εξής παράδοξα: Πρώτον, είναι μια εταιρεία που παράγει νικέλιο και… ζημίες. Και όσο περισσότερο νικέλιο παράγει, τόσο μεγαλύτερες είναι οι ζημίες της. Δεύτερον, η διακοπή της παραγωγικής λειτουργίας της δεν είναι επιλογή της κυβέρνησης, επειδή αποφάσισε να απαλλάξει τον φορολογούμενο από τη χρηματοδότηση μιας βαθιά ζημιογόνου επιχείρησης. Είναι η μέθοδος που επέλεξαν οι συνδικαλιστές για να πιέσουν την κυβέρνηση και να μπλοκάρουν τη διαδικασία ιδιωτικοποίησης.

Με διάφορους τρόπους έχει μειωθεί η τροφοδοσία του εργοστασίου της Λάρυμνας με λατερίτη, την πρώτη ύλη για την παραγωγή νικελίου, με αποτέλεσμα, αν δεν αλλάξει κάτι σύντομα, να σβήσει και η τελευταία από τις τέσσερις ηλεκτροκαμίνους που λειτουργούν σήμερα.

Η ΛΑΡΚΟ είναι η επιτομή της κακοδαιμονίας του σύγχρονου ελληνικού κράτους και των δημοσίων επιχειρήσεων, το σημείο όπου εδώ και δεκαετίες τέμνονται η κακοδιαχείριση, η αναποτελεσματικότητα, το ρουσφέτι, τα κατεστημένα συμφέροντα, ο κρατικοδίαιτος συνδικαλισμός, αλλά και η εύλογη αγωνία για το αύριο τοπικών κοινωνιών που η ευημερία τους έχει ταυτιστεί σχεδόν αποκλειστικά με μία και μόνη επιχείρηση. Και όπως συμβαίνει συχνά, η εύλογη ανησυχία εργαλειοποιείται, γίνεται μοχλός πολιτικής πίεσης για να συντηρηθούν όλα τα υπόλοιπα.

Η ανάληψη της διοίκησης της ΛΑΡΚΟ από τον ειδικό διαχειριστή ήταν η θρυαλλίδα για να αποκαλυφθεί το δύσοσμο προϊόν πολιτικής συναλλαγής δεκαετιών: μια επιχείρηση που έχει διαρρήξει τις σχέσεις της με οποιαδήποτε επιχειρηματική λογική και πρακτική.

Παραγωγή ζημιών

Η τιμή του νικελίου στις διεθνείς αγορές διαμορφώνεται αυτή τη στιγμή σε 12.000 δολάρια ανά τόνο. Το κόστος παραγωγής για την εταιρεία είναι 20.000 δολάρια περίπου. Δηλαδή, για κάθε τόνο νικελίου που παράγει η ΛΑΡΚΟ μπαίνει μέσα 8.000 δολάρια. Με ημερήσια παραγωγή 15 τόνους, η εταιρεία γράφει καθημερινά ζημίες 120.000 δολάρια.

Και αυτό δεν είναι συγκυριακό φαινόμενο, δεν σχετίζεται δηλαδή με την πτώση της τιμής του νικελίου επειδή πολλές χαλυβουργίες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό ανέστειλαν τη λειτουργία τους λόγω της πανδημίας. Σχεδόν διαχρονικά η ΛΑΡΚΟ παράγει επί ζημία. Το 2015 η μέση τιμή του νικελίου ήταν 11.886 δολ. ο τόνος και το εμπορικό κόστος της εταιρείας διαμορφώθηκε σε 16.627 δολ. ο τόνος. Και δεν έφτανε ότι η διεθνής τιμή ήταν χαμηλότερη του κόστους παραγωγής, η ΛΑΡΚΟ έφτασε πέρυσι να πουλάει και με έκπτωση, σε μια προσπάθεια να εισρεύσει ρευστό στο άδειο ταμείο της. Δηλαδή με την τιμή της αγοράς στα 13.700 δολάρια ανά τόνο, η ελληνική εταιρεία πουλούσε στα 11.500 δολάρια, για να έχει κάποια χρήματα και να συνεχίσει να παράγει ζημίες.

Για τη συνέχεια kathimerini