Μεγάλη Αλβανία, Μεγάλη Ουγγαρία, Μεγάλη Κροατία: Εικοσιένα χρόνια μετά τους βομβαρδισμούς στη Γιουγκοσλαβία, σπίθες μεγαλοϊδεατισμών εξακολουθούν να απειλούν την «πυριτιδαποθήκη της Ευρώπης». Ένα γραμματόσημο εδώ, ένας χάρτης εκεί, μια σύλληψη παραπέρα, μια δήλωση, μια απάντηση, μια ειρωνεία, η συζήτηση για ανταλλαγή εδαφών. Εδώ είναι Βαλκάνια! Και εκεί είναι η… ΕΕ.

«Αποδείξαμε ότι στα Βαλκάνια μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τον εθνικισμό και να υπερβούμε την εσωστρέφεια με όραμα για το μέλλον», είχε με (ανιστόρητη) βεβαιότητα δηλώσει ο κ. Τσίπρας στις 30 Σεπτεμβρίου 2019, από τα Σκόπια, όπου έλαβε μέρος σε ημερίδα του Economist για τα Δυτικά Βαλκάνια και μετά τη συνάντησή του με τον Ζόραν Ζάεφ.

Προφανώς, δεν έχουν αποδείξει τίποτε – ούτε θα μπορούσαν.

Στην πραγματικότητα μάλιστα, οι εθνικισμοί έχουν βρεθεί πάνω ακόμη και από τις συγγενείς ιδεολογίες των αδελφών κομμάτων.

Θα έχτιζαν τον κόσμο σε οκτώ χρόνια!

Όταν, τον Δεκέμβριο του 2001, ο σοσιαλδημοκράτης Μπόντο Χόμπαχ, το «μυαλό» στο πλευρό του καγκελάριου Σρέντερ, είχε, δύο χρόνια μετά τον διορισμό του, παραιτηθεί από τη θέση του Ευρωπαίου Ειδικού Συντονιστή για το Σύμφωνο Σταθερότητας για τη ΝΑ Ευρώπη, είχε στρέψει τα βέλη κατά της ΕΕ – αποκαλύπτοντας πως… χρειάσθηκαν τέσσερις μήνες για να του εγκρίνουν την αγορά ενός μηχανήματος φαξ!

Το περίφημο Σύμφωνο Σταθερότητας υπήρξε το «πετράδι του στέμματος» της ευρωπαϊκής πολιτικής στα Βαλκάνια, αλλά πολύ νωρίς γνώρισε ένα άδοξο τέλος, το οποίο από τον Χόμπαχ είχε τότε περιγραφεί ως εξής:

«Θα μπορούσατε να διορίσετε Πρόεδρο της Kομισιόν τον Θεό. Αλλά αυτό απλώς θα σήμαινε πως αντί να χρειασθούν έξι ημέρες για τη δημιουργία του κόσμου, θα χρειάζονταν οκτώ χρόνια»!

Είκοσι και περισσότερα χρόνια μετά, τα πράγματα – και μάλιστα εν μέσω κρίσης κορονοϊου – έχουν ως εξής:

Το γραμματόσημο της οργής

Στις 9 Μαΐου, πανευρωπαϊκή Ημέρα της Νίκης κατά του ναζισμού, το Βελιγράδι επιτέθηκε στα Σκόπια, που είχαν την φαεινή ιδέα να εκδώσουν ένα γραμματόσημο ως ένδειξη ευγνωμοσύνης για τη στήριξη της κροατικής προεδρίας στην ενταξιακή πορεία της γειτονικής χώρας.

Έλα, όμως, που το γραμματόσημο απεικόνιζε τον χάρτη του κράτους της ναζιστικής μαριονέτας της Κροατίας την περίοδο 1941-1945 και περιλάμβανε εδάφη που σήμερα ανήκουν στη Σερβία, στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη και στο Μαυροβούνιο!

Η Σερβία κατηγόρησε τα Σκόπια για ιστορικό ρεβιζιονισμό και εχθρική προβοκάτσια, τα Σκόπια ζήτησαν συγγνώμη, το γραμματόσημο απεσύρθη, αλλά η υπόθεση έχει βάθος.

Όπως υποστηρίχθηκε, δεν επρόκειτο για ένα «αθώο» λάθος: Στη γειτονική χώρα, τα κρατικά Ταχυδρομεία βρίσκονται παραδοσιακά στα χέρια του αλβανικού κόμματος DUI, καθώς η διοίκηση της εταιρίας έχει παραχωρηθεί σ’ αυτό το κόμμα μετά τη Συμφωνία της Αχρίδας, που ακολούθησε τον εμφύλιο πόλεμο του 2001.

Υποστηρίζεται, δηλαδή, ότι οι Αλβανοί αναζητούν αφορμές για τα υπενθυμίζουν παλαιά σύνορα, προκειμένου να υπενθυμίζουν και τα πολυπόθητα σύνορα της Μεγάλης Αλβανίας.

Μεγάλη Αλβανία μέσω Μεγάλης Κροατίας, δηλαδή!

Και Μεγάλη Αλβανία μέσω… μπάσκετ!

Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι στις 5 Μαΐου οι ομοσπονδίες μπάσκετ Αλβανίας και Κοσόβου ανακοίνωσαν ότι συζητούν την ένωσή τους και οργανώνουν ένα «πανεθνικό», όπως το ονόμασαν, Κύπελλο – ενημερώνοντας μάλιστα και τη FIBA! Για οικονομικούς, αλλά και για εθνικούς λόγους, όπως είπαν!

Ο αθλητισμός έχει συχνά βρεθεί στο επίκεντρο εθνοτικών διενέξεων στην περιοχή. Στο παρελθόν, η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία Κοσόβου είχε απαγορεύσει αγώνες με σέρβικες ομάδες και είχε κηρύξει ανεπιθύμητο τον «Ερυθρό Αστέρα» ακόμη και σε φιλικά και φιλανθρωπικά ματς. Μάλιστα, οι σέρβικες ομάδες δεν μπορούν να παίξουν ούτε στη σερβική πόλη Γκρατσάνιτσα!

Για τη συνέχεια Liberal