Οι δύο επιχειρηματίες, ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Ντόναλντ Τραμπ και ο de facto πρόεδρος των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων πρίγκιπας Mohamed ben Zayed αναδιοργανώνουν, σιωπηλά, την διευρυμένη Μέση Ανατολή.

Οπρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ συνεχίζει την πολιτική της στρατιωτικής απόσυρσης από τη “διευρυμένη Μέση Ανατολή”. Μετακινεί σταδιακά τα στρατεύματά του, υπογράφει συμφωνίες με τις δυνάμεις κατά των οποίων είχαν αναπτυχθεί (για παράδειγμα με τους Ταλιμπάν) και διαπραγματεύεται την απελευθέρωση των κρατουμένων. Ταυτόχρονα, το Πεντάγωνο καλεί το Ηνωμένο Βασίλειο να αναλάβει τον ηγετικό ρόλο στις επιχειρήσεις της νέας Ατλαντικής Συμμαχίας – Μέσης Ανατολής και να επιβλέπει τη συνέχιση του «ατελείωτου πολέμου» στη «διευρυμένη Μέση Ανατολή». Η Συρία θεωρείται ρωσική ζώνη επιρροής, ενώ η στρατηγική Rumsfeld / Cebrowski συνεχίζεται με τη διαίρεση της Υεμένης σε δύο χωριστά κράτη και την προετοιμασία για την αποσύνθεση της Σαουδικής Αραβίας.

Επαναπατρισμός των κρατουμένων πρακτόρων της CIA

Στις 18 και 19 Μαρτίου 2020, ένας Αμερικανός πολίτης, Michael White, που κρατιόταν στο Ιράν, μεταφέρθηκε από τη φυλακή στην πρεσβεία της Ελβετίας στην Τεχεράνη, ένας άλλος Αμερικανός πολίτης, Amer Fakhoury, που κρατιόταν στο Λίβανο, απομακρύνθηκε από τα αμερικανικά στρατεύματα. Τέλος, ο πρόεδρος Τραμπ ζήτησε δημοσίως τη βοήθεια της Συρίας για τον εντοπισμό ενός τρίτου Αμερικανού πολίτη, του Austin Tice.

Οι ενέργειες αυτές εποπτεύονται από τον διακριτικό σύμβουλο για την εθνική ασφάλεια, Robert O’Brien, ο οποίος διαθέτει μεγάλη εμπειρία στο τομέα της απελευθέρωσης κρατουμένων.

 Ο Michael White υπηρέτησε 13 χρόνια στο Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ. Πήγε στο Ιράν για να βρει την αρραβωνιαστικιά του. Συνελήφθη το 2018 και καταδικάστηκε για κατασκοπεία σε φυλάκιση 13 έτη. Άλλοι Αμερικανοί πολίτες που φυλακίστηκαν στο Ιράν – όπως οι Morad Tahbaz, Robert Levinson, Siamak και ο Baquer Namazee – δεν φαίνεται να προκαλούν το ίδιο ενδιαφέρον στην Ουάσινγκτον. Ο Michael White παραδόθηκε στον Ελβετό πρεσβευτή Markus Leitner για «λόγους υγείας». Ωστόσο, δεν είναι τελείως ελεύθερος.
 Ο Amer Fakhoury είναι διάσημος συνεργάτης των ισραηλινών στρατευμάτων κατοχής στον Λίβανο. Ήταν μέλος του Στρατού του Νότιου Λιβάνου, διευθυντής της μακάβριας φυλακής του Κιάμ και βασανιστής. Διέφυγε από τον Λίβανο κατά τη διάρκεια της αποχώρησης του ισραηλινού στρατού και επέστρεψε στο Λίβανο, για άγνωστο λόγο, τον Σεπτέμβριο του 2019. Αναγνωρίστηκε αμέσως και συνελήφθη. Απελευθερώθηκε με τη δικαιολογία παραγραφής των εγκλημάτων του, η οποία είναι νομικά ψευδής, αλλά του απαγορεύτηκε να εγκαταλείψει την επικράτεια. Έσπευσε τότε στην αμερικανική μέγα-πρεσβεία στο Awkar υπό την προστασία της πρέσβειρας Dorothy Shea, από όπου απομακρύνθηκε με ελικόπτερο των Ειδικών Δυνάμεων των ΗΠΑ προς την Κύπρο.
 Ο Austin Tice είναι λοχαγός των πεζοναυτών που έγινε ανεξάρτητος δημοσιογράφος. Εισήλθε παράνομα στη Συρία με τη βοήθεια των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών πριν εξαφανιστεί το 2012 στη Daraya (προάστιο της Δαμασκού). Η Eva Filipi, η πρέσβειρα της Τσεχίας που εκπροσωπεί τα συμφέροντα των ΗΠΑ στη Συρία, είχε δηλώσει ότι κρατιόταν όχι από τζιχαντιστές, αλλά από τις αρχές της Συρίας. Ισχυρισμός που η Δαμασκός πάντα αρνήθηκε.

