Τ Ο Τ Ε που ο κραταιός ηγέτης των εθνικοσοσιαλιστών, καγκελάριος της ναζιστικής Γερμανίας, Αδόλφος Χίτλερ, αποφάσιζε, το 1939, το μεγαλύτερο έγκλημα που διαπράχθηκε ποτέ σε βάρος της ανθρωπότητας – το Ολοκαύτωμα των Εβραίων – με τις ΑΤΙΜΩΡΗΤΕΣ «επιδόσεις» των Γενοκτόνων Τούρκων, του προηγούμενου πολέμου, του 1915, σε βάρος των Αρμενίων, έπεισε τους διστακτικούς συνεργάτες του:
“Wer redet noch heute von der Vernichtung der Armenier?”
Μετάφραση: «Ποιος μιλάει σήμερα για την εξολόθρευση των Αρμενίων;»
(Στη σελ. 677 του βιβλίου του Βαχάκν Νταντριάν: «Η Ιστορία της Αρμενικής Γενοκτονίας», εκδόσεις Στοχαστής 2002).

ΟΙ ΝΙΚΗΤΕΣ του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου (1914-1918), Άγγλοι, Γάλλοι, Ιταλοί, Αμερικανοί, άφησαν ατιμώρητη τη φοβερή Γενοκτονία 1.500.000 Αρμενίων, που διέπραξε το αιμοσταγές καθεστώς των Νεοτούρκων, Εμβέρ, Ταλαάτ και Τζεμάλ της ηττημένης στον πόλεμο Τουρκίας.
ΕΣΠΕΥΣΑΝ ν’ αγκαλιάσουν το διάδοχο Κεμαλικό καθεστώς που οικοδόμησαν οι γενοκτόνοι.
Το οποίο, ο Χίτλερ θαύμαζε το 1933.
Και ως «πρότυπο και φωτεινό άστρο» το εγκωμίαζε.
Τις δε μεθόδους του, στην εξολόθρευση των Αρμενίων, ανέπτυξε και εκσυγχρόνισε ο ίδιος, ετοιμάζοντας για τους Εβραίους, τους Σοβιετικούς, τους Τσιγγάνους κ.ά., τα Άουσβιτς.
Α Ρ Ν Ε Ι Τ Α Ι, μέχρι και σήμερα η Τουρκία, οι Κεμαλιστές της, οι Ισλαμιστές της, οι κυβερνήσεις και τα κόμματά της, στην Άγκυρα και στο κατοχικό καθεστώς της στην Κύπρο, να αναγνωρίσουν την Αρμενική Γενοκτονία.
ΔΙΟΤΙ, όπως αναλύει και εξηγεί, με επιστημονική παράθεση ντοκουμέντων, ο αυτοεξόριστος Τούρκος πανεπιστημιακός Τανέρ Ακτσάμ:
«Οι ίδιοι άνθρωποι που οργάνωσαν τη Γενοκτονία (Soykirim), είναι αυτοί που κυριαρχούν επί σειρά ετών στην Τουρκία, με ακριβώς την ίδια νοοτροπία. Όπως οι Αρμένιοι είχαν θεωρηθεί απειλή για την εθνική ασφάλεια, έτσι και οι Κούρδοι σήμερα. Πρόκειται για την ίδια νοοτροπία και την ίδια προσέγγιση» («Τα Νέα» 17.4.2008).
ΟΣΑ ο Τανέρ Ακτσάμ αναδεικνύει λεπτομερώς στο βιβλίο του «Μια Επαίσχυντη Πράξη – Η Γενοκτονία των Αρμενίων και το Ζήτημα της Τουρκικής Ευθύνης» εκδ. Παπαζήση), ως πρακτική «αντιγράφηκε» και, σε σμίκρυνση κλίμακας, εφαρμόστηκε το 1974 από τον Αττίλα στην Κύπρο και από το 1984 στο Κουρδιστάν.
Ε Ν Ο Σ Ω η περιλάλητη «διεθνής κοινότητα» θωπεύει την Τουρκία και «κατανοεί» την άρνησή της να αναγνωρίσει το φοβερό τουρκικό έγκλημα και ενόσω οι λαοί της περιοχής αποδέχονται ν’ «αναγιώννουν την κουφήν στον κόρφο τους», η ίδια τουρκική «νοοτροπία» θα ξεσπά αναλογικά στο κάθε επόμενο θύμα της. Εντός και εκτός Τουρκίας…

Ε Ν Α Μ Ι Σ Η περίπου εκατομμύριο συν Ένας,
τα θύματα της Γενοκτονίας των Αρμενίων που διέπραξε
το τουρκικό κράτος, παλαιό και νεότερο.

