Πώς αναπαράγονται οι ανισότητες
Σήμερα τα παιδιά των προνομιούχων οικογενειών έχουν όλες τις ευκαιρίες, ενώ τα φτωχά παιδιά θα βρουν μπροστά τους εμπόδια
Οι παιδικές χαρές είναι γεμάτες από παιδιά και γονείς. Τα πάρκα και οι πλατείες είναι γεμάτα από εφήβους και νέους, που έρχονται σε πολύ κοντινή επαφή. Υπό αυτές τις συνθήκες είναι υποκριτικό να αρνείται κανείς την επανέναρξη των μαθημάτων στα σχολεία, όπου οι κανόνες φυσικής απόστασης θα είναι, λογικά, αυστηρότεροι. Αν ήθελε η κυβέρνηση να αποφύγει τη γκρίνια και το πολιτικό κόστος από μια πιθανή μετάδοση του κορωνοϊού στα σχολεία, θα τα άφηνε κλειστά και όλοι θα ήταν ευχαριστημένοι.
Η παρουσία των μαθητών στις αίθουσες είναι στην ουσία προαιρετική, καθώς αρκεί μια βεβαίωση του γονέα -χωρίς να είναι υποχρεωμένος να αναφέρει τους λόγους- για να απαλλαγεί ο μαθητής από την υποχρέωση να παρακολουθεί το μάθημα. Για να μην αποκλειστούν από τα μαθήματα οι μαθητές που θα μείνουν εκτός σχολικής αίθουσας το Υπουργείο Παιδείας ζήτησε να αναμεταδίδεται το μάθημα. Το εγχείρημα είναι σχεδόν ανέφικτο, αφού απαιτεί την ταυτόχρονη μετάδοση πολλών μαθημάτων από ένα σχολείο στο διαδίκτυο, κάτι που ο τεχνικός και τηλεπικοινωνιακός εξοπλισμός δεν το επιτρέπει.
Η αναμετάδοση του μαθήματος, συνεχίζει ο φίλος, θα περιορίσει και τους μαθητές: «Τι θα συμβεί λοιπόν αν το παιδί που φοβάται ήδη την κριτική νιώθει μια κάμερα πίσω από την πλάτη του; Πολύ απλά θα σιωπήσει απολύτως κατά την διάρκεια του μαθήματος. Δεν θα ρισκάρει να πει κάτι “λάθος” το οποίο στη συνέχεια θα γίνει viral στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης». Το επιχείρημά του ενισχύεται και από την εμπειρία που αποκόμισαν άλλοι φίλοι εκπαιδευτικοί όταν είδαν στα διαδικτυακά μαθήματα της καραντίνας να στέλνουν ερωτήσεις αδύναμοι μαθητές, οι οποίοι δεν τολμούσαν να σηκώσουν το χέρι στην τάξη. Το υπουργείο δέχθηκε στη συνέχεια να μη περιλαμβάνει η αναμετάδοση του μαθήματος τους μαθητές.
Για τη συνέχεια AthensVoice