Πάνω από 30.000 ήταν τα άτομα ελληνικής καταγωγής που πολέμησαν στο πλευρό των Σοβιετικών εναντίον των Ναζί, στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Πολλοί Έλληνες πολεμούσαν γενναία σε αντάρτικες μονάδες εναντίον των Ναζί.

«Στη Ρωσία θυμόμαστε τον ρόλο των θαρραλέων Ελλήνων, που ήταν από τους πρώτους που πολεμούσαν ενάντια στο ναζισμό. Όσοι Έλληνες μάλιστα ζούσαν στην επικράτεια της ΕΣΣΔ, στην ιστορική τους Πατρίδα, συμμετείχαν ενεργά στη μάχη ενάντια στους Ναζί» εξηγεί στο Sputnik ο ομογενής ιστορικός Σέργιος (Σεργκέι) Γαλάνης.

«Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις μου, ο συνολικός αριθμός Ελλήνων από τις δημοκρατίες και τις άκρες της ΕΣΣΔ που κινητοποιήθηκαν στο μέτωπο κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ανερχόταν στις 30.000», προσθέτει.

Πολλοί από αυτούς έλαβαν παράσημα ταγμάτων και μετάλλια, και περισσότεροι από 12 Έλληνες έγιναν ήρωες της ΕΣΣΔ.

Η πλειοψηφία των Ελλήνων της Ατζάριας, της Αμπχαζίας και του εδάφους του Κρασνοντάρ προσχώρησε σε αντάρτικες μονάδες ή εργάστηκε ανιδιοτελώς για την Άμυνα.

Την ίδια στιγμή, κάνει αναφορά και σε ένα από τα λιγότερο γνωστά παραδείγματα της ελληνικής συμμετοχής στον πόλεμο.

«Ο Ζαν Ζαχαρίας, ελληνικής καταγωγής, με ρίζες από την Πάτμο, έφτασε στο Ράιχσταγκ με τον Κόκκινο Στρατό, όπου άφησε μια επιγραφή στον τοίχο “Από τη Μελιτόπολη στο Βερολίνο. Ζαχαρίας”, έγραφε. Συμμετείχε στην απελευθέρωση της Ουκρανίας, της Πολωνίας, ενώ απελευθέρωσε και το Βερολίνο. Του απονεμήθηκε το Μετάλλιο Γενναιότητας, το παράσημο του Τάγματος του Κόκκινου Αστέρα, αλλά και παράσημο του Τάγματος του πατριωτικού πολέμου, δευτέρου βαθμού». 

Ένα από τα πολλά εγκλήματα των Ναζί που έγιναν σε σοβιετικό έδαφος είναι το ολοκαύτωμα στο ιστορικό χωριό Λάκκοι στην Κριμαία, το οποίο κατοικούνταν εκείνη την εποχή από Έλληνες.

«Επιτρέψτε μου να υπενθυμίσω ότι ολόκληρο το ελληνικό χωριό, με όλους τους κατοίκους του, καταστράφηκε από τους Ναζί επειδή υποστήριζε και συγκροτούσε τα αντάρτικα κινήματα».

Παράλληλα, μιλά και για μια έμμεση καθυστέρηση του Χίτλερ στην Ελλάδα:

«Η προσπάθεια διάσωσης του ιταλικού στρατού στα Βαλκάνια καθυστέρησε τη γερμανική εισβολή στην ΕΣΣΔ για δυόμισι μήνες. Η Γερμανία δεν είχε χρόνο να προετοιμαστεί για την επίθεση στην ΕΣΣΔ μέχρι την 1η Μαΐου, όπως είχε αρχικά προγραμματιστεί. Επομένως, ο Χίτλερ, στο τέλος του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου, θεώρησε ότι η συμμετοχή της Γερμανίας στον Ιταλο-ελληνικό πόλεμο ήταν η αιτία για την ήττα στα ανατολικά. Αυτή η εξήγηση δεν είναι απολύτως αληθινή, ως ο κύριος λόγος για τη μεγάλη ήττα της Γερμανίας στη Σοβιετική Ένωση, αλλά σίγουρα αυτή η ήττα είχε σοβαρές συνέπειες για τον πόλεμο».

