Ακολουθήστε μας

Άμυνα

Μέση λύση δεν υπάρχει, είτε στην Άγκυρα κυβερνά ένα ισλαμοφασιστικό καθεστώς όπως του Ερντογάν, είτε ένα μιλιταριστικό φασιστικό καθεστώς όπως των κεμαλιστών.

Δημοσιεύτηκε στις

Mavi Vatan No Way

Mavi Vatan No Way

Η Ντόρα Μπακογιάννη και οι άλλοι εκπρόσωποι της σχολής του δήθεν «ρεαλισμού» στην εξωτερική πολιτική, όποτε αναφέρονται στις ελληνοτουρκικές σχέσεις ξεκινούν την τοποθέτησή τους με το γνωστό «ποίημα» – ότι είμαστε καταδικασμένοι λόγω της γεωγραφίας και της Ιστορίας να ζούμε με την Τουρκία ως γείτονα, και επομένως δεν υπάρχει άλλη ρεαλιστική λύση παρά να βρούμε τρόπο να εξομαλύνουμε τις διμερείς μας σχέσεις και να μειώσουμε τη μεταξύ μας ένταση. Η σχολή αυτή υποστηρίζει πως ακόμη κι αν η Ελλάδα κέρδιζε έναν σύντομο πόλεμο απέναντι στην Τουρκία, δεν θα έλυνε δια παντός τα προβλήματά της με τους γείτονες. Η Τουρκία, επειδή είναι μεγάλη, υπερήφανη και ισλαμοφασιστική χώρα, δεν θα αποδεχόταν την ήττα της αλλά θα επιζητούσε να πάρει τη ρεβάνς με κάθε τρόπο και κάθε τίμημα, και αυτό θα μας οδηγούσε σε μια δαπανηρή κούρσα εξοπλισμών την οποία εκ των πραγμάτων θα χάναμε λόγω του πληθυσμιακού και οικονομικού μεγέθους μας.

Σε αυτό το σκεπτικό βασίζεται η άποψη της Μπακογιάννη και των άλλων «ρεαλιστών» ότι με την Τουρκία δεν μπορεί να υπάρξει στρατιωτική λύση, παρά μόνο πολιτική. Παραβλέπουν όμως το αντίστροφο πρόβλημα – ότι ακόμη κι αν η Ελλάδα υποχωρήσει σε κάποιες τουρκικές αξιώσεις και δεχτεί ακόμη και να απεμπολήσει κυριαρχικά της δικαιώματα με την ελπίδα να κερδίσει τη μόνιμη ειρήνη, κανείς δεν εγγυάται ότι η Τουρκία θα ικανοποιηθεί. Αντιθέτως, η εμπειρία των τελευταίων δεκαετιών δείχνει πως ο κατευνασμός ανοίγει την όρεξη των Τούρκων για περισσότερες διεκδικήσεις σε βάρος μας. Άλλωστε ο Ερντογάν έχει δηλώσει ξεκάθαρα πως «τα συμφέροντα της χώρας μας συγκρούονται με τα συμφέροντα άλλων χωρών».

Προσωπικά δεν έχω καμία αμφιβολία ότι το ελληνικό πολιτικό προσωπικό δεν προτίθεται να αντιδράσει στρατιωτικά ΠΟΤΕ και σε ΚΑΜΙΑ τουρκική πρόκληση σε βάρος μας. Πιθανότατα έχει ήδη συμφωνήσει να εκχωρήσει κυριαρχικά μας δικαιώματα στους Τούρκους, και απλώς μας προετοιμάζει ψυχολογικά για αυτή την εξέλιξη, όπως έγινε και με την προδοσία της Μακεδονίας το 2018-19. Ο πιο ανώδυνος τρόπος να σερβιριστεί στον ελληνικό λαό η νέα εθνική ήττα, είναι με την προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, διότι τότε θα μπορούν να επιρριφθούν οι ευθύνες της ήττας σε ένα απρόσωπο διεθνές δικαιοδοτικό όργανο. Είναι σχεδόν βέβαιο όμως ότι στη Χάγη δεν θα τεθούν μόνο η υφαλοκρηπίδα και η ΑΟΖ αλλά και πολλές άλλες πάγιες διεκδικήσεις της Άγκυρα όπως π.χ. το εύρος του εναέριου χώρου μας, το καθεστώς 100 ακατοίκητων βραχονησίδων κ.ά. 

