Η υπόθεση της Marfin, του θανάτου δηλαδή των τριών υπαλλήλων (ανάμεσά τους μια έγκυος γυναίκα)  από τις μολότοφ κουκουλοφόρων, στις 5 Μαΐου 2010, είναι πιθανόν το έγκλημα που στιγματίζει την Ελλάδα της εποχής των μνημονίων. Διαπράχθηκε στη διάρκεια ενός τεράστιου συλλαλητηρίου, πολιτών κάθε τάξης που έχαναν τη γη κάτω από τα πόδια τους στα πρώτα βήματα της μνημονιακής Ελλάδας, από κουκουλοφόρους (που αμαύρωσαν ακόμα μια πράξη διαδήλωσης). Κι όμως η υπόθεση αυτή παραμένει ως “αγνώστων δραστών”. Οι αλλεπάλληλες δικαστικές αποφάσεις με τις οποίες αναγνωρίζοντας λάθη και παραλείψεις της τράπεζας, της αστυνομίας και της πυροσβεστικής, είναι προφανώς ένα βήμα “δικαιοσύνης”, το οποίο όμως εάν δεν φέρει στο εδώλιο αυτούς που το διέπραξαν με δόλο θα είναι “μετέωρο”.  

Επί της ουσίας 10 χρόνια μετά την 5η Μαΐου του 2010, το έγκλημα της Μαρφίν είναι ατιμώρητο αφού οι φυσικοί αυτουργοί είναι άφαντοι. Ο επιμερισμός των λαθών, των παραλείψεων, γενικώς των εξ αμελείας εγκληματικών ευθυνών είναι και αναγκαίος και δίκαιος, πλην δεν αναιρεί την υστέρηση των αρχών στην  αναζήτηση και λογοδοσία των προσώπων που εκ δόλου πέταξαν μολότοφ μέσα σε ένα κλειστό χώρο με αποτέλεσμα να βιώσουν τραγικό θάνατο 3 υπάλληλοι (μια εκ των οποίων έγκυος) και να τραυματιστούν 21.

Οφειλόμενη

Άρα με αυτή την έννοια είναι πράξη οφειλόμενης τιμής η απόφαση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη να εντοιχιστεί πλακέτα μνήμης στο σημείο της τραγωδίας. Οφειλόμενη τιμή εκ μέρους μιας πολιτείας που επί 10 χρόνια δεν έκανε αυτό που όφειλε να κάνει. Μεγαλύτερη τιμή αποτελεί η απόφαση να ανασυρθεί από το αρχείο αγνώστων δραστών η υπόθεση για να επιχειρεί η αναψηλάφησή της. Επίσης να εκδοθεί  η απόφαση για τις αποζημιώσεις που επιδικάστηκαν, όμως ο Άρειος Πάγος προχώρησε σε αναίρεση της απόφασης δικαίωσης των συγγενών των θυμάτων αλλά και των υπαλλήλων θεωρώντας πως είναι υπερβολικές.

Οι φλόγες

Εικοσιπέντε υπάλληλοι της τράπεζας κατάφεραν να σωθούν εκείνη την ημέρα μπαρουτοκαπνισμένοι από τις φλόγες που έζωσαν το κτίριο, ωστόσο η Αγγελική Παπαθανασοπούλου, 32 ετών (έγκυος 4 μηνών), ο Επαμεινώνδας Τσάκαλης, 36 ετών και η Παρασκευή Ζούλια, 35 ετών, δεν τα κατάφεραν. Ανασύρθηκαν νεκροί. Μέχρι σήμερα, η ταυτότητα των δραστών της επίθεσης παραμένει άγνωστη. Στελέχη της τράπεζας καταδικάστηκαν λόγω των ελλιπών μέτρων πυρασφάλειας.

Αντίθετα, πανηγυρικά αθωώθηκαν με σύμφωνη γνώμη και του εισαγγελέα οι δύο νεαροί που όψιμα οδηγήθηκαν στο εδώλιο καθώς οι αστυνομικές αρχές τους “ταυτοποίησαν” ως ενόχους του εμπρησμού της Μαρφίν και του βιβλιοπωλείου Ιανός που ακολούθησε. Με μια δικογραφία γεμάτη ελλείψεις. Τρύπια από στοιχεία, όπως αποδείχτηκε. Με μια έρευνα που κατέληξε στο μηδέν.

Δέκα χρόνια μετά το ατιμώρητο έγκλημα με εντολή του υπουργού Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, διατάχθηκε η αναψηλάφηση της υπόθεσης και ο επανέλεγχος όλου του υλικού: Βίντεο, φωτογραφίες, πιθανά κενά στην υπόθεση, καταθέσεις μαρτύρων. Ήδη δύο στελέχη της κρατικής ασφάλειας θα χειριστούν την ανάσυρση του φακέλου από το αρχείο.

Πηγή:  capital.gr