Αυτοί οι τρεις Αμερικανοί πολίτες είναι κατά πάσα πιθανότητα συνεργάτες ή πράκτορες της CIA.

 Παραδόξως, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα διέκοψαν το αμερικανικό εμπάργκο και έστειλαν φάρμακα στο Ιράν.
 Κάθε λιβανέζικη φατρία κατηγορεί την άλλη ότι έχει ενδώσει στις πιέσεις των ΗΠΑ. Η Χεζμπολάχ βεβαιώνει ότι δεν πρόδωσε την Αντίσταση και ότι δεν διαπραγματεύτηκε μυστικά με την Ουάσιγκτον, ενώ παραιτήθηκε ο πρόεδρος του στρατιωτικού δικαστηρίου (οπαδός της Χεζμπολάχ).
 Είναι η πρώτη φορά σε δύο δεκαετίες που ένας πρόεδρος των ΗΠΑ ζήτησε δημοσίως βοήθεια από την Αραβική Δημοκρατία της Συρίας.

Ο αμερικανός υπουργός Άμυνας, Mark Esper, δέχεται τον Βρετανό ομόλογό του Ben Wallace στο Πεντάγωνο. Η “ειδική σχέση” μεταξύ των δύο χωρών αποκαθίσταται. Τα “Πέντε Μάτια” ενισχύονται. Το Ηνωμένο Βασίλειο αναλαμβάνει τη διοίκηση των επιχειρήσεων του NATO-M.Α.

Μεταφορά του στρατιωτικού διευθυντηρίου στο Ηνωμένο Βασίλειο

Στις 5 Μαρτίου, ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ, Mark Esper, δέχθηκε τον Βρετανό ομόλογό του Ben Wallace στο Πεντάγωνο. Οι δύο άνδρες μοιράστηκαν τη διοίκηση του νέου ΝΑΤΟ-Μ.Α. [1].

Ο Μπεν Γουάλας μίλησε στη συνέχεια στο Ατλαντικό Συμβούλιο, στο οποίο επιβεβαίωσε τη δύναμη της συμμαχίας Ηνωμένου Βασιλείου-ΗΠΑ και τη διαθεσιμότητα του Ηνωμένου Βασιλείου για ενίσχυση συνεργασίας. Υποστήριξε επίσης την ανάγκη να δικαστεί ο «δικτάτορας Bashar al-Assad» (sic), αλλά εξέφρασε την αδυναμία να το πράξει δεδομένης της υποστήριξης της «ρωσικής αρκούδας» (πάλι sic). Με άλλα λόγια, η Συρία παραμένει ένας εχθρός, αλλά δεν θα την αγγίξουν πλέον. Ο πόλεμος θα μεταφερθεί αλλού [2].

Ο Βρετανός υπουργός Άμυνας, Ben Wallace, και ο Τούρκος ομόλογός του, στρατηγός Hulusi Akar, επιθεωρούν τα τουρκικά «παρατηρητήρια» που χρησιμεύουν ως βάσεις οπισθοδρόμησης για τους τζιχαντιστές στην Ιντλίμπ (κατεχόμενη Συρία) στις 12 Μαρτίου 2020. Το Λονδίνο διαβεβαίωσε την Άγκυρα ότι το Πεντάγωνο δεν σκοπεύει να καταστρέψει την Τουρκία, αλλά την Σαουδική Αραβία.