Αλλά ακόμη κι αν η Τουρκία κερδίσει τα πάντα στη Χάγη, πιστεύει κανείς στα σοβαρά ότι την επόμενη μέρα θα σταματούσαν ως δια μαγείας οι παραβιάσεις του εναέριου χώρου μας και οι τουρκικές υπερπτήσεις στα νησιά μας; Φυσικά και όχι! Η Τουρκία απλώς θα πατούσε πάνω στην ήδη υπάρχουσα απόφαση της Χάγης για να μας σπρώξει να ξαναπάμε στο Διεθνές Δικαστήριο και για άλλες διεκδικήσεις της, όπως π.χ. η πλήρης αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου, το καθεστώς στην Ανατολική Θράκη, η ιδιοκτησία 18 κατοικημένων νησιών (Οινούσες, Φούρνοι κ.λπ.), ο διαμοιρασμός της Κρήτης κ.ά. Δεν υπάρχει τέλος στις τουρκικές αξιώσεις σε βάρος της χώρας μας, διότι πολύ απλά ο στρατηγικός στόχος της Τουρκίας δεν είναι η ειρηνική συμβίωση μαζί μας αλλά η πλήρης δορυφοροποίησή μας και εν τέλει η υποταγή μας. Η Τουρκία ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ να εξημερωθεί ούτε να μας αγαπήσει ό,τι κι αν της δώσουμε. Και βέβαια δεν πρόκειται να σταματήσει ποτέ τις στρατιωτικές προκλήσεις και παραβιάσεις στο Αιγαίο ακόμη κι αν της χαρίσουμε όλα όσα διεκδικεί. Όσοι νομίζουν ότι μπορούν να εξημερώσουν το τουρκικό θηρίο ταϊζοντάς το, είναι είτε αφελείς είτε ανιστόρητοι, ή εξυπηρετούν δόλιους αντεθνικούς σκοπούς.

Είδαμε όλοι τους τελευταίους μήνες την αφόρητη πίεση που ασκεί η Τουρκία σε βάρος του ελληνισμού στον Έβρο, στο Ανατολικό Αιγαίο αλλά και στην Κύπρο. Είναι σαφέστατο πλέον ότι οι Τούρκοι δεν πιέζουν διότι θέλουν χρήμα από την Ευρώπη. Στην περίπτωση αυτή θα μπορούσαν να πιέσουν και τη Βουλγαρία – Ευρώπη είναι κι αυτή. Στόχος τους είναι η Ελλάδα και η Κύπρος και αυτό είναι εμφανές από την ξεκάθαρα πολεμική κλιμάκωση με τις καταδιώξεις και τους εμβολισμούς σκαφών του Λιμενικού, με τα πυρά προς τις ελληνικές περιπόλους, με την κατάληψη ελληνικού εδάφους στον Έβρο, και με τις συνεχείς υπερπτήσεις τουρκικών μαχητικών αεροσκαφών και drones πάνω από τον Έβρο και τα νησιά μας.

Η πρόσφατη κατάρρευση των τιμών του πετρελαίου διεθνώς αφήνει παγερά ασυγκίνητη την Άγκυρα, διότι ο Ερντογάν δεν σκέφτεται και δεν σχεδιάζει με ορίζοντα μηνών ή χρόνων, αλλά με ορίζοντα δεκαετιών. Οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε ότι η Τουρκία αντιλαμβάνεται το γεωπολιτικό παιγνίδι των υδρογονανθράκων με τον ελληνισμό ως ένα παιγνίδι ΜΗΔΕΝΙΚΟΥ ΑΘΡΟΙΣΜΑΤΟΣ – δηλαδή ό,τι χάνει η μία πλευρά είναι κέρδος οπωσδήποτε για την άλλη. Ο πρωταρχικός στόχος των Τούρκων ΔΕΝ είναι να αρπάξουν από τον ελληνισμό όσα περισσότερα κοιτάσματα υδρογονανθράκων μπορούν για να βγάλουν οι ίδιοι χρήματα. Με ένα ΑΕΠ που φτάνει τα 850 δις ετησίως, δεν πάσχουν για 150 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο που θα είναι τα μισά ετήσια έσοδα της Κυπριακής Δημοκρατίας από το φυσικό αέριο μετά το 2023. Οι Τούρκοι πιέζουν, εκβιάζουν και τραμπουκίζουν την Κυπριακή Δημοκρατία επειδή πολύ απλά θέλουν να της ΣΤΕΡΗΣΟΥΝ τα χρήματα που δικαιούται. Αν υποθέσουμε ότι π.χ. η Αίγυπτος ήταν εκείνη που συμπεριφερόταν αρπακτικά έναντι της Κύπρου και αξίωνε με τσαμπουκά να πάρει αυτή ΟΛΑ τα έσοδα από τα κοιτάσματα της κυπριακής ΑΟΖ, οι Τούρκοι δεν θα είχαν κανένα απολύτως πρόβλημα. Θα ήταν ικανοποιημένοι και δεν θα έστελναν κανένα πλωτό γεωτρύπανο για να διεκδικήσουν κι αυτοί μερίδιο. Θα προτιμούσαν δηλαδή οι Τούρκοι να εκμεταλλευτούν ένα κοίτασμα στην Ανατολική Μεσόγειο οι Λίβυοι, οι Αιγύπτιοι, οι Λιβανέζοι, οι Ισραηλινοί ή ακόμη και οι Εσκιμώοι, παρά να το εκμεταλλευτούν οι Έλληνες. 

