Ελλάδα δεν είναι μόνο Χαλκιδική, Μύκονος και Σαντορίνη, είναι και αυτό το κομμάτι της πατρίδας μας εκεί πάνω δεξιά, που πάντα αιμορραγεί από την πινέζα πού το στηρίζει στο Χάρτη.

Γράφει ο Σταμάτης Ούτσιος

Είναι λυπηρό να διασχίζεις όλη την Ελλάδα, να φτάνεις στη γέφυρα των Κήπων να πηγαίνεις Κωνσταντινούπολη και Τουρκία και να μην ξέρεις πού είναι το Σουφλί το Διδυμότειχο και η ωραία Ορεστιάδα. Θα τρελαθώ!!!!Ξέρουμε καλύτερα την πιάτσα biennale της Ιταλίας και το Χάρκοβο της Βουλγαρίας παρά αυτόν τον ευλογημένο τόπο, μία ζωή αφήνουμε τα λεφτά μας στους Τούρκους και τώρα απολαμβάνουμε την καταραμένη τους φιλία. Ένας τόπος που προσφέρει τα πάντα, θάλασσα βουνό, κάμπους.

Είναι ένα υπέροχο μέρος να κάνει κάποιος τις διακοπές του. Όταν έλεγα σε κάποιον είμαι από τον Έβρο μου έλεγε εσείς εκεί πάνω είστε καλοί άνθρωποι, τί να το κάνω; Οι καλοί πάντα μένουνε μόνοι, υπάρχουν άνθρωποι με ζεστή ψυχή και καθαρό βλέμμα που μας περιμένουν με ένα χαμόγελο στα χείλη… αισθάνονται μόνοι και ξεχασμένοι και ας φυλάνε μία ζωή τις Θερμοπύλες. Γεννήθηκα και μεγάλωσα σε αυτόν τον τόπο και τον πονάω και ας είμαι μακριά του. Σαν Έλληνες δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι πολλές φορές εκεί πάνω χτυπάει η καρδιά της Ελλάδας.

Είναι ευλογημένος τόπος, γεννήθηκαν και μεγάλωσαν σπουδαίοι άνθρωποι των γραμμάτων και της επιστήμης . Χρέος μας είναι να φυλάξουμε αυτόν τον έρημο και ξεχασμένο τόπο να είναι πάντα ζωντανός, να το λέμε στα παιδιά μας στα εγγόνια μας να τον αγαπήσουν και αυτά. Είμαι ένα κομμάτι από κει, από αυτόν τον υπέροχο τόπο με τις αξέχαστες εμπειρίες, και προπάντων Με τους όμορφους απλούς ανθρώπους που πάντα μας περιμένουν. Ας μην τους ξεχνάμε.