ΕΝ ΟΠΛΟΙΣ ΣΥΜΜΑΧΟΣ» ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟ ΤΟ 1952, ΟΤΑΝ ΕΝΤΑΧΘΗΚΑΝ ΜΑΖΙ ΣΤΟ ΝΑΤΟ ΚΑΙ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΑΝ ΝΑ ΕΚΤΕΛΕΣΟΥΝ ΤΙΣ ΒΡΟΜΙΚΕΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΑΤΛΑΝΤΙΚΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ
Αύγουστος μήνας. Μήνας δακρύων. Μήνας θρήνων και οδυρμών. Μνήμες ανακαλούνται και μνήμες επιχειρείται να σβηστούν με χρηματοδοτούμενα γλωσσάρια. Μνημόσυνα για πεσόντες, για ήρωες που δεν επέλεξαν η θυσία τους να πάει στράφι και να μνημονεύεται μόνο για να έχουν να λένε οι ηγέτες και να διαπληκτίζονται ποιος έχει τους περισσότερους στο πάνθεο ηρώων. Τα αμούστακα παιδιά, το ‘55 το ‘64 το ‘74, δεν είναι για τους υπόδουλους ηγέτες που έπεσαν μαχόμενοι. Για πάνω από μισό αιώνα και κάθε δέκα χρόνια θρηνούσαμε νεκρούς και προσθέταμε στο Ηρώον και άλλους και άλλους.

Μεγάλωσε το εικονοστάσι των πεσόντων και μίκρανε τον μπόι των ηγετών που λένε πως θα οδηγήσουν τον λαό στη δικαίωση. Αντί δικαίωσης ακούμε τα ίδια παραμύθια. Το χειρότερο, όλοι επιλέγουν το δικό τους αφήγημα προκειμένου αυτοί που οδήγησαν στο ικρίωμα την Κύπρο να παραμένουν στο απυρόβλητο. Να επιχειρούν σχεδόν όλοι να τους αποενοχοποιούν και να ξεκινούν το αυτομαστίγωμα.

«Κάναμε κι εμείς πολλά», λέει το πρώτο αφήγημα, προκειμένου να επιμεριστούν ίσες ευθύνες για την τούρκικη εισβολή. Κυρίως, όμως, για ν’ απο-ενοχοποιηθούν οι διεθνείς συνωμότες του ιμπεριαλισμού. «Λέμε τις μισές αλήθειες», απαντά το δεύτερο αφήγημα και επιλέγει να καταγράφει εγκλήματα Ε/κ σε βάρος Τ/κ, κρύβοντας επιμελώς τις μεγάλες αλήθειες για το ποιοι ήταν οι δαίμονες της Κύπρου και ποιοι υποδαύλιζαν τα μίση μεταξύ των δυο κοινοτήτων. Ποιοι αδροπλήρωναν με πακτωλούς δολαρίων και στερλινών για να προετοιμάζεται με προβοκάτσιες, το έδαφος για την εκτέλεση της ΝΑΤΟϊκής συνωμοσίας. Τώρα τους παρουσιάζουν ως τη μόνη μας ευκαιρία που θα μας σώσει σ’ ένα δεύτερο Κραν Μοντανά ή σε κάποιο αλλο ειδυλλιακό θέρετρο της Ελβετίας.
Ποιοι και πότε μεθόδευαν

Δυστυχώς για τους παραμυθάδες και τους «αφηγηματογράφους» -του ό,τι κόψει ο νους τους και οι δεσμεύσεις-εξαρτήσεις τους- η Ιστορία εβγαλε πολλή βρόμα και κατέγραψε αμείλικτα με μαρτυρίες και καταθέσεις ποιοι και από πότε μεθόδευαν να μακελλέψουν την Κύπρο, ώστε να συρθεί διά της βίας στο ΝΑΤΟϊκό άρμα, όπου οι σύμμαχοι θα εξορμούσαν να κτυπούν απελευθερωτικά κινήματα αλλά και το αντίπαλον δέος των ΗΠΑ, την τότε Σοβιετική Ένωση. Έπρεπε όμως να χυθεί αίμα και το έχυσαν βάζοντας χριστιανούς και μουσουλμάνους να σφάζονται. Διπλοί, τριπλοί πράκτορες δρούσαν ως οι λαντζέρηδες ξένων κέντρων ες γην εναλίαν Κύπρον. Αργότερα ο λαός τούς είδε με τα λευκά κολάρα του επιχειρηματία, του ξενοδόχου, του νομοθέτη, του πολιτικού.

