Της Ἰωάννας Γ. Καραγκιούλογλου*

Ἡ γλῶσσα πολλοὺς εἰς ὄλεθρον ἤγαγεν

ΜΕΝΑΝΔΡΟΣ

Ἑκούσια ἢ μή, ὁ Ἑλληνικὸς Λαὸς κατὰ καιροὺς ἐκτίθεται σὲ μηνύματα τὰ ὁποῖα, ἂν μὴ τὶ ἄλλο, προκαλοῦν προβληματισμό. Πόσο μᾶλλον ὅταν τὰ μηνύματα αὐτὰ ἐκπορεύονται ἀπὸ τὸν πρωθυπουργὸ, δια μέσῳ ἐπιτροπῆς τὴν ὁποία ἐκεῖνος διόρισε μὲ στόχο τὴν ἐπανασύσταση τῆς Ἑλλάδος, ὅπως ὁρίζει ὁ σκοπὸς τῆς ἱδρύσεώς της.

Ἂς ἑστιάσουμε στὴν εἰκόνα ἑνὸς ἡγετικοῦ στελέχους τῆς ἐπιτροπῆς, τὸ ὁποῖο ἀνθολογεῖ φράσεις προσωπικοτήτων διαμετρήματος τοῦ Κυβερνήτου Ἰωάννου Α. Καποδίστρια. Καὶ ὄχι μόνον. Προσπαθῶντας μὲ τρόπο ἄκομψο νὰ ἀξιοποιήσει τὶς δυνατότητες τῆς τεχνολογίας, τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσας καὶ τῆς ἐλευθερίας τοῦ Τύπου ἀπευθύνεται ἀπὸ τοῦ βήματος τοῦ διαδικτύου σὲ ἀλαλάζοντα καὶ μὴ πλήθη, ἀπομονώνοντας φράσεις, μὲ ἐμφανῆ ἀδυναμία ἐπιχειρηματολογίας ἐπὶ Ἐθνικῶν ζητημάτων, ποὺ ἅπτονται τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπαναστάσεως, τοῦ Ἐπαναστατικοῦ Πολιτικοῦ Συντάγματος, τοῦ Πατριωτισμοῦ, τοῦ ὁρισμοῦ τοῦ Ἔθνους καὶ τῆς Ἀληθείας.

Ἀποκρύπτοντας τεχνηέντως μέν, χονδροειδῶς δέ, τὸ κείμενο ποὺ προηγεῖται καὶ ἕπεται τοῦ ἐπιμάχου ἀποσπάσματος ἀπὸ διάλογο τοῦ Κυβερνήτου μὲ τὸν πλοίαρχο Σπένσερ πρὸ τῆς ἀνακαταλήψεως τοῦ Μεσολογγίου. Περιττὸ δὲ νὰ ἀναφέρω ὅτι παραλείπεται ὅλο τὸ ἱστορικὸ πλαίσιο καθώς καὶ ἡ θέση τοῦ Ναυάρχου Σπένσερ, τοῦ ἐκπροσώπου καὶ ἐκφραστοῦ τῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς τῆς Ἀγγλίας, ὁ ὁποῖος ὑπηρετοῦσε ἀποκλειστικῶς τὰ οἰκονομικά καὶ γεωπολιτικά της συμφέροντα. Λέει λοιπὸν στὸ διαδίκτυο ἡ ἐπιτροπὴ εὐθαρσῶς:

{-Γιὰ τὸν Ἰωάννη Καποδίστρια, τὰ πρῶτα δημοκρατικά καὶ φιλελεύθερα συντάγματα ἀποτελοῦν “ξυράφι στὰ χέρια μικροῦ παιδιοῦ.”}

Προσέξτε τώρα καὶ τὴν ἑπόμενη πρόταση, τὸ συμπέρασμα πού ἐξάγει αὐθαίρετα:

{-Ὁ Ἰωάννης Καποδίστριας θεωρεῖ ἰδιαίτερα ἐπικίνδυνο ξυράφι τὸ Σύνταγμα τῆς Τροιζήνας, τὸ ἀναστέλλει και κηρύσσει οὐσιαστικὰ δικτατορία. Αὐτὸ εἶναι τὸ τέλος τῆς Πρώτης Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας. Ὅμως οἱ δημοκρατικοὶ καὶ φιλελεύθεροι Ἕλληνες δὲν τὸ ἔβαλαν κάτω.}

