Οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί είμαστε παθιασμένοι με τη δουλειά μας. Κι όσοι δεν είμαστε, έχουμε διαλέξει λάθος επάγγελμα. Γι΄ αυτό, όπου βρεθούμε κι όπου σταθούμε συζητάμε για μαθήματα, σχολεία, εκπαιδευτικές πρακτικές ή πώς θα αλλάξουμε κάτι, για να γίνουμε καλύτεροι δάσκαλοι. Τουλάχιστον αυτοί με τους οποίους συναναστρέφομαι εγώ. Για τους μη εκπαιδευτικούς είμαστε μια κουραστική συντροφιά, που λέει βαρετά πράγματα.

Της Σοφίας Μουρούτη – Γεωργάνα*

Για τους εκπαιδευτικούς ήλθε η ώρα να αντιμετωπίσουν μια καινούργια πραγματικότητα, την τηλεδιάσκεψη στον καιρό της πανδημίας. Προέκταση αυτής της πραγματικότητας είναι η επιθυμία των αρμοδίων συζητούντων -από τα γραφεία- την εκπαιδευτική πολιτική να τοποθετηθούν κάμερες στις τάξεις, ώστε να βιντεοσκοπείται ο εκπαιδευτικός και να παρακολουθεί ο μαθητής το μάθημα από το σπίτι του.

Θα κάνω λίγο το συνήγορο του διαβόλου, για να πω ότι θέλω να τοποθετηθούν κάμερες παντού, όχι μόνο στην τάξη, για να βρεθούν όλοι ενώπιον των ευθυνών τους. Και για να γίνω ακριβής:

1. Κάμερες στις συναντήσεις γονέων με εκπαιδευτικούς: Ας βλέπουν όλοι την πίεση που υφίστανται οι εκπαιδευτικοί, για να δώσουν έναν μεγαλύτερο βαθμό στο παιδί τους, για να πάρει ένα «καλό απολυτήριο», με μηδενική προσπάθεια ή για να κοροϊδέψει ένα πανεπιστήμιο του εξωτερικού.  
2. Κάμερες στις γραμματείες των σχολείων. Εκεί τι θα ακούσει ο κόσμος! Αιτήσεις των γονέων και κηδεμόνων για απαλλαγή από τα Θρησκευτικά, υπό το πρόσχημα τάχα της καταπίεσης της θρησκευτικής ελευθερίας. Στην πραγματικότητα δε θέλουν ο Γιαννάκης ή ο Κωστάκης τους (συνήθως αυτά τα καμάρια έχουν αρχαιοπρεπή ονόματα που ακούγονται λίγο πιο ασυνήθιστα) να κουραστούν να μάθουν κάτι παραπάνω, να ξεστραβωθούν από την πολύωρη ενασχόληση με το κινητό ή την όποια ηλεκτρονική συσκευή αποβλάκωσης.
3. Κάμερες στις γραμματείες των σχολείων αυτές ειδικά τις ημέρες: Πάλι πρωταγωνιστές οι γονείς που ανερυθρίαστα υπογράφουν ψεύτικες δηλώσεις του νόμου τάδε, για να μην παρακολουθήσουν τα παιδάκια τα μαθήματα, επειδή έχουν μέλη που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες. Για τη συγκεκριμένη δήλωση μάλιστα δε χρειάζεται καμιά τεκμηρίωση.
4. Κάμερες στις συνεδριάσεις συλλόγων για τη συζήτηση των παραπτωμάτων των μαθητών, στις οποίες τελευταία, μετά τη μεταρρύθμιση Φίλη – Γαβρόγλου, υποχρεούται να παρευρίσκεται εκπρόσωπος της Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και ψυχολόγος που ανατρέπουν τις αποφάσεις των συλλόγων καθηγητών, χαρακτηρίζοντας «πταισματάκια» σημαντικά πειθαρχικά παραπτώματα.
5. Κάμερες στο σπίτι των μαθητών, για να διαπιστώσουμε αν μας παρακολουθούν με τη σοβαρότητα που απαιτείται και όχι με τη φραπεδιά στο χέρι, «τσεκάροντας» ταυτόχρονα το Instagram ή βλέποντας βιντεάκια, ανταλλάσσοντας μηνυματάκια. Την ίδια στιγμή, ο καθηγητής αγωνίζεται -και το λέω πολύ συνειδητά- να τους εμπλέξει όλους στη μαθησιακή διαδικασία, κάνει κυριολεκτικά τον καραγκιόζη, έχει ξενυχτήσει, για να παρουσιάσει αυτό που ο μαθητής απαξιώνει.

Για τη συνέχεια ThePresident