Χρίστος Χαραλάμπους

Στη δυσεπίλυτη για κάποιους, ξεκάθαρη όμως για πολλούς, εξίσωση της Ανατολικής Μεσογείου διατηρεί τον αγωγό EastMed ο Ισραηλινός Πρωθυπουργός Βενιαμίν Νετανιάχου. Η επιλογή του να το ανακοινώσει μετά το εικονικό τσάι εργασίας, μέσω τηλεδιάσκεψης, που είχε με τον Έλληνα Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη – με αφορμή την επέτειο της εγκαθίδρυσης διπλωματικών σχέσεων μεταξύ Ισραήλ και Ελλάδας – λειτουργεί ήδη στο παρασκήνιο ως αναλγητικό φάρμακο.

Παράλληλα όμως ανεβάζει τον πήχη των απαιτήσεων τόσο για τη Λευκωσία, όσο και για την Αθήνα, που αν θέλουν να παραμείνουν στην πλευρά των νικητών, θα πρέπει να κινηθούν τάχιστα και προ της εναλλαγής της Πρωθυπουργίας στο Τελ Αβίβ. Για όσους άλλωστε παρακολουθούν τις εξελίξεις στο Εβραϊκό Κράτος γνωρίζουν και αναγνωρίζουν ότι, προτού να παραδώσει τη σκυτάλη στον Γκαντς, ο Νετανιάχου θα κάνει τα πάντα για να ολοκληρώσει μερικά από τα μεγαλύτερα σχέδιά του. Και δεν υπάρχει μεγαλύτερο από το να προωθήσει τον αγωγό που θα συνδέει τα ισραηλινά κοιτάσματα με την ηπειρωτική Ευρώπη, ώστε να αναβαθμίσει τον ρόλο του κράτους του στη διεθνή πολιτική σκηνή. Και από τη στιγμή που το θέλει ο Νετανιάχου, το θέλει και η Ουάσιγκτον. Και αν το θέλει η Ουάσιγκτον, σημαίνει πως γίνεται. Και αφού γίνεται, πεδίον δόξης λαμπρόν για τη Λευκωσία, που πρέπει να αναλάβει ηνία και όχι να σύρεται και να φέρεται από ιδέες και απόψεις περί άλλων.

Ανοικτοί δίαυλοι επικοινωνίας…

Μεσοβδόμαδα υπήρξε εκ μέρους του Υπουργού Εξωτερικών μία δήλωση, η οποία πέρασε μεν στα ψιλά λόγω κορωνοϊού, αλλά είχε και έχει μεγάλη σημασία για την επόμενη μέρα. Ο κ. Χριστοδουλίδης, χωρίς να αναφέρεται σε πολλές λεπτομέρειες, είπε ότι η Δημοκρατία είναι σε συζητήσεις με εταιρείες κολοσσούς για το ενεργειακό πρόγραμμα, όταν αυτό επαναρχίσει, προφανώς με το 2021. Άφησε μάλιστα να εννοηθεί ότι δεν είναι μόνο οι γνωστές εταιρείες που ήδη δραστηριοποιούνται στην Κυπριακή ΑΟΖ, αλλά και άλλες, χωρίς όμως να το παραδέχεται σε σχετική υποβληθείσα ερώτηση.

Παρά ταύτα και όπως είναι σε θέση να γνωρίζει η “Σημερινή”, η Δημοκρατία έχει όντως ανοίξει διαύλους επικοινωνίας τόσο με τις γνωστές εταιρείες κολοσσούς, όσο και με άλλες, γιατί θέλει, με την ανάκαμψη των οικονομικών παραμέτρων και των τιμών του πετρελαίου, να είναι πανέτοιμη για ντεμαράζ στην ενέργεια που θα την καταστήσει και πάλι πρωταγωνίστρια, παρά τις τουρκικές μεθοδεύσεις και προκλήσεις.

