Η παραδοχή του προβλήματος από τον Π. Πικραμμένο, οι πρωτοβουλίες για μεταρρυθμίσεις και το φόβητρο των υφιστάμενων συμφερόντων. Γιατί είναι κρίσιμο το στοίχημα για την επόμενη ημέρα της χώρας. Γράφει ο Αθ. Χ. Παπανδρόπουλος.

«Για να υπάρξει οικονομική ανάκαμψη, πρέπει να κερδηθεί το στοίχημα της δικαιοσύνης», δήλωσε μεταξύ άλλων ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Παναγιώτης Πικραμμένος, πρώην πρόεδρος επίσης του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Και με τη δήλωσή του αυτή, που έγινε σε διαδικτυακή συζήτηση στο Φόρουμ των Δελφών που είχε με τον Ευάγγελο Βενιζέλο, επίσης πρώην αντιπρόεδρο στην κυβέρνηση Σαμαρά, ο Παναγιώτης Πικραμμένος έφερε στο προσκήνιο το σοβαρότερο ίσως πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας. Αυτό της απονομής δικαιοσύνης, του χρόνου που απαιτείται και της ουσίας της λήψης δικαστικών αποφάσεων.

Ιδιαίτερα δε αποφάσεων που αφορούν επενδυτικά σχέδια και τα οποία όχι λίγες φορές μπλέκονται στα δίχτυα μιας απερίγραπτης και διαβλητής γραφειοκρατίας, η οποία μέχρι σήμερα έχει αχρηστεύσει πάνω από 2.500 επενδύσεις στη χώρα μας. Κατά τα λοιπά, συνήθως οι πρωτεργάτες των ακυρώσεων αυτών στη συνέχεια κλαίγονται για την… άνοδο της ανεργίας!

Είναι έτσι γνωστό από χρόνια τώρα στους εκτός Ελλάδας επενδυτικούς κύκλους και ομίλους, ότι η πραγματοποίηση σοβαρών επενδύσεων στη χώρα μας μπορεί να επιφυλάσσει οδυνηρές και κοστοβόρες εκπλήξεις, που όχι λίγες φορές καταλήγουν στη ματαίωση μιας επένδυσης. Μετά βαΐων και κλάδων.

Σήμερα, λοιπόν, την ώρα που η χώρα θα κληθεί να απορροφήσει για την ανάπτυξη και τον συνολικό εκσυγχρονισμό της κάπου 50 δισ. ευρώ για τα προσεχή επτά χρόνια, όντως το θέμα της δικαιοσύνης είναι καυτό και άρα κρίσιμο. Κατά συνέπεια, όσο πιο γρήγορα και αποτελεσματικά αντιμετωπισθεί τόσο το καλύτερο για την ελληνική οικονομία.

Υπό αυτή την έννοια, η ανακοίνωση του κ. Παν. Πικραμμένου ότι στο πλαίσιο αυτό η κυβέρνηση έχει ήδη αναλάβει και εκπονεί μεταρρυθμιστικές πρωτοβουλίες για τη βελτίωση της ταχύτητας των διαπραγματεύσεων και την αποφυγή διαδικασιών που ανάγονται σε παλαιότατες εποχές και δεν ανταποκρίνονται σε καμιά σημερινή πραγματικότητα, δεν μπορεί παρά να κριθεί θετικά.

Το πρόβλημα, κατά τη γνώμη μας, είναι πότε θα αρχίσουν να εφαρμόζονται οι προβλεπόμενες μεταρρυθμίσεις και πώς θα γίνουν δεκτές από τα σώματα των δικηγόρων και των δικαστών, όπου γνωστές είναι κάποιες χρόνιες αγκυλώσεις.

Μπορεί ο κ. αντιπρόεδρος της κυβέρνησης να δήλωσε ότι «θα ταρακουνηθεί η δικαιοσύνη για να κερδηθεί το στοίχημα», πλην όμως υπάρχουν και τα περίφημα διαπλεκόμενα συμφέροντα, οικονομικά και άλλα, που όχι μόνο δεν θα καταθέσουν εύκολα τα όπλα αλλά θα δώσουν στις αντιδράσεις και το σχετικό πολιτικό χρώμα.

Πέρα όμως από τα συμφέροντα αυτά, η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει στο εξής να έχει σοβαρά υπόψη της ότι η Ελλάδα είναι πλέον στην περιοχή της και ισχυρός γεωπολιτικός πόλος. Και ως τέτοιος θα βρεθεί στο επίκεντρο των διεθνών ανταγωνισμών και κυρίως στον άτυπο πόλεμο που μεγάλες δυνάμεις έχουν κηρύξει στην Ευρώπη. Σαφώς, δε, ο πόλεμος αυτός απέχει πολύ από αντίστοιχους του παρελθόντος και ασφαλώς δεν παίζεται και άρα δεν κερδίζεται αλλά ούτε και χάνεται στα ίδια επίπεδα. Τα ψηφιακά οπλοστάσια για παράδειγμα δεν είναι ορατά, πλην όμως μπορούν να προκαλέσουν σοβαρές ζημιές.

Ας μην ξεχνάμε ότι ο γεωπολιτικός χώρος στον οποίο βρίσκεται η Ελλάδα βρίθει από χώρες που οι κυβερνήσεις τους γράφουν στα παλαιά τους υποδήματα τη Δημοκρατία και το κράτος δικαίου. Κατά συνέπεια, μια δημοκρατική και ευημερούσα Ελλάδα στην περιοχή είναι καρφί στα μάτια τους. Στη σημερινή έτσι γεωπολιτική συγκυρία, έχουν κάθε λόγο να αποσταθεροποιήσουν τη χώρα. Από οικονομικής ιδιαίτερα πλευράς, όπου είναι και πιο ευάλωτη.

Για τη συνέχεια Euro2Day