Απορίας άξιον δεν είναι γιατί αποκρύβουν τη βρομιά και την μπόχα που έβγαλε μπόλικη η νεότερη Ιστορία. Τα ερωτήματα εγείρονται γιατί δεξιοί, αριστεροί, κεντρώοι και ακραίοι αποκρύβουν τους μεγάλους ενόχους. Τις ΗΠΑ, τη Βρετανία και τους Δυτικούς εταίρους του ΝΑΤΟ για τα εγκλήματα σε βάρος της Κύπρου, αλλά και των λαών της Ελλάδας και της Τουρκίας. Ηγεσίες και ποιμένες, αντί να είναι ελεύθεροι όπως οι λαοί, γίνονται όλο και περισσότερο πρόθυμοι να υπακούουν ξένα αφεντικά και να βυθίζονται πιο βαθιά στο μαγγανοπήγαδο της υποδούλωσης, της εξάρτησης και του «γιες μεν».

Βλέπουμε την κυβέρνηση της Ελλάδας με τον Πρωθυπουργό Αλ. Τσίπρα, τον δήθεν αριστερό, να βγάζει γλώσσα σε μια χώρα που ουδέποτε έβλαψε την Ελλάδα. Που ποτέ δεν επιχείρησε να εμπλακεί στα εσωτερικά της ή να κάνει πραξικοπήματα και ν’ ανεβοκατεβάζει κυβερνήσεις. Οι «επαναστάτες» της γραβάτας μοιάζουν σήμερα σαν γελοίοι πιερότοι και κολομπίνες που σέρνουν τον χορό ως πρωταγωνιστές της ενίσχυσης του ΝΑΤΟ. Θλιβεροί κομπάρσοι και ορτινάντζες των ΗΠΑ και της Ε.Ε.

Το υποχθόνιο «συνδικάτο» των αγορών και των ξένων οίκων, το οποίο κατακρεούργησε τον ελληνικό λαό με τα εθνοκτόνα μνημόνια, τώρα χαμογελά σαρδόνια. Τώρα ντύνουν τον ηγέτη «της πρώτης φοράς Αριστερά» με φαντακτερά πλουμίδια, πασουμάκια και πουκαμισάκια -χωρίς γραβάτες ασφαλώς- να τους κάνει τη βρόμικη δουλειά. Η FYROM να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε. και εκχωρεί, κατόπιν υποδείξεων, τον τίτλο των Μακεδόνων σε έναν αμιγώς σλαβόφωνο λαό, του οποίου η γλώσσα δεν έχει κανέναν ελληνικό στοιχείο.

Απλώς είναι μια διάλεκτος της Βουλγάρικης. Όμως, για να περάσει το ΝΑΤΟϊκό σχέδιο για την επέκταση της βορειοατλαντικής συμμορίας στα Ανατολικά Βαλκάνια, πρέπει να στοχοποιηθούν ως εθνικιστές όσοι αντιδρούν. Κι όσοι διαφωνούν με την επέκταση του αιμοσταγούς ΝΑΤΟ να κατηγορηθούν ότι αναμειγνύονται στα εσωτερικά της Ελλάδας.
Ο Έλληνας ΥΠΕΞ και οι εν όπλοις σύμμαχοι…