Από τη στιγμή που άρχισαν να γίνονται γνωστά τα θαλάσσια πεδία της Ανατολικής Μεσογείου όπου πιθανώς να υπάρχουν πολύ μεγάλα εκμεταλλεύσιμα κοιτάσματα υδρογονανθράκων, οι Τούρκοι στρατηγικοί σχεδιαστές αντελήφθησαν ότι για μία ακόμη φορά η ίδια η γεωγραφία τούς έπαιξε πολύ άσχημο παιγνίδι – τα πλουσιότερα κοιτάσματα υδρογονανθράκων εκτιμάται ότι βρίσκονται σε σημεία της ελληνικής και κυπριακής ΑΟΖ τα οποία αφενός είναι πολύ απομακρυσμένα από την Τουρκία και αφετέρου καλύπτονται από μεγάλα επιμήκη νησιά (Κύπρος και Κρήτη) τα οποία ενεργούν σαν ασπίδες προστασίας. Χειρότερη περίπτωση για τους Τούρκους δεν θα μπορούσε να υπάρξει. Θα ήταν απείρως ευκολότερο γι’ αυτούς να αρπάξουν ένα ελληνικό κοίτασμα αν αυτό βρισκόταν π.χ. κοντά στη Λέσβο, παρά τώρα που βρίσκεται νοτίως της Κρήτης. Η λύση που βρήκαν οι Τούρκοι σ’ αυτό το πρόβλημα φανερώνει το βαθύ μίσος που τρέφουν για τον ελληνισμό. Με την αυθαίρετη χάραξη της δικής τους ΑΟΖ που έκαναν στην Ανατολική Μεσόγειο, ουσιαστικά «χαρίζουν» επιπλέον ΑΟΖ στις άλλες χώρες την οποία κλέβουν από την Ελλάδα και την Κύπρο – με την τουρκική άποψη περί ΑΟΖ η Λιβύη κερδίζει περί τα 39.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, η Αίγυπτος περί τα 21.500 τετραγωνικά χιλιόμετρα, το Ισραήλ 4.600 τετραγωνικά χιλιόμετρα και ο Λίβανος 3.900 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Δηλαδή οι Τούρκοι κάνουν τους χουβαρντάδες μοιράζοντας αριστερά και δεξιά την ελληνική και κυπριακή ΑΟΖ για να δελεάσουν τις άλλες χώρες της Μεσογείου να συμφωνήσουν στην καταλήστευση του ελληνισμού, και είναι ΠΟΛΥ ΠΙΘΑΝΟ να καταφέρουν να τις προσεταιριστούν τελικά και να τις στρέψουν εναντίον μας. Δεν πρέπει να υποτιμήσουμε αυτή την τουρκική στρατηγική ούτε να θεωρούμε ότι «κινείται στα όρια της φαιδρότητας» όπως δήλωσαν με περισσή αφέλεια κάποιοι Έλληνες αξιωματούχοι. 

Το ελληνικό πολιτικό, διπλωματικό και δημοσιογραφικό προσωπικό δεν δείχνει να έχει αντιληφθεί ποια είναι η πραγματική πρόθεση των Τούρκων, ότι δηλαδή παίζουν κατ’ ουσίαν καταστροφικό παιγνίδι σε βάρος μας χωρίς να ενδιαφέρονται ιδιαίτερα να κερδίσουν οικονομικά οι ίδιοι, αλλά γεωπολιτικά. Πολλοί Έλληνες έχουν πιστέψει το παραμύθι που πουλάει η Άγκυρα, ότι δηλαδή η πειρατεία που κάνουν οι Τούρκοι στην κυπριακή και ελληνική ΑΟΖ οφείλεται στο ότι θέλουν μερίδιο από τους υδρογονάνθρακες της Ανατολικής Μεσογείου. Τότε όμως γιατί στο τουρκολιβυκό μνημόνιο φρόντισαν να δώσουν στη Λιβύη του Σάρατζ όλα τα βυθοτεμάχια της ελληνικής ΑΟΖ νοτίως της Κρήτης; Τι τους ενδιέφερε τους Τούρκους ποιος θα εκμεταλλευτεί ένα βυθοτεμάχιο κοντά στη Γαύδο αφού οι ίδιοι δεν έχουν (φαινομενικά) καμία αξίωση σ’ αυτό; Γιατί επαναλαμβάνουν διαρκώς την εξωφρενική άποψή τους ότι τα νησιά, όσο μεγάλα κι αν είναι, δεν δικαιούνται να έχουν ΑΟΖ, δείχνοντας ουσιαστικά την Κρήτη και την Κύπρο; Γιατί επαναφέρουν κάθε τόσο το ανιστόρητο επιχείρημα ότι η Ελλάδα κατέχει παράνομα όλη την Κρήτη και ότι κανονικά δικαιούται μόνο το ένα τέταρτο από το νησί και πρέπει να δοθεί τμήμα του στην Τουρκία, στη Βουλγαρία και στη Σερβία; Και γιατί απειλούν και προειδοποιούν ότι θα δανείσουν στους Λίβυους τουρκικά ερευνητικά σκάφη και πλωτά γεωτρύπανα για να κάνουν έρευνες για λογαριασμό της Τρίπολης ΝΟΤΙΩΣ της Κρήτης; 

