Γιώργος Παυλόπουλος

Ο Τζουζέπε Κόντε και ο Πέδρο Σάντσεθ μπορεί να μην είναι ιδιαιτέρως έμπειροι πολιτικά, σίγουρα όμως δεν είναι αφελείς, ούτε στερούνται ικανών συνεργατών. Και γι’ αυτό, είναι βέβαιο ότι γνώριζαν εξαρχής πως οι πιθανότητες να ακούσουν «ναι» στην πρότασή τους για το ευρωομόλογο από τα χείλη των Γερμανών και των Ολλανδών ήταν απειροελάχιστες.

Οι πρωθυπουργοί της Ιταλίας και της Ισπανίας ήταν, όμως, αναγκασμένοι να δώσουν αυτή τη μάχη. Και όχι μόνο αυτό, αλλά έπρεπε πάση θυσία να πάρουν κάτι το οποίο να ισοδυναμεί με… υποψία επιτυχίας και να αφήνει μια χαραμάδα αισιοδοξίας για το μέλλον, ώστε να μην εμφανιστούν με άδεια χέρια στο εσωτερικό των χωρών τους. Εκεί όπου όπου το κλίμα δεν είναι μόνο πένθιμο, αλλά και εκρηκτικό…

Το πέτυχαν, άραγε, με την ύπαρξη στο κοινό ανακοινωθέν του Eurogroup του «Ταμείου Ανάκαμψης» και την αναφορά σε «καινοτόμα χρηματοδοτικά εργαλεία» για τον εξοπλισμό του; Οι υπουργοί Οικονομικών των δύο χωρών ισχυρίζονται πως ναι, καθώς έτσι ανοίγει ο δρόμος για το ευρωομόλογο – ποντάροντας, μάλιστα, και στη σχετική δήλωση που έκανε ο Γάλλος ομόλογός τους, Μπρινό λε Μερ.

Ραντεβού στις 23 Απριλίου

Το ίδιο είναι βέβαιο ότι θα κάνουν και προσωπικά οι Κόντε και Σάντσεθ, στην τηλεδιάσκεψη κορυφής των ηγετών των «27» που προγραμματίζεται για τις 23 Απριλίου, προκειμένου να εγκρίνει το «πακέτο» του Eurogroup. Πιθανότατα, άλλωστε, θα διασφαλίσουν θερμά λόγια από τους εταίρους τους για τις προσπάθειες που καταβάλουν, καθώς και νέες υποσχέσεις ότι η Ευρώπη είναι εδώ, αποφασισμένη να κάνει ό,τι χρειαστεί για να ξεπεραστεί η κρίση.

Κατά βάθος, όμως, γνωρίζουν ότι αυτό που έχουν πάρει δεν είναι αρκετό. Όχι μόνο για να οδηγήσουν τις οικονομίες τους στην ανάκαμψη, αλλά και για να αντιμετωπίσουν τα πυρά που σύντομα, μόλις δείξει δηλαδή να υποχωρεί η φονική μανία του κορονοϊού, θα αρχίσουν να δέχονται από την αντιπολίτευση στο εσωτερικό τους – πολύ περισσότερο καθώς και οι κοινωνίες θα απαιτήσουν εξηγήσεις και θα αναζητήσουν απαντήσεις στα καυτά ερωτήματα που έχουν δημιουργηθεί.

Ήδη, για του λόγου το αληθές, πυκνώνουν οι πληροφορίες από Ρώμη και Μαδρίτη ότι μαζί με τη σταδιακή άρση των περιοριστικών μέτρων – πιθανώς εντός του Μαΐου – θα πάρει φωτιά και το πολιτικό σκηνικό. Οι αντίπαλοι των Κόντε και Σάντσεθ έχουν φροντίσει να δείξουν από τώρα τις προθέσεις τους και να εξαπολύσουν… τροχιοδεικτικές βολές, που προετοιμάζουν το έδαφος για την κατά μέτωπο επίθεση.

Ουδείς, βεβαίως, δύναται αυτή τη στιγμή να προδιαγράψει την επόμενη ημέρα στις δύο αυτές χώρες . Με σιγουριά, όμως, μπορούμε να προβλέψουμε ότι ο υγειονομικός και οικονομικός κλονισμός που υπέστησαν και συνεχίζουν να υφίστανται θα οδηγήσει και σε πολιτικό σεισμό, με άδηλες συνέπειες.

Το «μπαλάκι» σε Γερμανία-Γαλλία

Με άλλα λόγια: Ιταλία και Ισπανία θα αποτελέσουν το επόμενο διάστημα τους αδύναμους κρίκους της ΕΕ και της ευρωζώνης, ειδικά καθώς οι κυβερνήσεις τους ήταν έτσι κι αλλιώς ασταθείς και πριν το ξέσπασμα τηες πανδημίας. Επειδή δε πρόκειται για την τρίτη και τέταρτη μεγαλύτερη δύναμη αντιστοίχως, οι παράλληλες κρίσεις τους είναι βέβαιο πως θα προκαλέσουν νέους ισχυρούς κλυδωνισμούς στο οικοδόμημα της «ενωμένης Ευρώπης».

Ο λόγος ανήκει πλέον στη Γερμανία και τη Γαλλία. Τα δύο αδιαμφισβήτητα «αφεντικά» της ΕΕ, ασφαλώς δεν έχουν συμφέρον ο νέος αυτός γύρος να οδηγήσει σε καταστάσεις χειρότερες και πιο επικίνδυνες από τον προηγούμενο. Το απέδειξαν, άλλωστε, με τον «πυροσβεστικό» ρόλο που έπαιξαν και στο Eurogroup. Ωστόσο, αργά ή γρήγορα θα υποχρεωθούν να παρουσιάσουν κάτι πιο απτό από καλές προθέσεις – κι εκεί, ουσιαστικά, θα κριθούν.

Φωτογραφία: APImages

Πηγή: Λίμπεραλ