Ο Ελληνας Υπουργός Εξωτερικών είναι ένας αξιόλογος διπλωμάτης. Σπούδασε οικονομικές επιστήμες στην Ελλάδα και Γερμανία. Εργάστηκε ως ερευνητής, δίδαξε στα πανεπιστήμια του Χάρβαρντ, της Οξφόρδης και του Μαρβούργου. Διετέλεσε καθηγητής Πολιτικών Θεωριών και Διεθνών Ευρωπαϊκών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Πειραιά. Πρόσφατα, μέσω τουίτερ, μας ενημέρωνε πως «η εξωτερική πολιτική απαιτεί πραγματισμό/ρεαλισμό, όχι φοβία, θάρρος και αντοχή, όχι εφιάλτες, αποφασιστικότητα με ευελιξία, όχι δειλία, πίστη σε αρχές, όχι οπορτουνιστικές συμπεριφορές, ιδέες, όχι αναμασήματα, γνώσεις θεωρίας+πράξης, όχι ημιμάθεια, πνεύμα αντίστασης, όχι δουλικότητα…». Πώς και του ξέφυγε, όμως, εκείνο το «η Ρωσία είναι εν όπλοις σύμμαχος με την Τουρκία»;

Καμιά πρόθεση να παίξουμε τους απο καθέδρας καθηγητές πολιτικής, στον Πανεπιστημιακό κ. Ν. Κοτζιά. Όμως η Ιστορία βγάζει βρόμα και, δυστυχώς, πολλοί την κρύβουνε εδώ και δεκαετίες, όσον αφορά την πολιτική της Ελλάδας και τους εν όπλοις συμμάχους της, κυρίως στο Κυπριακό που μας καίει. Σύμμαχοι εν όπλοις με την Τουρκία από το 1952 είναι η Ελλάδα και όχι η Ρωσία. Σύμμαχοι εν όπλοις θα είναι και με την ΠΓΔΜ, τη γνωστή διεθνώς και ως FYROM, την οποία σκίστηκε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ να εντάξει στο ΝΑΤΟϊκό άρμα και να της ικανοποιήσει τις ιδεοληψίες και τα αλυτρωτικά παραμύθια .

Η Ρωσία δεν είναι στρατιωτικός σύμμαχος με την Τουρκία. Όταν, όμως, περικυκλώνεται με οικονομικές και άλλες κυρώσεις από τις χώρες της Δύσης και τις ΗΠΑ, περιλαμβανομένης και της Ελλάδας, δεν έχει και πολλές επιλογές. Θα συνάψει συμφωνίες για να επιβιώσει. Και θα πωλήσει και όπλα σε όσους αγοραστές απευθύνονται σε αυτήν. Σύμμαχος εν όπλοις με την Τουρκία είναι κυρίως οι ΗΠΑ, για την οποίαν ο κ. Ν. Κοτζιάς δεν είπε λέξη. Όπως κανείς πλέον δεν λέει λέξη ποιοι δημιούργησαν το Κυπριακό και σε ποια σκοτεινά μονοπάτια το οδηγούσαν από το 1949, όταν ιδρύετο το ΝΑΤΟ, κατά παράβαση των συμφωνιών μετά τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Η προβοκάτσια της Κοφίνου

Αυτοί που σήμερα κατηγορούν τους Ε/κ για εγκλήματα, παρασιωπούν τις προβοκάτσιες που προηγήθηκαν. Θυμίζουμε ότι η αποχώρηση της ελληνικής μεραρχίας από την Κύπρο πραγματοποιήθηκε ύστερα από την επιχείρηση της Κοφίνου, που πολλοί τη θεωρούν σαν προβοκάτσια στημένη από τη Χούντα και τους Αμερικανούς, με σκοπό να προκαλέσει την τουρκική αντίδραση, ώστε να αποσυρθούν από το νησί οι ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις. Η εν λόγω άποψη κυριάρχησε στις συζητήσεις που έγιναν σε επίπεδο αρχηγών στην Ελληνική Βουλή, τον Φλεβάρη του 1986, σχετικά με το άνοιγμα του φακέλου της Κύπρου και ενισχύθηκε από τις καταθέσεις των Κ. Κόλλια και Γ. Παπαδόπουλου στην ανακριτική κοινοβουλευτική επιτροπή (Κ. Κάππου: «Έγκλημα εναντίον της Κύπρου», εκδόσεις «Γνώσεις», σελ. 41-47).

