Του Θανάση Κ.

 Κάποιοι συνοψίζουν την σκέψη (και την Πολιτική) σε μια λέξη – και βρήκαν και την κατάλληλη λέξη που τους «λύνει» πλέον όλα τα προβλήματα: «Μαξιμαλισμός»!

Διακηρύσσουν ότι Μαξιμαλισμός είναι «κακό πράγμα» (όπως γενικά κάθε ακραία συμπεριφορά) – όπως το να μη τρως το φαΐ σου όταν είσαι μικρός, ή να βάζεις το χέρι σου στην πρίζα, όταν είσαι ακόμα πιο μικρός, ή να μεθάς και να γίνεσαι ντίρλα όταν φτάνεις στην εφηβεία – γενικά δεν θα διαφωνήσουμε ότι οι «υπερβολές» είναι κακά πράγματα και βλάπτουν σοβαρά την υγεία – των ανθρώπων και των χωρών.

Ως εκεί όμως…

Αν πάλι θεωρούμε ότι με τον να ξορκίζουμε τον κακό «Μαξιμαλισμό» και τον κακό «Εθνικισμό» και τον… «κακό μας τον καιρό», λύνουμε τα προβλήματα εξωτερικής πολιτικής – ακριβέστερα πλέον: άμεσης εθνικής απειλής – είμαστε μακριά, πολύ μακριά νυχτωμένοι!

Όλα αυτά δεν έχουν καμία σχέση με το πρόβλημά μας. Καμία απολύτως!

* Πρώτα- η Ελλάδα είναι η ΜΟΝΗ χώρα της περιοχής που δεν διεκδικεί τίποτε από κανέναν άλλο γύρω της…

Η Αλβανία διεκδικεί ανοικτά από τα Σκόπια και από την Ελλάδα και από το Μαυροβούνιο (χώρια που θέλει να ενσωματώσει το Κόσσοβο),

τα Σκόπια διεκδικούν από την Ελλάδα και από τη Βουλγαρία (έχουν τυπώσει και σχετικούς χάρτες που βρίσκονται επίσημα αναρτημένοι στα σχολεία τους),

η Βουλγαρία έχει υιοθετήσει εδώ και τρείς δεκαετίες περίπου την πολιτική: «η Βουλγαρία συνορεύει παντού με… Βουλγαρία»,

και η Τουρκία ξέρουμε πολύ καλά τι διεκδικεί από τους γύρω της – από την Ελλάδα κατά κύριο λόγο, χώρια που έχει ήδη «πατήσει» στην Κύπρο…

Το γεγονός ότι κάποιες από τις μικρότερες χώρες της περιοχής μας είναι πολύ δύσκολο να προωθήσουν τις διεκδικήσεις τους εμπράκτως κατά της Ελλάδος, ας μη μας «καθησυχάζει» πλήρως. Γιατί μπορούν να το κάνουν με «συνδυασμό» δυνάμεων, όπως έλεγε και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής! Με άλλες ισχυρότερες. Και σιγά-σιγά αυτό ακριβώς κάνουν…

Όταν λοιπόν, η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που ΔΕΝ διεκδικεί τίποτε από κανένα στην περιοχή της, το να μιλάμε για το… πόσο κακό μας κάνει ο «ελληνικός μαξιμαλισμός», αυτό καταντάει ολίγον, πώς να το πω, άραγε;

Μου έρχεται η πολύ δημοφιλής πλην «ανεπίτρεπτη» εκείνη λέξη των νεοελλήνων (που αρχίζει από μ-), για την οποία οι παλαιοί έλεγαν ότι μετά από μια ηλικία… κουφαίνει. (Ή τυφλώνει).

Ας την πούμε λοιπόν: «κουφαμάρα»!

Για τη συνέχεια DailyPost