Ο ΕΘΝΟΜΗΔΕΝΙΣΜΟΣ

Τον Απρίλιο του 1967, που μας αντάμωσε η Δικτατορία, ήμουν δεκαεπτά ετών. Στην Ελλάδα επικρατούσε, πέραν των πολιτικών εντάσεων, και μία απερίγραπτη φτώχεια, που δυσκόλευε τα παιδιά της ηλικίας μου να σπουδάσουν και να βρουν τον δρόμο τους. ΄Όμως, οι περισσότεροι νέοι και αρκετοί φίλοι μου βρεθήκαμε από την πρώτη στιγμή απέναντι στο καθεστώς, αν και αυτό σήμαινε για αρκετούς διώξεις, βασανιστήρια, φυλακίσεις, κυνηγητό.

Παρόλα αυτά κανείς δεν διανοήθηκε να αμφισβητήσει την έννοια της πατρίδας, επειδή τότε την Εξουσία, το Κράτος το εξέφραζε ένα ανελεύθερο, τυραννικό, δικτατορικό σύστημα, που είχε επιβληθεί με τα τανκς. Μας ενέπνεε το 1821, ο Ρήγας, ο Κολοκοτρώνης, ο Σολωμός, ο Κάλβος, ο Μακρυγιάννης, ο Θεοδωράκης, ο Σεφέρης, αυτές οι διαλεχτές μορφές του ελληνισμού, που μας έδιναν κουράγιο και δύναμη. Αυτή την Ελλάδα είχαμε κατά νου. Και την διαχωρίζαμε από την άλλη, την αποκρουστική που την εκπροσωπούσε η Χούντα.

Άλλαξαν βέβαια τα χρόνια, ήρθαν καινούργιες εποχές, και άλλαξαν οι πολιτικές-κοινωνικές αντιστοιχίες. Σήμερα έχουμε Δημοκρατία. Η Αριστερά, που στο παρελθόν της υπήρξε πατριωτική, τώρα έγινε σχεδόν σε όλες τις εκδοχές της, εθνομηδενιστική. Στο ίδιο μοτίβο κινείται δυστυχώς και το μεγαλύτερο μέρος του φιλελεύθερου αστικού πολιτικού συστήματος.

Έτσι, οι Έλληνες γίναμε “ελληναράδες”, οι πρόγονοι που μας ελευθέρωσαν δεν υπήρξαν ποτέ και η πατρίδα χλευάζεται, λοιδορείται, και απαξιώνεται.

Ο άκριτος δικαιωματισμός έχει αναχθεί σε υπέρτατο αγαθό της παγκοσμιοποιημένης τάξης και η αριστερά -κεντροαριστερά, ως αιχμή του συστήματος, μάχεται και πρωτοστατεί για «ανοιχτά σύνορα» και πολυπολιτισμικές ενώσεις –αχταρμά -εθνών και λαών. Πρόκειται για πλήρη κατάπτωση.

Φίλοι μου, τα δικαιώματα των άλλων τα υπερασπίζεσαι όταν είναι λογικά και δίκαια και τα αντέχει η χώρα σου, και να φροντίζεις να έχεις χώρα, διαφορετικά έχουμε να κάνουμε με βλακώδεις εξυπνακισμούς, όπου δυστυχώς και εδώ η σύγχρονη αριστερά, διαπρέπει.

Από την άλλη όπως έδειξαν τα πρόσφατα γεγονότα, ο ελληνικός λαός στην συντριπτική του πλειοψηφία είναι αντίθετος στις εθνομηδενιστικές αντιλήψεις και ξέρει να υπερασπίζεται την πατρίδα του.

Στον Έβρο οι μετανάστες επιτίθενται με πέτρες, ξύλα και μολότωφ, για να εισβάλουν υπό την καθοδήγηση των Τούρκων και η εγχώρια αριστερά το προσπερνά, προτάσσοντας μόνο τα δικαιώματά τους…

Αλήθεια, δεν βλέπουν ότι έχουμε επιθετικές μετακινήσεις πληθυσμών, ποιος τους ωθεί είναι άλλη ιστορία, και η Ελλάδα δεν μπορεί να αντέξει τις δεκάδες, ίσως εκατοντάδες εκατομμύρια δυστυχισμένων ανθρώπων γύρω μας, όταν οι άλλοι στην Ευρώπη κλείνουν τα σύνορα; Αν και δεν είμαι σίγουρος ότι πρόκειται μόνο για δυστυχισμένους ανθρώπους. Μην αμφιβάλλετε ότι ανάμεσά τους βρίσκονται τζιχαντιστές, ξένες μυστικές υπηρεσίες πράκτορες και ότι άλλο βάλλει ο νους σας.

Ο ελληνικός λαός και οι νησιώτες μας έδειξαν αξιοθαύμαστη ανθρωπιστική ευγένεια και πλούτο συναισθημάτων που έρχεται από το φιλόξενο παρελθόν μας, όταν οι ροές ήταν μικρές και αντιμετωπίσιμες.

Τώρα το ζήτημα δεν είναι μεταναστευτικό, ούτε καν προσφυγικό. Έχουμε μπει σε μία άλλη επικίνδυνη φάση και πρέπει να είμαστε προσεκτικοί, γιατί διαφορετικά αυτό θα μας διαλύσει. Ελπίζω κάποιοι να συνέλθουν.

Ηλίας Ανδριόπουλος

Το κείμενο από τη σελίδα του Ηλία Ανδριόπουλου