Στις 12 και 13 Μαρτίου, ο Ben Wallace ταξίδεψε στην Τουρκία και στο κατεχόμενο από τους τζιχαντιστές κομμάτι της Συρίας. Έλεγξε τα τουρκικά παρατηρητήρια στην Ιντλίμπ και έστειλε «ανθρωπιστικές» δωρεές αξίας 89 εκατομμύριων λιρών στις οικογένειες των τζιχαντιστών. Στη συνέχεια οι τελευταίοι άρχισαν να επιτίθενται στα τουρκικά στρατεύματα που υποτίθεται ότι τους προστατεύουν, σκοτώνοντας μερικούς Τούρκους στρατιώτες.

Το τέλος της Υεμένης και η αρχή του τέλους της Σαουδικής Αραβίας

Συνεχίζοντας την πολιτική της στρατιωτικής απόσυρσης και τη μεταφορά αυτής της αποστολής σε πληρεξουσίους αντιπροσώπους, οι Ηνωμένες Πολιτείες μεταφέρουν τον πόλεμο στην Υεμένη.

Αρχικά, το Πεντάγωνο σχεδίαζε να χωρίσει αυτή τη χώρα στα δύο, σύμφωνα με τη διαχωριστική γραμμή που υπήρχε μέχρι το 1990. Ενθάρρυνε τη Σαουδική Αραβία και το Ισραήλ να ξεκινήσουν μια επίθεση στη χώρα για να εκμεταλλευτούν τους πετρελαϊκούς πόρους της διασυνοριακής περιοχής του “Empty Quarter” [3]. Η επιχείρηση διεξήχθη με την ισραηλινή πολεμική αεροπορία, με Κολομβιανούς μισθοφόρους υπό τη Σαουδαραβική σημαία και στρατεύματα των Εμιράτων.

Συντονιζόταν από ένα τριμερές επιτελείο (Αραβία / ΗΠΑ / Ισραήλ) που έδρευε στη Σομαλιλάνδη.

Ωστόσο, το Πεντάγωνο, βασιζόμενο στις φυλετικές αντιπαραθέσεις, κατόρθωσε να κάνει την κατάσταση πιο περίπλοκη, οδηγώντας τη χώρα σε διαμελισμό, καθώς επίσης και σε ένα διαιρεμένο συνασπισμό Σαουδικής Αραβίας/Εμιράτων. Έπρεπε τότε- χωρίς να δεσμεύσει τα ίδια τα στρατεύματά του – να ολοκληρώσει τη διαίρεση της Υεμένης σε δύο χωριστά κράτη πριν ξεκινήσει τη διαίρεση της πρώην συμμάχου Σαουδικής Αραβίας σε πέντε χωριστά κράτη. Το σύμφωνο του Quincy το υποχρεώνει να προστατεύει τον βασιλιά της Σαουδικής Αραβίας, αλλά ούτε τη χώρα του ούτε τον κληρονόμο του. [4]

Ο ντε φάκτο κυβερνήτης του Αμπού Ντάμπι και de facto πρόεδρος των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, Μωχάμεντ Μπεν Ζαγιέτ, ήταν ο σύμβουλος του Σαουδάραβα πρίγκιπα διάδοχου Μωάμεθ μπελ Σαλμάν. Σταδιακά ο μαθητής ήθελε να συντρίψει τον δάσκαλό του. Τελικά, αναμένεται o διακριτικός Μωχάμεντ Μπεν Ζαγιέτ να συντρίψει τον αλαζονικό Μωάμεθ μπελ Σαλμάν.

Αυτή την εβδομάδα, το Πεντάγωνο έστειλε ένα πολεμικό πλοίο στα ανοικτά του Άντεν. Εγκατέστησε βρετανικά στρατεύματα στο νησί Socotra για να το καταστεί μόνιμη στρατιωτική βάση με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και την εξόπλισε με πυραύλους Patriot.

