Από την ταράτσα του κεντρικού ταχυδρομείου, δίπλα απ’ το δημαρχείο Λευκωσίας, πυροβόλησε και σκότωσε με τ’ οπλοπολυβόλο Μπρεν ο Εγγλέζος στρατιώτης, στο λοξώς δεξιά απέναντι δρομάκι, τον 24χρονο αγωνιστή της ΕΟΚΑ Πέτρο Ηλιάδη από τον Αγρό ο οποίος επιχειρούσε βομβιστική επίθεση εναντίον των Αποικιοκρατών την Πέμπτη 14 Ιουνίου 1956.

Την επόμενη μέρα ο αγωνιστής εξέπνευσε στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας.

Γιός αγροτικής πολύτεκνης οικογένειας, απόφοιτος της Απεητείου Ανωτέρας Σχολής Αγρού και βοηθός μπακάλη στο επάγγελμα, ο Πέτρος Ηλιάδης ήταν από τους νεολαίους της ΟΧΕΝ (Ορθοδόξου Χριστιανικής Ενώσεως Νέων) του φλογερού Παπάσταυρου της Φανερωμένης, οι οποίοι στελέχωσαν από την έναρξη του ένοπλου αντιαποικιακού απελευθρωτικού αγώνα τις ομάδες κρούσης της ΕΟΚΑ.

Ανήκε στην ίδια ομάδα με τους θυσιασθέντες επίσης ήρωες 9.8.1956 Ιάκωβο Πατάτσο και 20.6.1958 Παναγιώτη Γεωργιάδη.

Στην πάνδημη κηδεία του ήρωα, που έγινε στον Αγρό, ο πατέρας του, ο οποίος τον καμάρωνε για το ήθος και τον πατριωτισμό του, τον αποχαιρέτησε με ένα δάφνινο στεφάνι λέγοντας :
“Έχει η δάφνη μυρωδιά, Πέτρο μου, μα έχει και πικράδα”.

Στο δρομάκι (πεζόδρομο λίγων μέτρων) όπου έπεσε ο Πέτρος Ηλιάδης εκεί στην από ετών «λαϊκή γειτονιά» της Λευκωσίας, δόθηκε το όνομα του ήρωα.

Στην μια μεριά του δρομίσκου η μαρμάρινη εγχάρακτη πλάκα της Οδού Πέτρου Ηλιάδη έχει καταστραφεί.

Στην γενέτειρά του, στον Αγρό, μνημείο για τον ήρωα στήθηκε στο Απεήτειο Γυμνάσιο από το οποίο είχε αποφοιτήσει.

Λάζαρος Μαύρος