“Επειδή η τάξη των δημοσίων υπαλλήλων είναι η ιερή αγελάδα (δεν την αγγίζει κανείς) και θα προκύψουν μεγάλες αντιδράσεις, όταν ανοίξει η συζήτηση για μείωση των αποδοχών τους, με την  πιθανότητα να δημιουργήσει  πολιτικό κόστος που όλες οι κυβερνήσεις αρνούνται διαχρονικά να το αναλάβουν, προτείνουμε ένα ενδιάμεσο μέτρο: να γίνει περικοπή δυο μισθών, που θα έχει ως αποτέλεσμα την ελάφρυνση του δημόσιου χρέους και για ικανοποίηση των τρεχουσών αναγκών των πληττόμενων και αντί των μισθών να δοθεί άτοκο δάνειο το οποίο θα απομειώνεται σταδιακά  σε διάστημα κάποιων ετών από την μισθοδοσία τους.” 

 

Όπως κάθε χώρα έτσι και η χώρα μας, πρέπει να καταστρώσει ένα ρεαλιστικό και εφαρμόσιμο σχέδιο για αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, που δημιούργησε η πανδημία του COVID19. Το κόστος προσαρμογής της οικονομίας στα νέα δεδομένα είναι τεράστιο και θα πρέπει να κατανεμηθεί  με δίκαιο τρόπο σε όλη την κοινωνία και για τον λόγο αυτό απαιτείται συμπόρευση όλων των πολιτών και φυσικά όλου του πολιτικού προσωπικού που πρέπει να σταθεί αντάξιο και ενωμένο  σε αυτές τις κρίσιμες περιστάσεις. Ταυτόχρονα με την επερχόμενη οικονομική κρίση οφείλουμε να προστατευθούμε και από τον λαϊκισμό που ανθεί σε ιδιαίτερες συνθήκες, όπως οι σημερινές. Θα είναι καταστροφικό να δημιουργηθεί ένα νέο κίνημα του “δεν πληρώνω”, με μόνους κερδισμένους τους κατ’ εξακολούθηση στρατηγικούς κακοπληρωτές.                                                                                                                                  
Με δεδομένη την κατακρήμνιση των εσόδων από τον τουρισμό είναι σίγουρο ότι θα επηρεασθούν όλοι οι παραγωγικοί τομείς της οικονομίας. Σημαντικά αναμένεται να πληγούν οι αερομεταφορές, οι δραστηριότητες αναψυχής, η οικοδομική δραστηριότητα με το πάγωμα των επενδύσεων στον τουρισμό,  η εστίαση και οι εξαγωγές λόγω της παγκόσμιας κρίσης. Πλήγμα θα υποστεί και το λιανεμπόριο, ιδιαίτερα των διαρκών καταναλωτικών αγαθών, λόγω μείωσης του διαθεσίμου εισοδήματος των εργαζομένων. Τεράστιο πρόβλημα θα δημιουργηθεί στον κλάδο της μεταφοράς προσώπων, μέσω χερσαίων ή ακτοπλοϊκών μέσων λόγω των μέτρων για αποφυγή του συνωστισμού και για την οικονομική επιβίωση των επιχειρήσεων μεταφορών ίσως δεν θα είναι αρκετή η αύξηση των ναύλων και θα απαιτηθεί διαρκής κρατική ενίσχυση. Πολλές επιχειρήσεις θα πτωχεύσουν και μεγάλος αριθμός θα χρειαστεί την οικονομική στήριξη του κράτους, ενώ ίσως να απαιτηθεί  και η κρατικοποίησή τους, ήδη μάλιστα στην  Ιταλία υπάρχει η σκέψη για την κρατικοποίηση της ALITALIA.  Η παγκοσμιοποίηση και ο άκρατος φιλελευθερισμός θα χάσουν πολλούς υποστηρικτές.                                        

Περαιτέρω, η μειωμένη ή η εκ περιτροπής απασχόληση θα δώσει ανάσα και τη δυνατότητα στις επιχειρήσεις να ξαναρχίσουν την πλήρη δραστηριότητα  διατηρώντας το ίδιο προσωπικό. Παράλληλα, η πολιτεία θα πρέπει να σταθεί αρωγός με την χρηματοδότηση μέρους των υπέρογκων ασφαλιστικών εισφορών που ισχύουν σήμερα. Το προβληματικό τραπεζικό σύστημα πληγωμένο από τη δεκαετή κρίση και φορτωμένο με επισφάλειες καλείται σήμερα να στηρίξει την επιχειρηματικότητα. Διανύουμε τον δεύτερο μήνα της κρίσης, οι κεντρικές τράπεζες τροφοδοτούν με ρευστότητα το τραπεζικό σύστημα με σχεδόν μηδενικά επιτόκια και εμείς εδώ στην Ελλάδα παραμένουμε θεατές. Οι Τράπεζες προωθούν μόνο το επιδοτούμενο πρόγραμμα ΤΕΠΙΧ με πολλές δεσμεύσεις και προαπαιτούμενα, το οποίο πρόγραμμα δεν είναι αρκετό για να καλύψει τις ανάγκες που υπάρχουν, ενώ τα δάνεια που χορηγούνται συνεχίζουν να έχουν υψηλό επιτόκιο. Το επιτόκιο των βραχυπροθέσμων χορηγήσεων  παραμένει στα ίδια επίπεδα με την προ κρίσης εποχή, ενώ στις άλλες χώρες ξεκίνησαν χρηματοδοτήσεις με επιτόκιο γύρω στο 1%. Η διάρκεια των δανείων πρέπει να είναι τουλάχιστον πενταετής με ετήσια περίοδο χάριτος και τα δάνεια να χορηγούνται  με διαφανή κριτήρια και την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου κατά 80% και για το υπόλοιπο 20% να μην απαιτείται κατ’ ανάγκη εμπράγματη εξασφάλιση. Τα δάνεια  θα πρέπει να δίδονται μετά από αξιολόγηση και με αυστηρά κριτήρια σε βιώσιμες επιχειρήσεις και να μην σκορπιστούν όπως παλαιότερα σε θαλασσοδάνεια.     

Για τη συνέχεια Capital