Ταυτόχρονα, οι υποστηριζόμενοι από το Ιράν Βόρειοι Χούθι επιτέθηκαν με επιτυχία σε δύο στρατιωτικές βάσεις της Σαουδικής Αραβίας και αιχμαλώτισαν περισσότερους από 700 Σαουδάραβες στρατιώτες, ενώ οι φυλές που υποστηρίζονται από τα Εμιράτα επιτέθηκαν στο Άντεν στις φυλές που υποστηρίζονται από τη Σαουδική Αραβία. Η κυβέρνηση του Abdrabbo Mansour Hadi, η μόνη αρχή που αναγνωρίζεται επίσημα από τον ΟΗΕ, αλλά που βρίσκεται σε εξορία στο Ριάντ, έχασε τον έλεγχο του Άντεν.

Ο διάδοχος βασιλιάς της Σαουδικής Αραβίας, Μωάμεθ Μπιν Σάλμαν, αφού βασάνισε τον υπερβολικά λαμπρό παιδικό του φίλο, αφού δολοφόνησε τους αντιπάλους του, αφού εκτέλεσε τον ηγέτη της σιιτικής του αντιπολίτευσης, αφού έκλεισε και λεηλάτησε τους αδελφούς και θείους του, αφού τεμάχισε έναν πολύ ομιλητικό Αδελφό Μουσουλμάνο στην Κωνσταντινούπολη, δεν έχει κανέναν πλέον που να τον υποστηρίξει.

Τα υπουργεία άμυνας των ΗΠΑ, του Ηνωμένου Βασιλείου και των ΗΑΕ δεν επικοινωνούν για αυτές τις μάχες. Μόνο οι Χούθι το κάνουν. Ελλείψει επίσημης επικοινωνίας, ο διεθνής Τύπος είναι τυφλός και σιωπηλός.

Η Νότια Υεμένη είναι πρώην Βρετανική αποικία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα ήταν ολοκληρωμένα στην ινδική αυτοκρατορία. Το Ηνωμένο Βασίλειο, υπό αμερικανική ομπρέλα, επανακτά την επιρροή του στον Κόλπο και στην Ερυθρά Θάλασσα.

Η αντιπαλότητα Σαουδικής Αραβίας / Άξονα της αντίστασης δεν υφίσταται πλέον λόγω έλλειψης μαχητών. Από τώρα και στο εξής, μετά το Ιράν (1953-78), το Ιράκ (1979-90) και τη Σαουδική Αραβία (1991-2019), τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (2020-), υπό την αιγίδα του ΝΑΤΟ-Μ.Α., έγιναν οι χωροφύλακες της περιοχής.

Αυτή η πλήρης ανατροφή της κατάστασης αντιστοιχεί στην ανάλυση μας για την κρίση. Μετά την αποτυχία τους στην Συρία, οι Ηνωμένες Πολιτείες συνεχίζουν το σχέδιο του 2001 και προετοιμάζονται να αποσταθεροποιήσουν τη Σαουδική Αραβία. Ο πρόεδρος Τραμπ επικύρωσε αυτό το βήμα με τον μοναδικό όρο ότι τα αμερικανικά στρατεύματα δεν θα συμμετέχουν άμεσα, αλλά ότι θα τους εκπροσωπήσουν τα Εμιράτα.

Η αυτοκτονία της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Εν τω μεταξύ, η Ευρωπαϊκή Ένωση απαντά με ανάρμοστο τρόπο στην επιδημία του κορωνοϊού. Αντί να καταπολεμήσει τη νόσο (γενικευμένες εξετάσεις, θεραπεία των ατόμων που έχουν προσβληθεί με χλωροκίνη, επείγουσα περίθαλψη για ασθενείς με τεχνητή αναπνοή και ανασυνδυασμένη ιντερφερόνη Alfa 2B), αποτρέπει τη συμφόρηση στα νοσοκομεία της (κατ ’οίκον περιορισμός για τον υγιή πληθυσμό) [5]. Η οικονομία της έχει σταματήσει και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ανακοινώνει ύφεση 5% εάν αυτή η κατάσταση συνεχίσει για δύο εβδομάδες, αλλά θα είναι πιθανόν 6%.

Όταν η κορυφή της επιδημίας τελειώσει, δεν θα είναι πλέον μια μεγάλη οικονομική δύναμη και ο κόσμος θα οργανωθεί με νέο τρόπο, χωρίς αυτή.