Η απάντηση είναι προφανής – αυτό που νοιάζει κυρίως τους Τούρκους ΔΕΝ είναι τόσο να βγάλουν χρήματα οι ίδιοι, αλλά να αποτρέψουν πάσει θυσία τον ελληνισμό να βγάλει χρήματα ώστε να μην υπάρξει ποτέ περίπτωση να ενισχυθεί μελλοντικά και να σηκώσει κεφάλι. Γι’ αυτό εμποδίζουν συστηματικά την Ελλάδα να αξιοποιήσει ακόμη και τους υδρογονάνθρακες στα νοτιοδυτικά της Κρήτης, εκεί όπου δεν φτάνει η «γαλάζια πατρίδα» και όπου έχουν εντοπιστεί τεράστια κοιτάσματα φυσικού αερίου αξίας εκατοντάδων δισεκατομμυρίων ευρώ. Μην εκπλαγούμε καθόλου αν αύριο η Τουρκία ασκήσει μεγάλη πίεση και στην Ιταλία να αμφισβητήσει ακόμη και τα βυθοτεμάχια που έχουμε ορίσει στο Ιόνιο πέλαγος. Ήδη οι Ιταλοί δεν δείχνουν πρόθυμοι να συμφωνήσουν μαζί μας για τον καθορισμό ΑΟΖ. Αν πάρουν και γερά οικονομικά ανταλλάγματα από τους Τούρκους στο μέλλον, κανείς δεν ξέρει τι αξιώσεις μπορεί να εγείρουν κι αυτοί σε βάρος μας.

Για τους Τούρκους είναι κέρδος το να χάσει ο ελληνισμός έσοδα από τους υδρογονάνθρακες, ανεξαρτήτως του ποιος θα τα κερδίσει. Άρα ΔΕΝ είναι η απληστία που σπρώχνει τον Ερντογάν να ακολουθεί πολιτική τραμπούκου και ληστή απέναντι στην Ελλάδα και την Κύπρο και να στέλνει πλωτά γεωτρύπανα στις αντίστοιχες ΑΟΖ, αλλά το ανθελληνικό μίσος που τρέφει και η έγνοια του να μην επιτρέψει στον ελληνισμό να ισχυροποιηθεί οικονομικά. Δεν είναι τυχαίο που δήλωσε πρόσφατα πως «σε ό,τι αφορά την Ανατολική Μεσόγειο, για κάθε πρόβλημα που θα αποφύγουμε να αντιμετωπίσουμε, στο μέλλον θα χρειαστεί να πληρώσουμε μεγαλύτερο λογαριασμό». Δηλαδή, με άλλα λόγια, ή στραγγαλίζουμε τώρα Ελλαδίτες και Κύπριους ή θα τους βρούμε αργότερα μπροστά μας πολύ ισχυρότερους. Οι Τούρκοι δεν θέλουν απλώς να μας ληστέψουν, αλλά να μας «υποδουλώσουν» γεωπολιτικά, να μας καταδικάσουν σε καθεστώς εσαεί υποτέλειας και εξάρτησης από το οθωμανικό άρμα για να πετύχουν τον ρόλο της περιφερειακής Δύναμης που οραματίζονται. Με έναν τέτοιο γείτονα που κοιμάται και ξυπνάει με τη σκέψη πώς θα μας βλάψει και θα μας υποτάξει, άραγε τι συνεννόηση μπορεί να γίνει; Όσο γρηγορότερα το αντιληφθούν αυτό οι εγχώριοι δήθεν «ρεαλιστές» που νομίζουν αφελώς πως ο Τούρκος γαβγίζει επειδή νιώθει αδικημένος, τόσο πιθανότερο είναι να συμφωνήσουμε επιτέλους σε μια πραγματικά ρεαλιστική εθνική στρατηγική έναντι της γείτονος.

Με την Τουρκία δεν μπορεί ποτέ να υπάρξει σχέση φιλίας και συνεργασίας, παρά μόνο σχέση ισχύος. Αν απλώσουμε φιλικά το χέρι μας προς τη μεριά της για να της χαρίσουμε κάτι, είναι βέβαιο ότι θα το δαγκώσει. Επομένως, για να έχουμε ησυχία με την Τουρκία, η λύση δεν είναι να υποχωρούμε διαρκώς στους τσαμπουκάδες της για να την κατευνάσουμε, αλλά να την κάνουμε να μας φοβάται. Γενικά τις γειτονικές της χώρες η Τουρκία είτε τις φοβάται (και επομένως τις σέβεται), είτε τις χειραγωγεί και τις υποτάσσει. Μέση λύση δεν υπάρχει, είτε στην Άγκυρα κυβερνά ένα ισλαμοφασιστικό καθεστώς όπως του Ερντογάν, είτε ένα μιλιταριστικό φασιστικό καθεστώς όπως των κεμαλιστών. Γι’ αυτό βλέπουμε την Τουρκία να φέρεται διαφορετικά σε κάθε γείτονά της. Τη Συρία τη βιάζει κανονικά, ενώ τη Ρωσία τη φοβάται και τη σέβεται. Την Ελλάδα επιχειρεί να τη χειραγωγήσει, ενώ το Ισραήλ το φοβάται και το αφήνει στην ησυχία του. Την Κύπρο την κακοποιεί καθημερινά, ενώ την Αίγυπτο τη φοβάται και αποφεύγει να τη θίξει. Η Τουρκία καταλαβαίνει μόνο τη γλώσσα της ισχύος – ή θα σε φοβάται ή θα σε ποδοπατήσει. Πάντα έτσι ήταν αυτό το ελεεινό βάρβαρο έθνος, και έτσι θα συνεχίσει να είναι για όσο καιρό βρίσκεται δίπλα μας και δεν επιστρέφει στις στέπες της κεντρικής Ασίας από όπου μας κουβαλήθηκε.

