Μια κραυγή απόγνωσης — και ηρωισμού
Αντί άλλου κειμένου σήμερα, διαβάστε —και, παρακαλώ, κοινοποιήστε— το συνταρακτικό αυτό κείμενο του εντατικολόγου του Μπέργκαμο, Ντανιέλε Ματσίνι. Τη μετέφρασε στα αγγλικά η επίσης γιατρός Σύλβια Στριντζίνι, επιδημιολόγος, και την ανέβασε στο Twitter της. Καθώς διακινήθηκε πολύ, έφτασε και στα δικά μας αυτιά. Η καλή συνάδελφος Χρύσα Φραγκιαδάκη πήρε την πρωτοβουλία να τη μεταφράσει, σημειώνοντας μάλιστα στην ανάρτησή της: «Το μεταφράζω επιτόπου χωρίς καμιά αξίωση γλωσσικής καλλιέπειας, για να διευκολύνω όσους φίλους ενδιαφερθούν αλλά τους είναι κουραστικό ή δύσκολο το αγγλικό κείμενο». Ζήτησα την άδεια της συναδέλφου, η οποία σημείωνε επίσης προλογικά:
Λέει η Σύλβια Στριντζίνι: «Πρέπει να πολεμήσουμε την αίσθηση ασφάλειας που υπάρχει έξω από τα επίκεντρα εκδήλωσης του κοροναϊού. Τα μίντια στην Ευρώπη είναι καθησυχαστικά, όπως και οι πολιτικοί, αλλά ελάχιστα πράγματα υπάρχουν για να μας καθησυχάζουν».
Ιδού το κείμενο του γιατρού Ντανιέλε Ματσίνι:
* * *
«Ύστερα από πολλή σκέψη για το αν πρέπει και τι πρέπει να γράψω σχετικά με το τι συμβαίνει σε εμάς εδώ, αισθάνθηκα ότι η σιωπή δεν συνιστά υπεύθυνη στάση. Έτσι, θα προσπαθήσω να μεταφέρω στον κόσμο που ζει μακριά από τη δική μας πραγματικότητα όσα ζούμε στο Μπέργκαμο αυτές της μέρες της πανδημίας του Covid-19. Καταλαβαίνω την ανάγκη να μη δημιουργηθεί πανικός, αλλά όταν το μήνυμα της επικινδυνότητας αυτού που συμβαίνει δεν αρκεί, κάτι πρέπει να κάνει κανείς.
Για τη συνέχεια Liberal