Απόψεις
, Εθνικά Θέματα
, Ελλάδα
, Τουρκία
24 Μαρτίου 2020
Ο όνος, ο λύκος και ο κύων
Του Γιάννη Σ. Καργάκου
Του Έλληνος ο τράχηλος ζυγό δεν υπομένει. Αρκεί να είναι όντως Έλλην κι όχι… όνος – Έλλην!
Ο Ερντογάν είπε κάτι σωστό αλλά για λανθασμένο λόγο: «Οι Έλληνες να μην ξεχνούν ότι μπορεί να χρειαστούν και αυτοί κάποιον να τους δείξει έλεος». Ο κ. Μόσιαλος, καθηγητής πολιτικής της υγείας, είπε επίσης κάτι ορθό αλλά για σωστό λόγο αυτός: «Είναι η απόλυτη ανευθυνότητα και γαϊδουριά». Αναφερόταν στους καρναβαλιστές που αψήφησαν τον κορωνοϊό και βγήκαν να παρελάσουν στην Πάτρα. Σε έναν λαό που η γαϊδουριά παρελαύνει και προελαύνει ασφαλώς και θα έρθει η στιγμή που θα φορεθεί το σαμάρι. Και δεν θα ’χει λόγο ούτε ο ιππευτής να δείξει ούτε το υποζύγιο να ζητήσει έλεος.
Προχθές συνωστισθήκαμε «παρὰ θῖν’ ἅλος». Κάτι κρατάμε από Όμηρο! Μετά βγήκαμε στα μπαλκόνια για χειροκρότημα. Κάτι κρατάμε κι από Ευρώπη! Κρατάμε όμως και το νεοελληνικό ταμπεραμέντο: χειροκρότημα προς αυτούς που δεν ακούμε όταν μας λένε «μείνετε σπίτι». Σχιζοφρένεια.
Η προστασία από τον ιό είναι θέμα ατομικής ευθύνης, λένε. Τώρα που τη θυμηθήκαμε, ας ευχηθούμε να μην είναι αργά. Ιδίως με τον εχθρό εκτός και εντός των πυλών. Στα σύνορα οι «Γκρίζοι Λύκοι» κι εντός συνόρων έχουμε γίνει λύκοι: «homo homini lupus», ο άνθρωπος για τον άνθρωπο λύκος. Ψωνίζουμε σε δεκάδες τα απολυμαντικά και τα ζυμαρικά. Τι μας νοιάζει αν δεν περισσέψουν για τους άλλους; Η ατομική προϋποθέτει την κοινωνική ευθύνη. Και η κοινωνική ευθύνη μια αίσθηση καθήκοντος. Άγνωστες λέξεις.
Οι Έλληνες κάποτε μάθαιναν για το καθήκον, για το χρέος. Προ καιρού κεχηνότες κάποιοι μαθητές δεν με πίστευαν όταν τους εξηγούσα ότι η λέξη χρέος δεν σημαίνει μόνο την οικονομική οφειλή. Νέα παιδιά αυτά, μόνο έτσι έχουν ακούσει τη λέξη να χρησιμοποιείται. Κάποτε μάθαιναν οι Έλληνες ότι «οὐδείς ἐλεύθερος ἑαυτοῦ μή κρατῶν». Τώρα, ασυγκράτητοι και ακράτητοι, κρούουμε τα χέρια από χαρά που ακόμα δεν γίναμε «κρούσμα». Κι όταν χρειαστεί σε αυτό τον δυσήνιο λαό να φορεθούν ηνία, θα γίνει λύκος με λουρί, σκυλί δεμένο και δαρμένο:
«Σκύλος κοκκαλογλείφτης φέρνει γύρα
κρακ! τακ! της γειτονιάς τους τενεκέδες.
Ο ποσαπαίρνης με το θεσιθήρα», έγραφε ο Παλαμάς.
Στο γαλακτοπωλείο τις προάλλες ένας δίμετρος γαλατόμαγκας έβηξε χωρίς να βάλει χέρι. Μάλλον θεώρησε ότι υπήρχε η απόσταση ασφαλείας, καθότι δίμετρος! Η κυρία που, με ντρίπλα επιδέξια σαν άλλος Χατζηπαναγής, μου πήρε τη σειρά, έσκυβε πάνω από το ταμείο σαν να ήθελε να ασπασθεί την έρμη την υπάλληλο. Στο μετρό δύο επαναστάτριες μοίραζαν -χωρίς γάντια- φυλλάδια και φώναζαν «καλοδεχούμενοι οι πρόσφυγες». Δεν μου φάνηκαν βέβαια κάτοικοι Έβρου.
Οι δημοσιολόγοι αποδίδουν τον περιορισμό της επιδημίας στην Κίνα στα «δρακόντεια, αυταρχικά μέτρα». Εμείς ως δημοκρατία, λένε, δεν μπορούμε να κάνουμε τα ίδια. Δημοκρατία γι’ αυτούς -κι άλλους ταγούς- είναι το «μπάτε σκύλοι αλέστε». Γι’ αυτό τόσο ανενδοίαστα δεν είμαστε ανένδοτοι σε ό,τι κάποτε ήταν για μας ιερό. «Τα άγια τοις κυσί». Με κυνική προς τον πλησίον συμπεριφορά, υψώνουμε γύρω μας τείχη απολυμαντικά, και δήθεν κοπτόμεθα για την τύχη όσων βρίσκονται πολύ μακριά από το δικό μας «εδώ», ενώ διασπείρουμε με αμέλεια τον κορωνοϊό. Ας προστατευθούμε, λοιπόν από κάθε ιό, βιολογικό, δημοσιογραφικό, ηθικό και πνευματικό. Ο «κυνοϊός» είναι πιο επικίνδυνος από τον κορωνοϊό…
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο FacebookΑκολουθήστε τον Σάββα Καλεντερίδη στο Facebook
Ακολουθήστε τον Σάββα Καλεντερίδη στο Twitter
Εγγραφείτε στο κανάλι του infognomonpolitics.gr στο Youtube