Stirlitz

Άμυνα

India’s Rising Military Diplomacy: Expanding Strategic Footprint Through Joint Exercises

India’s military diplomacy through joint exercises is likely to continue expanding in scope and sophistication. India is not just enhancing its own defense capabilities but also contributing significantly to the broader security framework of the Indo-Pacific region.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

India has emerged as a significant security actor in the Indo-Pacific region, using military diplomacy as a strategic tool to build partnerships and project power. The flurry of recent joint military exercises across all three services—Army, Navy, and Air Force—demonstrates India’s expanding security role and its commitment to maintaining regional stability in an increasingly complex geopolitical environment.

India’s military exercise calendar has been remarkably busy in recent times. The Indian Army’s bilateral exercise “Yudh Abhyas” with the United States at Mahajan field firing ranges in Rajasthan featured one of the largest U.S. contingents ever, with approximately 600 personnel and sophisticated equipment including Stryker infantry vehicles and HIMARS rocket systems. These exercises provide vital opportunities for both forces to evaluate military hardware and build interoperability, particularly important as India considers procuring Stryker vehicles.

Simultaneously, the Indian Air Force conducted “Tarang Shakti,” its largest multilateral air exercise, at Jodhpur with participation from Australia, Greece, Japan, Singapore, Sri Lanka, UAE, and the United States. The exercise marked a significant milestone with the first deployment of American A-10 Thunderbolt close air support aircraft in Indian airspace, alongside F-16 jets. Phase I of the exercise, held earlier at Sulur, included participation from Germany, France, Spain, and the United Kingdom.

The Indian Navy hasn’t been far behind, engaging in multiple exercises including “Malabar” with Quad partners (Australia, Japan, and the United States), “Varuna” with France in the Mediterranean Sea, “RIMPAC” hosted by the U.S. Navy, and various other bilateral and multilateral naval drills. Notably, the Indian Navy deployed a P-8I long-range maritime patrol aircraft to Europe for exercise Varuna, marking its first such deployment in the region in over six decades.

Looking into the recent exercises include “Dharma Guardian” with Japan that happened in February-March 2025 at the East Fuji Manoeuvre Training area, and “Dustlik” with Uzbekistan in April 2025 at Pune’s Foreign Training Node. These exercises focused on counter-terrorism operations, joint planning, and tactical drills to enhance combined capabilities. In addition, the Indian Army in collaboration with the Maldivian Defence Forces conducted the 13th edition of ‘Ekuverin’ in February of this year.

The strategic significance of these military exercises extends far beyond tactical training. They serve as powerful diplomatic tools that reflect India’s evolving foreign policy priorities and security partnerships. The most sophisticated exercises are conducted with Quad partners—the United States, Japan, and Australia—alongside traditional partners like France, Russia, and the United Kingdom. This pattern reveals India’s reorientation toward a broader security framework in the Indo-Pacific while maintaining its historical relationships.

India’s military exercises can be categorized into several strategic groupings. First, exercises with Quad partners have evolved to include all three services and feature increased sophistication, including deployment of combat capabilities across diverse geographical locations from the Himalayas to Alaska, Guam, and Japan. The Malabar naval exercise between the four countries represents joint efforts in war planning, combined operations, maritime reconnaissance, and anti-submarine warfare.

Second, India maintains important military engagements with traditional partners like Russia, the UK, and France. Russia and the UK are the only two countries—besides the United States—with whom India conducts tri-service exercises. France and India hold joint exercises that sometimes include additional countries like the UAE, Australia, Japan, and the United States.

Third, India places significant emphasis on exercises with immediate neighbors in South Asia, regularly training with Bangladesh, the Maldives, Myanmar, Nepal, and Sri Lanka. These exercises range from coordinated naval patrols along shared maritime boundaries to humanitarian assistance and disaster relief drills, strengthening regional security cooperation.

Finally, India is increasingly convening multinational exercises that extend beyond its immediate neighborhood to include countries from Southeast Asia, East Africa, Central Asia, and the Middle East. The MILAN naval exercise, which began with just four participating nations in 1995, now brings together 50 countries from as far away as Canada, Peru, and South Korea.

This extensive network of military exercises serves multiple strategic objectives. First, it enhances interoperability between Indian forces and partner militaries, essential for potential joint operations in crisis situations. Second, these exercises build diplomatic goodwill and strengthen defense relationships. Third, they facilitate the sharing of best practices and tactical know-how among participating forces. Fourth, they send a strong signal about India’s security commitments and partnerships in the Indo-Pacific region.

India’s military diplomacy through joint exercises also reflects its aspiration to be recognized as a net security provider in the region. By engaging with diverse partners across domains, India is positioning itself as a responsible power capable of contributing to regional stability and security. The geographic spread of these exercises—from the Himalayas to the Mediterranean, from the South China Sea to the Pacific—demonstrates India’s expanding strategic footprint and its willingness to engage beyond its traditional spheres of influence.

The increased complexity and frequency of these exercises indicate that India has moved beyond sporadic military engagements to a more structured approach to defense diplomacy. This transition from infrequent, limited-scope exercises in the past to today’s sophisticated multi-domain operations reveals India’s growing confidence in projecting power and building strategic partnerships.

