Το 1999, τα Νατοϊκά στρατεύματα ενεπλάκησαν σε ένοπλη σύρραξη με το ”αγκάθι” της Ρωσικής εξωτερικής πολιτικής στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο, την Γιουγκοσλαβία. Την νύχτα της 7ης Μαΐου ένα αεροσκάφος τύπου Β-2 το οποίο ανήκε στην 509η Πτέρυγα της Αμερικανικής Πολεμικής Αεροπορίας, εξαπέλυσε 5 βόμβες τύπου JDAM στην Κινεζική πρεσβεία στο Βελιγράδι, σκοτώνοντας τρεις Κινέζους Αξιωματούχους και τραυματίζοντας άλλους 20. 

Η Κίνα θορυβήθηκε από αυτήν την ενέργεια και την χαρακτήρισε ως ”βάρβαρη ενέργεια”. Κορυφαίος αξιωματούχος της CIA ανέφερε πως ο βομβαρδισμός δεν έγινε επίτηδες, καθώς τα βομβαρδιστικά σημάδευαν ένα κεντρικό κρατικό κτίριο της Γιουγκοσλαβικής κυβέρνησης το οποίο διηύθυνε τον εφοδιασμό της. Ο Αμερικάνος Πρόεδρος προέβη σε απολογία.

Η συγκεκριμένη αποστολή βομβαρδισμού ήταν μία από τις λίγες οι οποίες ενορχηστρώθηκαν από την CIA εκτός των Νατοϊκών δικτύων. Ακόμα και οι σύμμαχοι των ΗΠΑ στον πόλεμο του Κοσσυφοπεδίου δεν γνώριζαν για την διεξαγωγή της αποστολής, μέχρι που έγινε πράξη. Μία ενδελεχής έρευνα από Δανικές και Βρετανικές εφημερίδες αποκάλυψε πως ο βομβαρδισμός ενδέχεται να ήταν σχεδιασμένος. Η εφημερίδα ανέφερε πως η Κινεζική πλευρά εξόπλιζε με πληροφορίες και τεχνολογία της Γιουγκοσλαβία, καθώς μελετούσαν από κοινού τους πυραύλους Tomahawk, με σκοπό να αναπτύξουν μελλοντικά αντίμετρα, αλλά και να αντιγράψουν την τεχνολογία του σε δικά τους βλήματα. 

Η όλη υπόθεση θάφτηκε στο συρτάρι της ιστορίας και βαπτίστηκε ως μία ακόμα θεωρία συνωμοσίας. Οι ΗΠΑ πλήρωσαν 32 εκατομμύρια δολάρια στις οικογένειες των θυμάτων. 

Σχόλιο: Το δόγμα της Νατοϊκής εξωτερικής πολιτικής κατά τον πόλεμο ενάντια της Γιουγκοσλαβίας εν πολλοίς επηρεάστηκε από τον πρώην Σύμβουλο Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ, Zbigniew Brzezinski. Στόχος του ήταν καθιέρωση των ΗΠΑ σε παγκόσμια υπερδύναμη μέσω της αποκλειστικής καθιέρωσης της παντοδυναμίας της στον Ατλαντικό και Ειρηνικό Ωκεανό, μετέπειτα στο διάστημα και τέλος στην περιοχή της Ευρασίας. Για να επιτευχθεί αυτό ο Brzezinski είχε ξεκινήσει να δημιουργεί διάφορες πρακτικές πολιτικές θεωρίες μέσω των οποίων θα διαχώριζε την Ρωσική Ομοσπονδία και θα την διαιρούσε σε τρία ξεχωριστά κράτη.

Το πρακτικό και θεωρητικό υπόβαθρο που αντλούμαι από το έργο του για την αντιμετώπιση της Κίνας, εν έτη 2020 και υπό το πρίσμα του κορωνοϊού φαντάζει πιο επίκαιρο από ποτέ. Ήταν ένας από τους πρώτους που εξέφρασαν πως οι ΗΠΑ αν θέλουν να θέσουν την Κίνα ως περιφερειακό και όχι παγκόσμιο πόλο ισχύος, οφείλουν να δημιουργήσουν-ελέγξουν δύο ”σκιές” γύρω της. Η μία ,σύμφωνα με τα λεγόμενα του, ήταν η Ιαπωνία η οποία θα επιδρά ως Αμερικανικός Δάκτυλος εκ τας ανατολάς έναντι της Κίνας και θα ασκεί πίεση τόσο στην Ανατολική Σινική όσο και στην Νότιο Σινική Θάλασσα. Ο δεύτερος ήταν η Ινδία η οποία μέσω των μακροχρόνιων πολιτικοοικονομικών διενέξεων με την Κίνα θα μπορούσε να την βάλει σε έναν άτυπο πόλεμο συνεχούς φθοράς. Τα αποτελέσματα του πολέμου της Γιουγκοσλαβίας ήταν η αποκοπή της Σερβίας από την θάλασσα και το εμπόριο, καθώς και η δημιουργία του Κοσόβου  ως ένα κράτος παρία των Αμερικανικών-Γερμανικών συμφερόντων στην περιοχή των Βαλκανίων. 

Μετάφραση Σχόλιο Χωριανόπουλος Άγγελος

Πηγή: www.thewarbible.org