Αν κάτι θα μπορούσε να λεχθεί, στη βάση της πληροφόρησης που κατέχουμε, είναι ότι η στόχευση της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι να οικοδομήσει από τώρα και να έχει έτοιμο ένα ενεργειακό ντεμαράζ που θα εμπλέκει την ίδια ακριβώς περίοδο όλες τις εταιρείες κολοσσούς και άρα τις μεγάλες χώρες (ΗΠΑ, Γαλλία, Ιταλία και όχι μόνον…). Κάτι τέτοιο, μας εξηγούσαν αρμόδιες πηγές και ενώ η Τουρκία κάνει αυτήν τη στιγμή του κεφαλιού της, παίζοντας μόνη ουσιαστικά, θα αποτελούσε ένα τείχος που όμοιό του δεν έχει αντιμετωπίσει τα τελευταία χρόνια η Άγκυρα και που η σύγκρουση με αυτό δεν θα είναι καθόλου, μα καθόλου, εύκολη επιλογή…

Παίζει όμως και Κυπριακό…

Βεβαίως, όλα όσα πιο πάνω αναλύθηκαν έχουν και παραμέτρους που είναι δυναμικές και που δεν μπορούν με ασφάλεια να προβλεφθούν. Μία εξ αυτών, η κυριότερη μάλιστα (με εξαίρεση το διεθνές οικονομικό ενεργειακό περιβάλλον) είναι οι προοπτικές επανέναρξης διαλόγου για το Κυπριακό. Δεδομένης της παράνομης εκλογικής διαδικασίας στα κατεχόμενα τον ερχόμενο Νοέμβριο, το τέλος του 2020 λαμβάνει από τώρα μια σημαντικότητα που ίσως μετατραπεί σε κρισιμότητα, έστω και αν τώρα, λόγω κορωνοϊού και όχι μόνο, τα πάντα είναι στάσιμα. Δεδομένης της αποφασιστικότητας Γκουτέρες να προχωρήσει με τους σχεδιασμούς που είχε κάνει στην Τριμερή του Βερολίνου, δεν αποκλείεται ο ΓΓ περί τα τέλη του έτους να προχωρήσει κανονικά στη σύγκληση μια άτυπης Πενταμερούς, κατά την οποία θα κληθούν όλοι να ολοκληρώσουν έναν οδικό χάρτη επανέναρξης δομημένων συνομιλιών με επικέντρωση στην τελική λύση. Κάτι τέτοιο, ωστόσο, θα χρησιμοποιείτο από την απέναντι πλευρά και όχι μόνο – αφού υπάρχουν κύκλοι και εντός της ε/κ πλευράς που πολύ θα ήθελαν να εκμεταλλευτούν μια τέτοια εξέλιξη – για να επαναφέρει μετ’ επιτάσεως προτάσεις απαράδεκτες περί μορατόριουμ στις ενεργειακές εξελίξεις, ώστε να δοθεί χώρος για διαπραγματεύσεις χωρίς πίεση. Κάτι όμως που είναι μονόπλευρο και που ποτέ δεν ακολούθησε τα τελευταία χρόνια η Τουρκία, η οποία, όποτε ήθελε, κατέβαζε τρυπάνι στην Κυπριακή ΑΟΖ, ενώ είχε πάντα για βόλτες τα ερευνητικά της, ακόμη και όταν στο Βερολίνο Αναστασιάδης – Ακιντζί και Γκουτέρες προσπαθούσαν να δώσουν ανάσα ζωής σε μια διαδικασία που στην ουσία λαθροβιεί.

Η προσυμφωνία Αναστασιάδη – Ακιντζί για το άνοιγμα των οδοφραγμάτων με τρόπο ασφαλή και σταδιακό αποκαλύπτει προθέσεις αμφοτέρων για διατήρηση ενός στάτους έναντι του ΟΗΕ που ζήτησε δικοινοτική συνεννόηση και που ίσως στέλνει μηνύματα ως προς την παράνομη εκλογική διαδικασία που έπεται στα σκλαβωμένα μας εδάφη.

Πηγή: Σημερινή