As geopolitical tensions rise in the Indo-Pacific, particularly with China’s assertive posture, India’s military exercises serve as an important counterbalance. They demonstrate India’s commitment to a free, open, and inclusive Indo-Pacific while strengthening its position as a major regional power capable of working alongside diverse partners to address common security challenges.

India’s military diplomacy through joint exercises is likely to continue expanding in scope and sophistication. As these engagements evolve, they will play an increasingly important role in shaping the security architecture of the Indo-Pacific region, with India positioned as a pivotal player in maintaining regional stability and security. Through this extensive network of military exercises, India is not just enhancing its own defense capabilities but also contributing significantly to the broader security framework of the Indo-Pacific region.

Συνέχεια ανάγνωσης

Άμυνα

Έντονες αντιδράσεις από τους Εθνοφύλακες της Ρόδου! «Όχι στην κατάργηση των Ταγμάτων μας»

. Οι εθνοφύλακες του νησιού κάνουν λόγο για «απαράδεκτη και επικίνδυνη» απόφαση που υπονομεύει την άμυνα και την ασφάλεια της ανατολικής Ρόδου – μιας περιοχής με αυξημένη γεωπολιτική σημασία.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Έντονες αντιδράσεις προκαλεί στους κόλπους της Εθνοφυλακής στη Ρόδο η πληροφορία περί επικείμενης κατάργησης των Ταγμάτων Εθνοφυλακής Αρχίπολης και Ψίνθου-Αρχαγγέλου. Οι εθνοφύλακες του νησιού κάνουν λόγο για «απαράδεκτη και επικίνδυνη» απόφαση που υπονομεύει την άμυνα και την ασφάλεια της ανατολικής Ρόδου – μιας περιοχής με αυξημένη γεωπολιτική σημασία.

Σε επίσημη επιστολή διαμαρτυρίας, οι εθνοφύλακες δηλώνουν «αγανακτισμένοι» με την πρόθεση της Πολιτείας να προχωρήσει στην κατάργηση των δύο κρίσιμων μονάδων, τονίζοντας πως πρόκειται για «απόφαση χωρίς στρατιωτικό και επιχειρησιακό υπόβαθρο» που «ακυρώνει δεκαετίες προσφοράς» και αφήνει εκτεθειμένη μια παραμεθόρια περιοχή-κλειδί για την εθνική άμυνα.

«Δεν θα επιτρέψουμε την υπονόμευση της ασφάλειας του νησιού»

Οι εθνοφύλακες κάνουν λόγο για μονάδες επανδρωμένες με άρτια εκπαιδευμένους πολίτες, πλήρως αφοσιωμένους στην αποστολή τους και πρόθυμους να ανταποκριθούν σε κάθε ανάγκη. Υπενθυμίζουν ότι τα Τάγματα που τελούν υπό κατάργηση επιχειρούν με συνέπεια από το 1975 και καλύπτουν σχεδόν όλη την ανατολική ακτογραμμή της Ρόδου, λειτουργώντας ως βασικοί πυλώνες αποτροπής.

«Η Εθνοφυλακή στη Ρόδο δεν είναι μια τυπική στρατιωτική παρουσία, είναι μέρος της τοπικής κοινωνίας, ένας ζωντανός θεσμός που συνδέει τους πολίτες με την εθνική άμυνα», σημειώνεται χαρακτηριστικά στην επιστολή. «Δεν θα επιτρέψουμε την υπονόμευση της άμυνας του τόπου μας».

Κάλεσμα στους θεσμούς και στους βουλευτές

Οι εθνοφύλακες ζητούν ξεκάθαρη στάση από όλους τους αρμόδιους φορείς και τους βουλευτές του νομού. Απαιτούν την άμεση ακύρωση κάθε σχεδίου κατάργησης των Ταγμάτων, χαρακτηρίζοντας το ζήτημα «ύψιστης εθνικής ευθύνης και ασφάλειας».

Η επιστολή διαμαρτυρίας

ΘΕΜΑ: Διαμαρτυρία Εθνοφυλάκων Ρόδου για την επικείμενη κατάργηση των Ταγμάτων Εθνοφυλακής Αρχίπολης και Ψίνθου-Αρχαγγέλου

Αξιότιμοι κυρίες και κύριοι,

Εμείς, οι Εθνοφύλακες της νήσου Ρόδου, εκφράζουμε την έντονη και απόλυτη διαμαρτυρία μας αλλά και την κατηγορηματική μας αντίθεση, απογοήτευση αλλά και αγανάκτηση απέναντι στην πληροφορία που έχει φτάσει σε γνώση μας και αφορά την πρόθεση της πολιτείας να καταργήσει και τα δύο τάγματα εθνοφυλακής που επιχειρούν στην ανατολική πλευρά του νησιού.

Τα τάγματα αυτά είχαν και έχουν ουσιαστικό ρόλο στην άμυνα, την επιχειρησιακή ετοιμότητα και την αμυντική ασφάλεια του νησιού μας από το έτος 1975, με τομέα ευθύνης σχεδόν όλη την ανατολική πλευρά της Ρόδου. Μια περιοχή με μεγάλη στρατηγική σημασία, λόγω της θέσης της απέναντι σε γεωπολιτικά κρίσιμες περιοχές και λόγω της εγγύτητάς της σε διεθνή θαλάσσια περάσματα.

