Κοινωνία
, Λαθρομετανάστευση
3 Μαρτίου 2020
Μετανάστες & μετανάστες
Η μητέρα μου εγκατέλειψε τη χώρα της τον Ιούνιο του 1985, εν μέσω του οχτάχρονου πολέμου Ιράν – Ιράκ (1980 – 1988) και έξι χρόνια μετά την Ισλαμική Επανάσταση του ’79, η οποία γύρισε το Ιράν στον σκοταδισμό και τον ισλαμικό φανατισμό.
Ήρθε στην Αθήνα νόμιμα με μια πτήση της IranAir σε μια περίοδο που τα σύνορα του Ιράν ήταν κλειστά, οι ξένες αεροπορικές εταιρείες είχαν διακόψει τις πτήσεις τους προς την Τεχεράνη και το διεθνές αεροδρόμιο Μεχραμπάντ ήταν ουσιαστικά κλειστό και άνοιγε σποραδικά για ελάχιστες πτήσεις. Η μητέρα μου ήταν εξαιρετικά τυχερή που βρήκε θέση ώστε να γλιτώσει από την καθημερινή κόλαση του θεοκρατικού καθεστώτος και από τις βόμβες του Σαντάμ Χουσεϊν. Υπήρχαν Ιρανοί πιο οικονομικά εύρωστοι που έφυγαν παράνομα από το Ιράν, μέσω των βουνών προς την Τουρκία, με βάρκες προς το Ντουμπάι ή μέσω της ερήμου στα νοτιοανατολικά, στα σύνορα με το Πακιστάν.
Δεν είπε ποτέ της πως ήταν πρόσφυγας πολέμου. Είπε πως ήταν μια μοντέρνα γυναίκα που ήθελε να ζήσει με ελευθερία και αξιοπρέπεια.
Στην Αθήνα φιλοξενήθηκε από την οικογένεια Τράμπαρη και τον πρώτο καιρό εργάστηκε, αν και οδοντίατρος, σε εργαστήρια χρυσοχοϊας.
Ξανασπούδασε το αντικείμενό της στην οδοντιατρική σχολή του ΕΚΠΑ και ήταν η αγαπημένη φοιτήτρια της Μερόπης Σπυροπούλου, εισηγήτριας της ορθοδοντικής στην Ελλάδα. Πριν μερικά χρόνια συνάντησα τυχαία τη Μερόπη Σπυροπούλου στου Καραβίτη και όταν της είπα ποιος ήμουν πέταξε από χαρά και μου είπε ”Δώσε πολλά φιλιά στη μαμά σου! Σου χει πει πως η καλύτερη φίλη μου στις ΗΠΑ ήταν και κείνη Ιρανή;!”
Νομίζω πως η μητέρα μου ήταν η καλύτερη πελάτισσα του πωλητηρίου με τα αντίτυπα αρχαίοελληνικών αγαλμάτων του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου στην Πατησίων. Είχε διακοσμήσει όλο το πατρικό μας με τέτοια αγάλματα και επιτοίχια όπως έχει κάνει και στο ιατρείο της. Το αγαπημένο της είναι η ”Σανδαλίζουσα Νίκη”.
Δεν έχω πετύχει κανένα σπίτι που να βαστιέται από Ελληνίδα νοικοκυρά και να έχει τόσες αναφορές στην αρχαία ελληνική ιστορία, ούτε σε χώρο εργασίας.
Θέλω να μου πείτε τη δική σας γνώμη, πως σας φαίνεται μια απόγονος της Αυτοκρατορίας των Αχαιμενιδών που καταλύθηκε από τα ελληνικά στρατεύματα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, να συγκεντρώνει στον προσωπικό της χώρο, τόσα έργα, έστω και κόπιες, του αρχαιοελληνικού πολιτισμού;
– Τι θέλω να πω:
Υπάρχουν μετανάστες που ζουν δεκαετίες ολόκληρες σε άλλα κράτη χωρίς να μπουν στον κόπο να μάθουν ούτε την επίσημη γλώσσα ούτε και τα βασικά ιστορικά χαρακτηριστικά και γεγονότα της χώρας που ζουν. Δεν ενσωματώνονται ποτέ, δεν βάζουν νερό στο κρασί τους ποτέ, δεν επιδιώκουν κανένα συγχρωτισμό αλλά ζουν σε παράλληλους κόσμους, ενταγμένοι για λειτουργικούς λόγους στις δικές τους κοινότητες και αξιοποιώντας τη γενική ευμάρεια που προσφέρει το ξένο κράτος.
Υπάρχουν μετανάστες που είναι περαστικοί, εκφράζουν μια έντιμη στάση πως κάποια στιγμή θα επιστρέψουν στη γενέτειρά τους και προσδοκούν να εφοδιαστούν με τα αναγκαία αποθέματα ώστε να ορθοποδήσουν στη χώρα τους. Υπάρχουν μετανάστες που θέλουν να μπουν σε ένα ξένο κράτος με τσαμπουκά, με το έτσι θέλω και αν δεν τους ικανοποιήσεις, τότε προτάσσουν το κωλοδάχτυλο.
Υπάρχουν και κείνοι οι μετανάστες που σέβονται τη νέα τους πατρίδα, περισσότερο από τους γηγενείς.
Εμείς, ως Έλληνες, έχουμε άραγε καταλήξει με ποιούς θέλουμε να συνυπάρξουμε;
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο FacebookΑκολουθήστε τον Σάββα Καλεντερίδη στο Facebook
Ακολουθήστε τον Σάββα Καλεντερίδη στο Twitter
Εγγραφείτε στο κανάλι του infognomonpolitics.gr στο Youtube