REAL TIME |

Weather Icon
Δημόσια Διοίκηση 18 Ιουνίου 2020

Η «κατάντια» της κρατικής αμυντικής βιομηχανίας

Η «κατάντια» της κρατικής αμυντικής βιομηχανίας

Ανήκω στη μερίδα εκείνη των αποφοίτων Πολυτεχνείου που σπουδάσαμε μηχανικοί με το κίνητρο της απασχόλησης σε βιομηχανικό περιβάλλον. Δυστυχώς, όμως, η γενιά μου βγήκε στην αγορά εργασίας τη δεκαετία του ’80, όταν με ταχύ ρυθμό προχωρούσε η αποβιομηχάνιση της χώρας μας. Το αποτέλεσμα ήταν πολλοί από εμάς να ψάχνουμε για δουλειά στα 40 ή ακόμα και στα 50 μας χρόνια, έπειτα από χρεοκοπίες και λουκέτα βιομηχανικών μονάδων. Βρέθηκα κι εγώ άνεργος στα 35 μου, όταν μια μεγάλη βιομηχανία, κερδοφόρα, με ιστορία από το 1950, με το 80% της αγοράς δικό της, έκλεισε, όταν αποκτήθηκε από «επιχειρηματία» της «αρπαχτής» και των παιγνίων («θήτευσε» και σε φυλακές), και το κράτος μας, αδιαφορώντας για την τύχη μιας ιδιωτικής βιομηχανίας, την άφησε να σκορπίσει και να «κονιορτοποιηθεί», χωρίς καμία ευκαιρία ή δυνατότητα διάσωσης της παραγωγικής της υποδομής. Μιλάω για την ΕΛΒΙΕΜΕΚ Α.Ε., εταιρεία παραγωγής εκρηκτικών και πυρομαχικών.

Οι καλές συστάσεις με έφεραν στην κρατική αμυντική βιομηχανία. Γρήγορα κατάλαβα ότι πλέον εργάζομαι στο βασίλειο του ανορθολογισμού, του κομματικοσυνδικαλισμού και της αδιαφάνειας. Εργαζόμενοι που υποαπασχολούνται λόγω έλλειψης συμβάσεων, επιδόματα και αυξήσεις παχυλές κάθε χρόνο να δίνονται από «καλούς» διοικούντες έπειτα από «πιέσεις» «αγωνιστών» συνδικαλιστών, επιλογή διοικήσεων με μόνο κριτήριο τις κομματικές διασυνδέσεις δίχως σχέδιο ή όραμα, που απλά τοποθετούνται από πολιτικούς που δήθεν «κόπτονται» για την αμυντική βιομηχανία, αλλά στην πράξη την αφήνουν στην τύχη της με μοναδικό ενδιαφέρον να μη «σηκώνεται σκόνη», ακόμα κι αν αυτό κοστίζει κάποια δεκάδες εκατομμύρια κάθε χρόνο στο ελληνικό Δημόσιο, που πληρώνει για να τη συντηρεί σαν «ζόμπι». Και τι έμεινε από την πάλαι ποτέ κραταιά αμυντική βιομηχανία του αείμνηστου Μποδοσάκη, όταν η ΠΥΡΚΑΛ διέθετε καθετοποιημένη παραγωγή και έχαιρε σεβασμού σε όλη την Ευρώπη; Μια κρατική «παράγκα» που έχανε το τρένο του εκσυγχρονισμού, με μονάδες που δεν συνέφερε να λειτουργήσουν λόγω μη ανταγωνιστικού κόστους (πώς θα μπορούσε, όταν το κόστος για το κράτος ήταν «δευτερεύον»), με ένα τρίγωνο κομματικοσυνδικαλιστικής εξουσίας, αδιάφορης ή ακόμα και εχθρικής (πολλές φορές όχι αδίκως) στρατιωτικής ηγεσίας και δορυφορικών ιδιωτικών συμφερόντων που δεν χρειάζεται να είναι κανείς σοφός για να αντιληφθεί ότι, συνήθως, στη συνεργασία μαζί τους, ή χάναμε ή κερδίζαμε τα λιγότερα. Αν πρότεινες λύσεις εξοικονόμησης ή εξορθολογισμού; Εκεί ήταν που «τα έβλεπες όλα»! Γινόσουν στόχος των «αγωνιστών» συνδικαλιστών όλων των παρατάξεων, οι οποίοι πάντα ή σχεδόν πάντα είχαν την κάλυψη των κομματικών διοικούντων, και αν επέμενες, καταντούσες γραφικός και έχανες την υγεία σου ή τη θέση σου.dhm

για τη συνέχεια kathimerini

Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Facebook

Ακολουθήστε τον Σάββα Καλεντερίδη στο Facebook

Ακολουθήστε τον Σάββα Καλεντερίδη στο Twitter

Εγγραφείτε στο κανάλι του infognomonpolitics.gr στο Youtube

Εγγραφείτε στο κανάλι του Σάββα Καλεντερίδη στο Youtube