Η παρουσία της Εθνοφυλακής στην Ρόδο αποτελεί πυλώνα της άμυνας και είναι απολύτως απαραίτητη. Εμείς ως πολίτες-εθνοφύλακες αυτού του τόπου που τον γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά, είμαστε παρόντες κάθε στιγμή και πρόθυμοι να ανταποκριθούμε σε κάθε κάλεσμα. Οι μονάδες μας άλλωστε είναι στελεχωμένες με άρτια εκπαιδευμένους πολίτες-εθνοφύλακες που με συνέπεια και υπευθυνότητα συμμετέχουμε σε ασκήσεις, εκπαιδεύσεις και κάθε δραστηριότητα που διασφαλίζει την αποτρεπτική ισχύ της χώρας μας και με αυταπάρνηση υπηρετούμε την πατρίδα μας.

Το ενδεχόμενο κατάργησης και των δύο ταγμάτων ισοδυναμεί με πλήρη αποδυνάμωση της άμυνας του νησιού μας σε μια μεγάλη γεωγραφική περιοχή της παραμεθορίου. Είναι μια απόφαση χωρίς στρατιωτικό και επιχειρησιακό υπόβαθρο, που υποβαθμίζει το αίσθημα ασφάλειας των κατοίκων και ακυρώνει δεκαετίες προσφοράς των Εθνοφυλάκων.

Όλοι εμείς οι εθνοφύλακες της Ρόδου, είμαστε πλήρως αντίθετοι σε όποια απόφαση δεν υπηρετεί ούτε την άμυνα, ούτε την πατρίδα. Η Εθνοφυλακή ήταν, είναι, και θα παραμείνει παρούσα στη Ρόδο, και θα σταθεί ενωμένη απέναντι σε κάθε ενέργεια που απειλεί τη στρατιωτική, κοινωνική και εθνική συνοχή του τόπου μας.

Απαιτούμε την άμεση ακύρωση κάθε σχεδίου και κάθε απόφασης που οδηγεί σε κατάργηση ή αποδυνάμωση των ταγμάτων εθνοφυλακής στη Ρόδο. Δεν θα επιτρέψουμε την υπονόμευση της άμυνας του νησιού μας σε μια τόσο σημαντική περιοχή ζωτικής σημασίας για την πατρίδα μας.

Ζητούμε από όλους τους αρμόδιους φορείς και βουλευτές του νομού μας, την άμεση και ξεκάθαρη υποστήριξή τους για την ακύρωση της απόφασης κατάργησης των Ταγμάτων Εθνοφυλακής Αρχίπολης και Ψίνθου-Αρχαγγέλου, αλλά και την προστασία της εθνοφυλακής στο νησί μας.

Αποτελεί ύψιστο ζήτημα εθνικής ευθύνης και ασφάλειας και αναμένουμε την άμεση και χωρίς περιστροφές ανταπόκριση και στήριξη σας σε αυτήν την τόσο σημαντική υπόθεση για την αμυντική ασφάλεια της Ρόδου μας.

Με τιμή

Οι Εθνοφύλακες της Νήσου Ρόδου

Πηγή:www.dimokratiki.gr

Συνέχεια ανάγνωσης

Άμυνα

Handelsblatt: Mεγάλες εταιρείες για υλικοτεχνική βοήθεια προσεγγίζει ο γερμανικός στρατός

Η Γερμανία – ένας υλικοτεχνικός κόμβος λόγω της κεντρικής της θέσης στην Ευρώπη – έχει δεσμευτεί για να συνεισφέρει 35.000 στρατιώτες και περισσότερα από 200 αεροσκάφη και πλοία εντός 30 ημερών από κάθε μεγάλη σύγκρουση ως μέρος του νέου μοντέλου του ΝΑΤΟ για την αντιμετώπιση αυξανόμενων απειλών, ιδιαίτερα από τη Ρωσία.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Ο γερμανικός στρατός ζήτησε από πολλές μεγάλες εταιρείες εάν θα μπορούσαν να παράσχουν υλικοτεχνική υποστήριξη εάν η χώρα χρειαστεί να αναπτύξει στρατιώτες και εξοπλισμό στα ανατολικά σύνορα του ΝΑΤΟ κατά τη διάρκεια μιας κρίσης, ανέφερε την Τρίτη η εφημερίδα Handelsblatt.

Η Γερμανία – ένας υλικοτεχνικός κόμβος λόγω της κεντρικής της θέσης στην Ευρώπη – έχει δεσμευτεί για να συνεισφέρει 35.000 στρατιώτες και περισσότερα από 200 αεροσκάφη και πλοία εντός 30 ημερών από κάθε μεγάλη σύγκρουση ως μέρος του νέου μοντέλου του ΝΑΤΟ για την αντιμετώπιση αυξανόμενων απειλών, ιδιαίτερα από τη Ρωσία.

Ο στρατός προσεγγίζει τις εταιρείες κυρίως για βοήθεια στη μετακίνηση στρατιωτών, πυρομαχικών και στρατιωτικού εξοπλισμού σε περίπτωση επίθεσης στο έδαφος του ΝΑΤΟ από τη Ρωσία, ανέφερε η Handelsblatt.

