Πως το Ισραήλ κατάφερε μέσα σε μόλις 6 ημέρες να οδηγήσει σε συνθηκολόγηση Αίγυπτο, Συρία και Ιορδανία έχοντας καταλάβει αραβικά εδάφη

Σαν  σήμερα, Δευτέρα 7.30 η ώρα το πρωί, 53 χρόνια πριν, 5 Ιουνίου του 1967 θα ξεκινούσε μία από τις σφοδρότερες μάχες του 20ου αιώνα που πέρασε στην ιστορία ως ο πόλεμος των 6 ημερών. Έναν πόλεμο που τον ξεκίνησε τον Ισραήλ με τέσσερα γειτονικά αραβικά κράτη και κατέληξε με αλλαγή του στάτους κβο στην περιοχή πριν συμπληρωθεί μία εβδομάδα.

Τα γεγονότα πριν το ξέσπασμα του πολέμου

Η ίδρυση του εβραϊκού κράτους λίγο μετά το τέλος του Β Παγκοσμίου Πολέμου, το οποίο μετέτρεψε τους Παλαιστίνιους πρόσφυγες μέσα στην ίδια τους την πατρίδα ήταν και η απαρχή των εχθροπραξιών μεταξύ των Αράβων και του νεοσύστατου κράτους του Ισραήλ. Ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του ’50 ο ιστορικός ηγετης του Ισραήλ, Νταβίντ Μπεν Γκρουριόν, έχει καταστήσει θεμέλιο της ισραηλινής πολιτικής την αντίληψη ότι μόνο η δύναμη των όπλων εξασφαλίζει την ασφάλεια της χώρας και ότι συνεπώς έστω και δια της βίας οι Άραβες θα πρέπει να υποταχθούν στους όρους του Ισραήλ, στόχος που περιλαμβάνει την κατάκτηση επιπλέον εδαφών.

Τα πρώτα σύννεφα του συγκεκριμένου πολέμου είχαν αρχίσει να διαφαίνονται από τα τέλη του 1966. Στις 4 Νοεμβρίου Αίγυπτος και Συρία συνάπτουν αμυντική συμφωνία βάσει της οποίας κάθε ισραηλινή επίθεση εναντίον την μίας θεωρείται και αντιμετωπίζεται ως επίθεση κατά αμφότερων.

Λίγες ημέρες αργότερα μία νάρκη θα σκοτώσει τρεις Ισραηλινούς στρατιώτες. Σε αντίποινα το Ισραήλ εξαπολύει επίθεση κατά του μεγάλου παραμεθόριου ιορδανικού χωριού Σαμού ισοπεδώνοντας 125 σπίτια και σκοτώνοντας 18 Ιορδανούς στρατιώτες.

Έχουμε μπει ήδη στο 1967 το θερμόμετρο συνεχίζει να ανεβαίνει. Το Ισραήλ στην προσπάθεια του να επεκτείνει τα εδάφη του έχει ξεκινήσει να καλλιεργεί με … τεθωρακισμένα τρακτέρ μία αποστρατικοποιημένη ζώνη ανάμεσα στα σύνορα του με την Συρία. Στις 7 Απριλίου έχουμε το πρώτο σοβαρό επεισόδιο όταν τα ισραηλινά “Μιράζ ΙΙΙ” επιτίθενται κατά του συριακού πυροβολικού που βάλλει κατά των “χωρικών”. Αμέσως συριακά “Μιγκ” απογειώνονται για να αναχαιτίσουν τα ισραηλινά αεροσκάφη. Αποτέλεσμα, τα έξι Μιγκ καταρρίπτονται χωρίς καμία απώλεια από την ισραηλινή πλευρά

Στην νοτιοδυτική πλευρά των συνόρων του Ισραήλ επίσης η κατάσταση είναι τεταμένη. Μετά από την παρέλαση της ισραηλινής Ημέρας Ανεξαρτησίας στις 15 Μαϊου 1967 όπου απουσίαζαν τα άρματα μάχης, οι αιγυπτιακές αρχές εξέλαβαν το μήνυμα ότι αυτό ήταν προάγγελος επίθεσης. Ο Νάσερ, ο πρόεδρος της Αιγύπτου, θέτει σε γενικό συναγερμό της στρατιωτικές δυνάμεις της χώρας, το ίδιο συμβαίνει και στην Συρία καθώς και στην Ιορδανία και λίγο αργότερα στο Ιρακ και στο Κουβέιτ. Παράλληλα ζητά από τις δυνάμεις του ΟΗΕ να αποσυρθούν ορισμένες δυνάμεις των κυανόκρανων από την χερσόνησο του Σινά ώστε να τοποθετηθούν στην θέση τους αιγυπτιακές δυνάμεις.

Υπό την πίεση των άλλων αραβικών κρατών, ιδίως της Συρίας, η Αίγυπτος ζητεί στις 18 Μαΐου την πλήρη απόσυρση των κυανόκρανων, κάτι που ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, Ου Θαντ υποχρεώνεται να αποδεχθεί παρά τις έντονες αντιδράσεις αρκετών Δυτικών. Την θέση των 3.400 κυανόκρανων καταλαμβάνουν αμέσως άνδρες της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, οι οποίοι ανακοινώνουν ότι έχουν ενσωματωθεί στον αιγυπτιακό στρατό.

Κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου αλλά και παλαιότερης διμερούς συνθήκης με το ίδιο το ίδιο το Ισραήλ, στις 23 Μαΐου η Αίγυπτος κλείνει τα στενά του Τιράν, την είσοδο του κρίσιμου για το Ισραήλ κόλπου της Ακάμπα (στην Ερυθρά Θάλασσα) ώστε να αποτραπεί, όπως ανακοινώνεται η μεταφορά στο ισραηλινό λιμάνι του Ελλάτ πολεμικού υλικού και κυρίως πετρελαίου. Το Ισραήλ απαντά ότι θεωρεί την ναρκοθέτηση των στενών και την επιτήρηση τους από παράκτιο πυροβολικό ως “εχθρική ενέργεια” και προειδοποιεί ότι εάν ο ΟΗΕ δεν ενεργήσει για άμεση άρση του αποκλεισμού θα αναλάβει το ίδιο να ανοίξει τον κόλπο.

Για τη συνέχεια news247