Το μήνυμα της 9ης Μαΐου

«Σήμερα, τόσο στη Ρωσία όσο και σε πολλές χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης γιορτάζουμε την Ημέρα Νίκης στις 9 Μαΐου. Αυτή είναι η 75η επέτειος της νίκης της πολιτισμένης ανθρωπότητας σε έναν τρομερό και ύπουλο εχθρό, μια νίκη επί των καταστροφικών και απάνθρωπων ιδεολογιών του ναζισμού. Πολλοί Ρώσοι είναι έκπληκτοι που τα άτομα στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε μεγάλο μέρος της Ευρώπης γνωρίζουν τόσο λίγα για αυτή τη σημαντική μέρα. Στις 9 Μαΐου, έγινε η άνευ όρων παράδοση της ναζιστικής Γερμανίας στη Ρωσία, τερματίζοντας έτσι τον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο / Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο στην Ευρώπη».

Σύμφωνα με τις πιο συντηρητικές εκτιμήσεις, όπως αναφέρει, για τους θανάτους των Σοβιετικών στον Πόλεμο, οι νεκροί ανέρχονται σε κάτι παραπάνω από 26 εκατομμύρια.

Οι εκατομμύρια θάνατοι, όπως μας εξηγεί, είναι αυτοί που δεν επιτρέπουν σε κανέναν να υμνεί το ναζισμό στην Ουκρανία και στις γειτονικές χώρες.

«Μεταξύ του 1941 και του 1945, οι ρωσίδες μητέρες έπρεπε να θάψουν πολύ περισσότερους γιους, από οποιαδήποτε άλλη εθνοτική ομάδα μητέρων στον κόσμο.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι άνθρωποι στη χώρα μας και οι πολιτικοί είναι τόσο αρνητικοί στις προσπάθειες εξύμνησης και απόδοσης τιμών στους Ναζί και στους συνεργάτες τους στην Ουκρανία και τα κράτη της Βαλτικής. Ο μεγάλος – θείος μου, Πίτερ Γαλάνης πυροβολήθηκε από τους Ναζί το φθινόπωρο του 1941 στην κατεχόμενη Μαριούπολη. Τον Φεβρουάριο του 1942, ο παππούς μου πυροβολήθηκε επίσης από τους Ναζί με τη βοήθεια Ουκρανών εθνικιστών. Πώς μπορώ εγώ και η οικογένειά μου να ξεχάσουμε αυτά τα γεγονότα;»

Οι προσπάθειες της Δύσης να «ξεχάσει»

Την ίδια στιγμή, καταγγέλλει τη δυτική προπαγάνδα και τις προσπάθειες εξάλειψης της συμβολής της Σοβιετικής Ένωσης από την ιστορία.

«Στη Δύση, η νίκη επί της Γερμανίας του Χίτλερ γιορτάζεται στις 8 Μαΐου. Την παραμονή αυτής της επετειακής εκδήλωσης, το Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ στον ιστότοπό του δημοσίευσε ένα θεματικό κουίζ αφιερωμένο στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά και πολυμεσική παρουσίαση με τίτλο “Ημέρα Νίκης στην Ευρώπη: μια ώρα εορτασμού και προβληματισμού”.

Φαίνεται ότι οι στρατιωτικοί ειδήμονες λειτουργούν στο πνεύμα της τάσης που προέκυψε πρόσφατα: να ξαναγράψουν, την ιστορία του πολέμου, όχι μόνο ωθώντας τη Σοβιετική Ένωση (και τη Ρωσία ως νόμιμο διάδοχο της ΕΣΣΔ) στις χαμηλές τάξεις των νικηφόρων χωρών, αλλά και καθιστώντας την, μαζί με τη Γερμανία, μία από τις χώρες που εξαπέλυσε τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο».Παράλληλα, αναφέρεται και στη λεγόμενη προπαγάνδα των όπλων κατά της Ρωσίας.