Ἐὰν αὐτὴ ἡ δήλωση τῆς ἐπιτροπῆς, τῆς διορισμένης ἀπὸ τὸν πρωθυπουργὸ ἐπιτροπῆς 2021, γιά ἀνασύσταση τῆς Ἑλλάδος, ὅτι ὁ Ἰωάννης Καποδίστριας εἶναι δικτάτωρ καὶ καταστρατηγητὴς τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας δὲν εἶναι γιὰ γέλια, τότε τὶ εἶναι; Προφανῶς, οἱ ὑπασπιστὲς τῆς συγκεκριμένης θεώρησης τῶν πραγμάτων, ἀντλοῦν νόημα ἀπὸ τὴν πρόταση βίου ποὺ κομίζει γιὰ ἄλλη μία φορὰ ὁ πρωτογονισμὸς της.

Ξεχνοῦν ὅτι τὸ Ψήφισμα τῆς Τροιζήνας εἶναι ἐκεῖνο διὰ τοῦ ὁποίου ἐκλήθη ὁμοφώνως ὁ Κυβερνήτης στὴν Ἑλλάδα.

Ὅτι στὴν ἐθνικὴ ἐκείνη Συνέλευση τὰ ἄγρια πάθη πῆγαν νὰ καταστρέψουν ὅ,τι ἡ μανία τῶν Τούρκων δὲν εἶχε μπορέσει νὰ ἐξαφανίσει. Καὶ ὅτι, κατὰ τὴν ἀρχαία παράδοση, ὁ ἐμφύλιος λίγο ἔλειψε νὰ δώσει τὴν χαριστικὴ βολὴ στὴν Ἑλλάδα.

Ὅμως κανείς δὲν μπορεῖ νὰ λησμονήσει ὅτι τὸ ὄνομα τοῦ Καποδίστρια ἦταν ἐκεῖνο ποὺ ἕνωσε τοὺς Ἕλληνες καὶ ἐνέπνευσε τὴν Ἐλπίδα.

Ὁ Κυβερνήτης ἦταν ἐκεῖνος ποὺ ἐπεχείρησε νὰ διακόψει τὴν διχόνοια. Νὰ διαλύσει τὶς φατρίες. Νὰ ἰσχύσουν οἱ Νόμοι. Ἦταν ἐκεῖνος πού ἐπεχείρησε νὰ συγκροτήσει μία ἀληθινὰ Ἑλληνικὴ Κυβέρνηση. Πρώτη του προτεραιότητα ἦταν ἡ Ἀναγέννηση, ἡ ἀνάπλαση Ἀληθινῶν Ἑλλήνων.

Τὸ Ὅραμά του ἦταν ἡ Ἑλληνικὴ Πολιτεία. Μία Πατρίδα Ἀληθῶς Ἀναστημένη. Ἐλεύθερη, Αὐτόνομη καὶ Ἀνεξάρτητη.

Γιὰ νὰ ἐπιτευχθεῖ ὁ Σκοπὸς πρέπει νὰ παταχθεῖ ἡ χαμέρπεια, ἡ ἰδιοτέλεια καὶ τὸ πνεῦμα φατρίας. Τὸ Πολιτικὸ Ἐπαναστατικό Σύνταγμα τῆς Ἑλλάδος ἦταν ἡ ἔκφραση αὐτοῦ τοῦ Πνεύματος. Τοῦ Ἑλληνικοῦ. Καὶ ἦταν Δίκαιο. Καὶ Κυβερνήτης αὐτοῦ τοῦ Πνεύματος ἦταν ὁ Ἰωάννης Καποδίστριας.

Μπορεῖ φαῦλοι νὰ καπηλεύονται τὴν ἐλευθερία τῆς ἔκφρασης καὶ νὰ μεταβάλλουν τὸν Τύπο σὲ κηρύκειο ἀσυδοσίας διότι θεωροῦν ὅτι ὁ Τύπος μορφώνει τὰ ἤθη. Πλανῶνται πλάνην οἰκτράν. Ὁ Τύπος ἀκολουθεῖ τὰ ἤθη. Εἶναι τὸ κάτοπτρο τῆς κοινωνίας. Ἐὰν τὰ ἤθη εἶναι φαῦλα, φαῦλος θὰ εἶναι καὶ ὁ Τύπος. Ἐὰν ἡ κοινωνία ἔχει τὰ ἤθη καὶ τὰς φρένας σώας, τότε καὶ ὁ δημόσιος λόγος θὰ εἶναι σῶφρον. Ἐξ Ἀνάγκης.

