Τα αποτελέσματα της έρευνας αποδεικνύουν ότι έως και το 60-70% της έκτασης των πλαγιών και των αλλουβιακών οροπεδίων στα ύψη των 900-1500μ. ήταν αναβαθμίδες («πεζούλες») στα τέλη της Εποχής του Χαλκού-Πρώιμης Εποχής του Σιδήρου, κατά τη διάρκεια της πολιτιστικής βαθμίδας του Kobansk (1200-600π.Χ.). Τότε έγινε μια απότομη αλλαγή του κλίματος που προκάλεσε σημαντική αύξηση της ετήσιας βροχόπτωσης στα μέσα της πρώτης χιλιετίας π.Χ., είχε ως αποτέλεσμα την ενεργοποίηση της διάβρωσης των υπαρχόντων πετρωμάτων και το σχηματισμό ενός καινούργιου στρώματος με τη συγκέντρωση ιζημάτων που κάλυψε το υπάρχον έδαφος στις αναβαθμίδες. Έτσι στα μέσα της πρώτης χιλιετίας π.Χ. μπορεί να θεωρηθεί η στιγμή μηδέν για το σχηματισμό του σύγχρονου εδάφους στην περιοχή.

Σύγχρονη ιστορία της πόλης

Το Kislovodsk (ρωσικά: Кисловойск, ζεστά μεταλλικά νερά), Κισλαβόσκι για τους Πόντιους, είναι μια λουτρόπολη στο Νομό της Σταυρούπολης στη Ρωσία, στην περιοχή του Βόρειου Καυκάσου που βρίσκεται μεταξύ της Μαύρης και της Κασπίας Θάλασσας, με επτά πηγές και περισσότερα από 40 σανατόρια και ξενώνες ανάπαυσης. Το ανθρακούχο μεταλλικό νερό της πόλης που λέγεται ναρζάν, εμφιαλώνεται και διανέμεται σε όλη τη χώρα.

Οι σημαίες της πόλης

Το 1803 ο Τσάρος Αλέξανδρος Α’ της Ρωσίας διέταξε την κατασκευή στρατιωτικού σταθμού που έγινε στη περιοχή και έτσι ιδρύθηκε το Κισλοβότσκ. Ο οικισμός απέκτησε καθεστώς πόλης το 1903.

Σημαντικές Προσωπικότητες της πόλης

Στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ου αιώνα, το Κισλοβότσκ ως μοντέρνα λουτρόπολη προσέλκυσε πολλούς μουσικούς, καλλιτέχνες και μέλη της ρωσικής αριστοκρατίας. Αρκετά από τα γεγονότα στο μυθιστόρημα του Μιχαήλ Λερμόντοφ το 1840, λαμβάνουν χώρα στο Κισλοβότσκ.

Ο διασημότερος όμως ντόπιος της πόλης ήταν ο νομπελίστας Αλεξάντρ Σολζενίτσιν (1918-2008).

Διαβάστε το υπόλοιπο θέμα στο vkonsta.blogspot.com