Το 1,5 εκατομμύριο, από 1915-1918.
Από το καθεστώς των Νεοτούρκων, Εμβέρ, Ταλαάτ και Τζεμάλ.

Ο Ένας, επί ισλαμο-κεμαλικού καθεστώτος Ερντογάν:
19η Ιανουαρίου 2007, έξω από τα γραφεία της εφημερίδας «AGOS»
την οποία ο ίδιος εξέδιδε στην Κωνσταντινούπολη:
Ο δολοφονηθείς 53χρονος Αρμένιος δημοσιογράφος Χραντ Ντικ.

ΠΡΟΗΓΗΘΗΚΑΝ, επί σουλτάνου Αβδούλ Χαμίτ, οι σφαγές των Αρμενίων 1894-1896 στο Σασούν, στο Ζεϊτούν και εκατοντάδες άλλες μικρές και μεγάλες σφαγές στον μικρασιατικό χώρο. Και στα Άδανα το 1909. Υπό το νέο καθεστώς της «Επιτροπής Ένωση και Πρόοδος» (ΕΕΠ) (Ittihat ve Terakki), των Νεοτούρκων που, με αναίμακτη «επανάσταση», ανέτρεψαν το 1908 τον σουλτάνο. Και των οποίων η «επανάσταση» είχε χαιρετιστεί… «αδελφικά», ως «δημοκρατική και προοδευτική», από τους τότε «επαναπροσεγγιστές», θύματα του σουλτάνου Έλληνες, Αρμένιους κ.ά. Εκείνοι, λοιπόν, οι Νεότουρκοι της ΕΕΠ σχεδίασαν και εκτέλεσαν το Ολοκαύτωμα των Αρμενίων, στη διάρκεια του Α΄ Παγκ. Πολέμου, στον οποίο η Τουρκία εισήλθε, στο πλευρό της Γερμανίας του Κάϊζερ, με κύριο σκοπό τη διάπραξη της Γενοκτονίας. Δεν περιορίστηκαν στους Αρμενίους. Διέπραξαν και τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου. Ακολούθησε η ανατροπή του καθεστώτος της ΕΕΠ, η επικράτηση των Κεμαλιστών, που συνέχισαν την εξόντωση Αρμενίων, Ελλήνων Ποντίων και Μικρασιατών, Ασσυρίων, σφάζοντας και Κούρδους, τους οποίους νωρίτερα χρησιμοποίησαν για τις σφαγές των υπολοίπων. Οι πολιτικές εξόντωσης των Κούρδων συνεχίζονται ως σήμερα. Αφού, ενδιάμεσα, διαπράχθηκε το 1974 η τουρκική εισβολή και η εθνοκάθαρση στο βόρειο τμήμα της Κύπρου.

Γ Ε Ν Ο Κ Τ Ο Ν Ι Κ Ο κράτος η Τουρκία,
από τ’ οθωμανικό της παρελθόν ως σήμερα,
έτυχε και τυγχάνει ατιμωρησίας, από τις εκάστοτε μεγάλες δυνάμεις.

Και τούτο είναι εξίσου φρικτό, όσο και οι ίδιες οι Γενοκτονίες (και γυναικοκτονίες και παιδοκτονίες και γεροντοκτονίες) Αρμενίων, Ελλήνων, Ασσυρίων, Κούρδων.

Η πεισματική άρνηση της Τουρκίας να αναγνωρίσει τις Γενοκτονίες που διέπραξε, συνιστά πολιτική συνέχειας στη διάπραξή τους. Δεν είναι μόνο ο δολοφονηθείς Χραντ Ντικ. Είναι κι η εξόντωση και οι διωγμοί όσων, όντως προοδευτικών Τούρκων απαιτούν την αναγνώριση και την καταδίκη των Γενοκτονιών. Είναι όμως δυστυχέστατα και οι ολέθριες ψευδαισθήσεις των θυμάτων, που κάθε φορά, τόσο τραγικά και ανόητα, χαριεντίζονται με τους εκάστοτε δήθεν «προοδευτικούς», Νεότουρκους το 1908, Κεμαλιστές το 1923, Ετζεβίτ το 1973 και… Ερντογάν από το 2002!
ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