«Δεν λέω τίποτα καινούργιο όταν τονίζω ότι η Ρωσία στάθηκε μόνη της ενάντια στη Γερμανία για μεγάλο χρονικό διάστημα. Οι δυτικοί σύμμαχοι καθυστέρησαν το άνοιγμα ενός δεύτερου μέτωπου εναντίον της ναζιστικής Γερμανίας. Θα μπορούσαν να είχαν ανοίξει ένα δεύτερο μέτωπο πολύ νωρίτερα, το 1943, αλλά σκόπιμα δεν έσπευσαν να το κάνουν, περιμένοντας μια πιο σημαντική ήττα του γερμανικού στρατού και την εξάντληση των δυνατοτήτων των ενόπλων δυνάμεων της ΕΣΣΔ. Πολλοί ιστορικοί και πολιτικοί σήμερα προσπαθούν να αναδείξουν ένα δήθεν θέμα για δυτικές προμήθειες όπλων, εξοπλισμού και καυσίμων στην ΕΣΣΔ.

Θέλουν να μας πουν ότι χωρίς αυτά δεν θα συνέβαινε ρωσική νίκη επί των Γερμανών. Από τις έρευνές μου έχω ανακαλύψει ότι στον συνολικό αριθμό όπλων που παρήγαγαν οι Ρώσοι στα εργοστάσιά τους κατά τη διάρκεια του πολέμου, οι παραδόσεις της Δύσης ήταν κατά μέσο όρο στο 4%».

Η ημέρα της Νίκης και η πανδημία

«Η νίκη επί του ναζισμού ήταν μια κοινή νίκη. Πιστεύω ότι αυτή η 75η επέτειος αποτέλεσε μια ευκαιρία να αναδείξουμε την ιστορία του κόσμου, ιδίως στη σοβιετική συμβολή, τη ρωσική συμβολή στον κόσμο. Η επέτειος της Ημέρας Νίκης είναι η επέτειος ενός υποδειγματικού μοντέλου διαπραγματεύσεων και συμφωνιών μεταξύ εκπροσώπων διαφόρων πολιτικών συστημάτων, οικοδόμησης συμμαχιών και συνασπισμών με σκοπό τη διασφάλιση της καθολικής ειρήνης.

Το 1945, οι ηγέτες των “μεγάλων τριών” στα συνέδρια της Κριμαίας και του Πότσνταμ κατέδειξαν ότι η επιθυμία για ειρήνη πρέπει να υπερβαίνει τις προσωπικές φιλοδοξίες και τα συμφέροντα των μεμονωμένων κρατών.

Αυτό αρχίζει να συμβαίνει σήμερα, με φόντο την καταπολέμηση της παγκόσμιας πανδημίας κορονοϊού. Βλέπουμε πώς οι Ρώσοι βοηθούν την Ιταλία, τη Σερβία και άλλες χώρες. Η Κίνα μας βοηθά και χθες ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ ανακοίνωσε την ετοιμότητά του να παρέχει τεχνική βοήθεια στη Ρωσία για την προμήθεια ιατρικού εξοπλισμού.

Αυτά είναι ενθαρρυντικά συμπτώματα, τα συμπτώματα βελτίωσης στις διεθνείς σχέσεις. Αλλά προσωπικά, θα ήθελα να ενωθούμε όχι μόνο για να αντιμετωπίσουμε κοινά προβλήματα, όπως να πολεμήσουμε έναν κοινό εχθρό ή μια επιδημία, αλλά και κοινά επιτεύγματα στους τομείς της επιστήμης, της ιατρικής, του εμπορίου, της εκπαίδευσης και ούτω καθεξής. Είναι σημαντικό οι παγκόσμιοι ηγέτες, παρά τις διαφορές τους, να ξεπεράσουν τις ιδεολογικές και γεωπολιτικές αντιφάσεις και να βρουν λύσεις για το κοινό μας μέλλον. Η επέτειος της νίκης για τον ναζισμό είναι ένα σαφές μήνυμα, σε όλη την ανθρωπότητα σχετικά με την ανάγκη λήψης τέτοιων μέτρων».

Και καταλήγει:

«Εν κατακλείδι, επιτρέψτε μου να συγχαρώ τον λαό της Ελλάδας και τους βετεράνους του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου για την επέτειο της Νίκης. Εύχομαι ειλικρινά σε όλους τους Έλληνες υγεία και έναν γαλήνιο ουρανό πάνω από το κεφάλι τους».

Πηγή: Σπούτνικ