Το αποδεικτικότερο στοιχείο των σχεδιασμών που έκαναν οι Αμερικανοί για δυναμική διχοτομική λύση του Κυπριακού είναι ότι προετοίμασαν και καθοδήγησαν τη Χούντα του Ιωαννίδη να κάνει το πραξικόπημα εναντίον του Μακαρίου και στη συνέχεια δεν έκαναν το παραμικρό για να εμποδίσουν την εισβολή της Τουρκίας.
Άλλωστε, ένας από τους λόγους επιβολής της δικτατορίας στην Ελλάδα ήταν τα γενικότερα συμφέροντα των Αμερικανών στην Ανατολική Μεσόγειο, κρίκος για την ευόδωση των οποίων ήταν η ΝΑΤΟποίηση της Κύπρου.

Όντας μέλος του Κινήματος των Αδεσμεύτων και με δεδομένο τον τότε διεθνή συσχετισμό δυνάμεων (υπήρχε σοσιαλιστικό στρατόπεδο με επικεφαλής την ΕΣΣΔ), δεν ήταν δυνατό να ΝΑΤΟποιηθεί, να διχοτομηθεί, εκτός εάν προκαλείτο αφορμή για κρίση. Το σχέδιο για πραξικόπημα στήθηκε και ανατέθηκε στη Χούντα της Ελλάδας να το εκτελέσει. Ακολούθησε λίγες μέρες μετά ο «εν όπλοις σύμμαχος της Ελλάδας», η Τουρκία, επικαλούμενη ως εγγυήτρια δύναμη τις Συνθήκες Λονδίνου – Ζυρίχης, για αποκατάσταση.

Το αμερικανόπνευστο πραξικόπημα ανατροπής του Μακαρίου ήταν μια ενέργεια για την οποία ο δικτάτορας Ιωαννίδης -και όχι μόνον αυτός- είχε πάρει την έγκριση και την ενθάρρυνση των Ηνωμένων Πολιτειών. «Πολλάκις -γράφει ο στρατηγός Μπονάνος- ο Ιωαννίδης με διαβεβαίωσεν ότι οι Τούρκοι δεν πρόκειται να αναμειχθούν, διότι και οι Αμερικανοί είναι υπέρ της ανατροπής του Μακαρίου και θα σταθούν δίπλα μας εις πάσαν περίπτωσιν» (Στρατηγού Γρ. Μπονάνου:

«Η Αλήθεια», σελ. 218). Η συνέχεια είναι γνωστή: Στις 20 Ιουλίου 1974 οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις εισβάλλουν στο νησί και με τον Αττίλα Β ́, που εκδηλώθηκε λίγες μέρες αργότερα (14-16 Αυγούστου), έθεσαν υπό την κατοχή τους και διατηρούν ώς σήμερα το 36,3% του κυπριακού εδάφους.

Από τότε μέχρι σήμερα, παρά τα ψηφίσματα του ΟΗΕ του 1977 και 1979, για δίκαιη και βιώσιμη λύση, για Κύπρο ενιαία, ανεξάρτητη, αδέσμευτη, αποστρατιωτικοποιημένη, που αναγνώριζαν το πρόβλημα ως διεθνές, λόγω στρατιωτικής εισβολής και κατοχής μέρους των εδαφών της από την Τουρκία, οι ιμπεριαλιστές και οι Τούρκοι τορπίλιζαν την εφαρμογή τους, προκειμένου να οδηγηθεί το πρόβλημα στη σημερινή κατάσταση. Σ’ αυτό συνέβαλαν και οι ημέτερες κυβερνήσεις, αφού αναζητούσαν τη λύση στην επιβολή της από τον λεγόμενο διεθνή παράγοντα, δηλαδή τους Αγγλοαμερικανούς και την πίεση που δήθεν έπρεπε να ασκήσουν στην Τουρκία, δηλαδή αυτούς που ωθούσαν τα πράγματα στη διχοτόμηση. Φυσική συνέπεια όλων αυτών είναι η σημερινή πραγματικότητα.

Σήμερα, μη διδασκόμενοι από τα λάθη και απο-ενοχοποιώντας τους μεγάλους ενόχους, απευθυνόμαστε ξανά στη Σκύλα και τη Χάρυβδη του ιμπεριαλισμού (ΗΠΑ -Βρετανία), για να μας λύσουν το Κυπριακό.

simerini.sigmalive.com