Ποιες εταιρείες προσεγγίστηκαν

Η εφημερίδα επικαλείται επίσης πηγές του κλάδου ότι διεξάγονται συζητήσεις για το εάν η σχολή πτήσεων της Lufthansa θα μπορούσε να αναλάβει τη βασική εκπαίδευση για πιλότους μαχητικών αεροσκαφών.

Ο αμυντικός κολοσσός Rheinmetall, ο αεροπορικός όμιλος Lufthansa και η κρατική σιδηροδρομική εταιρεία Deutsche Bahn ήταν μεταξύ των εταιρειών που προσέγγισε ο στρατός, σύμφωνα με τη Handelsblatt.

Ανέφερε ότι ο στρατός βασίζεται σε εμπορικές υπηρεσίες μεταφορών σε σημαντικό βαθμό σε περιοχές κρίσης.

Για τις γερμανικές ένοπλες δυνάμεις (Bundeswehr) υποβλήθηκε αίτημα για σχολιασμό στο Υπουργείο Άμυνας, το οποίο δεν απάντησε αμέσως.

Η Lufthansa αρνήθηκε να σχολιάσει, ενώ η Deutsche Bahn είπε ότι δεν ήταν σε θέση να παράσχει λεπτομέρειες για τη στρατιωτική επιμελητεία.

Η Rheinmetall, η οποία τον Φεβρουάριο συνήψε συμφωνία με τον γερμανικό στρατό για την παροχή υλικοτεχνικής υποστήριξης για την ανάπτυξη στρατιωτικών δυνάμεων στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, δεν απάντησε αμέσως σε αίτημα για σχόλιο την Τρίτη.

Η Γερμανία επικεντρώνεται όλο και περισσότερο στην άμυνα στο δικό της έδαφος από τότε που η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022 ενίσχυσε τους φόβους για μια ευρύτερη κλιμάκωση στην ευρωπαϊκή ήπειρο.

«Ιστορική καμπή»

Μέρες μετά την εισβολή, ο καγκελάριος Όλαφ Σολτς ανακοίνωσε ένα “Zeitenwende” – στα γερμανικά σημαίνει μια ιστορική καμπή – με ειδικό ταμείο 100 δισεκατομμυρίων ευρώ (114,6 δισεκατομμύρια δολάρια) για τον εκσυγχρονισμό του στρατού.

Για να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της στο ΝΑΤΟ, η επερχόμενη κυβέρνηση της Γερμανίας έχει δεσμευτεί να αυξήσει τις αμυντικές δαπάνες και να εισαγάγει μια νέα στρατιωτική θητεία, προς το παρόν σε εθελοντική βάση.

Όμως, οι προκλήσεις για την επιτάχυνση του παραμελημένου στρατού της Γερμανίας είναι σημαντικές μετά από δεκαετίες ανεπαρκών επενδύσεων.

Οι γερμανικές δυνάμεις μειώθηκαν δραστικά μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου το 1990 και αργότερα εκπαιδεύτηκαν κυρίως για αποστολές όπως στο Αφγανιστάν, όπου ο αντίπαλος ήταν ανεπαρκώς εξοπλισμένος και όχι ένοπλη δύναμη με τα πιο σύγχρονα όπλα.

Πηγή: Reuters

Συνέχεια ανάγνωσης

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Διεθνή4 ώρες πριν

Κούρκουλας για το σχέδιο Τραμπ για την Ουκρανία! Παραβιάζει ξεδιάντροπα τους κανόνες του διεθνούς δικαίου

«Αυτό που με ανησυχεί περισσότερό είναι ότι αν επικρατήσει η πρόταση Τραμπ θα δημιουργηθεί ένα πολύ κακό προηγούμενο το οποίο...

Διεθνή4 ώρες πριν

El Mundo: Δεν επιβεβαιώνεται η παρουσία μετάλλων σπάνιων γαιών στην Ουκρανία

Ελληνόφωνο δελτίο ειδήσεων με την υποστήριξη της Δημόσιας Ραδιοφωνίας της Αρμενίας

Διεθνή5 ώρες πριν

Ο ουκρανικός στρατός λέει πως έπληξε εργοστάσιο κατασκευής drone στη ρωσική δημοκρατία του Ταταρστάν

Σε ερασιτεχνικά βίντεο που μεταδίδουν ρωσικά μέσα ενημέρωσης καταγράφεται η στιγμή της κατάρριψης drone στην περιοχή Γελαμπούγκα (σ.σ. ή Αλάμπουγκα...

Ιστορία - Πολιτισμός5 ώρες πριν

Υποχρέωση της Γερμανίας να εξοφλήσει τα χρέη της στην Ελλάδα!

Η Διεθνής Επιτροπή του Γερμανικού Χρέους στην Ελλάδα (International Committee of the German Debts to Greece), που συστάθηκε πρόσφατα από...

Αναλύσεις6 ώρες πριν

Δεν προβληματίζεστε με το κυβερνητικό αφήγημα;

Παρέμβαση του αντιστράτηγου ε.α. Κωνσταντίνου Λουκόπουλου στο Ράδιο 984 και την εκπομπή του Γιώργου Σαχίνη

Δημοφιλή