Ἐὰν οἱ κυρίες καὶ οἱ κύριοι τῆς Ἐπιτροπῆς, τῆς ἐφημερίδος, τοῦ καναλιοῦ, τοῦ κόμματος καὶ τοῦ κάθε ἀποκόμματος, μελετοῦσαν ἐμβριθέστερα τὴν Ἱστορία δὲν θὰ τὴν νόθευαν ἀλλὰ θὰ τὴν ἀξιοποιοῦσαν ὡς ἀδαμαντωρυχείο γιὰ τὸ καλὸ τῆς Πατρίδος. Ἀλλά μόνον ἂν μορφωθοῦν οἱ Ἕλληνες,τότε ἀφ’ ἑαυτοῦ θὰ διορθωθεῖ καὶ ὁ Τύπος – ΔΙΑΒΑΣΤΕ επ’ αυτού την θέση του Καποδίστρια – ΕΔΩ.

Φίλτατε Ἀναγνώστη,

Ἡ Γλῶσσα, ἡ Ἑλληνική Γλῶσσα, τοῦ Πλάτωνος καὶ τοῦ Ἀριστοτέλους, ἔχει τέτοια δύναμη, ποὺ μπορεῖ νὰ ἐκφράσει τὰ ὁρατὰ καὶ τὰ ἀόρατα. Ἐνίοτε, παίρνει καὶ τὴν μορφὴ κεραυνοῦ πού χτυπᾶ καὶ καίει τοὺς προδότες καὶ ἐχθροὺς τῆς Πατρίδος.

Ὁ Ἰωάννης Καποδίστριας ἦταν ὁ Ἄριστος. Ἐκεῖνος ποὺ περιέθαλψε τὰ ὀρφανά, φώτισε τὴν νεολαία, ἵδρυσε ναοὺς καὶ δικαστήρια, ἐξημέρωσε βάρβαρα ἤθη. Ἦταν ὁ ἄοκνος ὑπὲρ τῆς Ἑλλάδος ἐργάτης στὴν Εὐρώπη καὶ προσπάθησε νὰ ἀπαλλάξει τὸν Ἑλληνικὸ Λαὸ ἀπὸ τοὺς ὀλίγιστους. Οἱ ὁποῖοι καὶ τὸν μίσησαν γι’ αὐτὸν ἀκριβῶς τὸν λόγο. Θανάσιμα.

Ὅταν φονεύει κάποιος ἕναν ἄνθρωπο, ἀφαιρεῖ μία πολύτιμη ζωή. Ἐκεῖνος ὅμως ποὺ ἐπιχειρεῖ νὰ φονεύσει μία Ἰδέα, ὑβρίζει καὶ τὴν Ἐλευθερία καὶ τὴν Ἀνθρωπότητα. Διότι ἐπιχειρεῖ νὰ φονεύσει τὸν Νοῦ τοῦ Ἀνθρωπίνου Γένους.

Σὲ αὐτὴ τὴν Μυθικὴ Χώρα ποὺ ὀνομάζεται Ἑλλάδα τὸ αἷμα τῶν Δικαίων εἶναι σπόρος Ἀρετῆς. Ὅσο ὁ τόπος αὐτὸς γεννᾶ Ἕλληνες τῆς ὑφῆς τοῦ Καποδίστρια, ὁ διακαὴς πόθος τῶν Πατέρων μας γιὰ Ἀνάσταση τῆς Πατρίδος δὲν ματαιώνεται. Καὶ αὐτὴ ἡ πεποίθηση εἶναι ἡ Ἀλήθεια ποὺ τροφοδοτεῖ ἀδιαλείπτως τὸ Μέλλον τοῦ Ἑλληνισμοῦ, δηλαδὴ τοῦ Πολιτισμοῦ. Ἡ ἀνεπάρκεια τῶν ἀθέσμων ἀργὰ ἢ γρήγορα ἀποκαλύπτεται.

Πᾶς γὰρ ὃ,τ΄ ἐπὶ γῆς καὶ ὑπὸ γῆς χρυσὸς, ἀρετῆς οὐκ ἀντάξιος.

*νομικού καὶ ἐπιστήμονος οἰκονομικῆς καὶ κοινωνικῆς διοικήσεως

ΠΗΓΗ: ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 5.5.2020.