Κώστας Ιορδανίδης

Στα χρόνια της οθωμανικής κυριαρχίας οι Ελληνες ανέμεναν το «ξανθό γένος» που θα έσπευδε προς απελευθέρωσή μας. Κάποιοι βεβαίως αναμένουν ότι η Ε.Ε. θα παίξει τον ρόλο που δεν έπαιξε στο παρελθόν η τσαρική Ρωσία και ότι θα παρέμβει αποφασιστικά υπέρ των θέσεών μας.

Στο μεσοδιάστημα, ωστόσο, οι ηγέτες μας αξιολογούν τις επιπτώσεις μιας οικονομικής καταρρεύσεως της Τουρκίας και άλλοι πάλι προσμετρούν τις μέρες του προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στην εξουσία. Μόνο αφελείς, ωστόσο, επενδύουν σε μεταβολή της τουρκικής πολιτικής υπό οιεσδήποτε συνθήκες.

Η Αγκυρα προφανώς είναι ικανοποιημένη με το καθεστώς «φινλανδοποιήσεως» που έχει δημιουργηθεί στο Αιγαίο. Η ένταση διατηρείται αμείωτη, με συνεχείς παραβιάσεις των τουρκικών μαχητικών ή με περιστατικά όπως το δημιουργηθέν προσφάτως στον Εβρο.

Η εξωτερική πολιτική, ωστόσο, της Τουρκίας, καθ’ όσον αφορά εμάς τους Eλληνες, έχει εστιασθεί στην Ανατολική και στην Κεντρική Μεσόγειο. Εκεί η Aγκυρα κινείται ακάθεκτα, καθώς, από παράγων ανωμαλίας, αρχίζει –ως φαίνεται– να αντιμετωπίζεται ως δυνάμει παράγων «ρυθμίσεως» της όλης εμπλοκής.

Αυτό συνέβη ατύπως στην περίπτωση της Λιβύης, μετά την επιτυχή στρατιωτική εμπλοκή της Τουρκίας υπέρ της νομίμου κυβερνήσεως της Τρίπολης. Και έπεται η έναρξη ερευνών νοτίως της Κρήτης, τον Ιούλιο, βάσει της συμφωνίας της Aγκυρας με την Τρίπολη.

Σε αυτό το πλαίσιο, ο κ. Ερντογάν αναμένει από την ελληνική κυβέρνηση να εξαναγκάσει τον Κύπριο πρόεδρο Νίκο Αναστασιάδη να συναινέσει σε λύση του προβλήματος – σε νέα βάση, προφανώς, και έπειτα από την εισαγωγή του «ενεργειακού παράγοντος». Κάτι αντίστοιχο, με άλλα λόγια, με αυτό που έπραξε ο ίδιος όταν εξανάγκασε τον τότε Τουρκοκύπριο ηγέτη Ραούφ Ντενκτάς να αναθεωρήσει την έως τότε πολιτική του στο Κυπριακό.

Η ελληνική κυβέρνηση δεν πρόκειται ασφαλώς να συναινέσει ως προς το θέμα αυτό. Αλλά και η πολιτική της Αγκυρας δεν πρόκειται να αναθεωρηθεί, ακόμη και εάν –ή όταν– κάποιος διαδεχθεί τον κ. Ερντογάν. Νέα δυναμική διέπει πλέον τις σχέσεις Αθηνών – Αγκυρας.

Καθημερινή