Μετά την εορτή των Χριστουγέννων, όπου απαγορεύτηκαν οι φάτνες, οι στολισμοί στους δρόμους, αλλά και οι ευχές που παραπέμπουν στη γέννηση του Θεανθρώπου, μια άλλη μεγάλη γιορτή της Χριστιανοσύνης, το Πάσχα, επιχειρείται μεθοδικά και με ύπουλο τρόπο να διαγραφεί από τη συλλογική συνείδηση, όπως και οι παραδόσεις που το συνοδεύουν, στο όνομα μιας δήθεν άψυχης ουδετερότητας. Στον οδοστρωτήρα της πολιτικής ορθότητας, ένα δημοτικό σχολείο στη Βρετανία ακύρωσε τον ετήσιο εορτασμό και τη λειτουργία του Πάσχα «για να σεβαστεί τις διαφορετικές θρησκευτικές πεποιθήσεις».

• Από την Μαρία Δεναξά, εφημερίδα «Εστία της Κυριακής»

Το Norwood Primary School στο Eastleigh του Hampshire ενημέρωσε γονείς, κηδεμόνες και μαθητές ότι φέτος δεν θα πραγματοποιηθούν ούτε η παραδοσιακή παρέλαση με τα πασχαλινά καπέλα, ούτε και η πασχαλινή λειτουργία. Η διευθύντρια του σχολείου, Στέφανι Μάντερ, εξήγησε στην επιστολή της πως η απόφαση αυτή ελήφθη για να διαμορφωθεί ένα πιο «συμπεριληπτικό περιβάλλον» που θα τιμά και θα σέβεται τις θρησκευτικές πεποιθήσεις όλων των μαθητών και των οικογενειών τους.

Ωστόσο, πολλοί γονείς εξέφρασαν την αγανάκτηση τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, χαρακτηρίζοντας την απόφαση «ντροπιαστική» και «χαοτική». Μερικοί, μάλιστα, αναρωτήθηκαν αν η επόμενη κίνηση θα είναι και η πλήρης κατάργηση των Χριστουγεννιάτικων εορτασμών, ό,τι, τέλος πάντων, έχει απομείνει απ’ αυτήν τη γιορτή.
Το σχολείο, το οποίο δεν έχει θρησκευτική ταυτότητα και δέχεται μαθητές ηλικίας τριών έως 11 ετών, υπεραμύνθηκε της επιλογής του, υποστηρίζοντας ότι θέλει να δημιουργήσει ένα περιβάλλον όπου όλοι οι μαθητές νιώθουν ευπρόσδεκτοι, ανεξάρτητα από τη θρησκεία τους.

Αντί για τους εορτασμούς του Πάσχα, η Εβδομάδα των Προσφύγων

Η επιστολή της Στεφανί Μάντερ, διευθύντριας του σχολείου, αναρτήθηκε σε μια ομάδα στο Facebook, όπου ένας από τους γονείς σχολίασε: «Θα νόμιζα ότι το καλύτερο θα ήταν να γιορτάζουμε τα πάντα, όχι τίποτα». Ένα άλλο άτομο έγραψε: «Δεν το καταλαβαίνω προσωπικά. Οι γονείς είχαν πάντα την επιλογή να μην παρευρεθούν στις χριστιανικές γιορτές. Το σχολείο ήταν πάντα ποικιλόμορφο και δεκτικό σε όλους».

Η Στεφανί Μάντερ ανέφερε ότι το σχολείο αντί για το Πάσχα σκοπεύει να γιορτάσει την Εβδομάδα Προσφύγων τον Ιούνιο. «Κατανοούμε ότι αυτή η αλλαγή μπορεί να είναι απογοητευτική για ορισμένους, ειδικά για εκείνους που έχουν αγαπήσει αυτές τις παραδόσεις όλα αυτά τα χρόνια. Ωστόσο, πιστεύουμε ότι αυτή η απόφαση ευθυγραμμίζεται με τις αξίες μας για συμπερίληψη και σεβασμό στη διαφορετικότητα. Εξερευνούμε εναλλακτικούς τρόπους για να γιορτάσουμε τα επόμενα χρόνια την εποχή μας, με έναν τρόπο που θα περιλαμβάνει όλα τα παιδιά και θα αντικατοπτρίζει την πλούσια πολιτισμική ποικιλομορφία της κοινότητάς μας. Εκτιμούμε την κατανόηση και την υποστήριξή σας καθώς πραγματοποιούμε αυτή τη μετάβαση. Αν έχετε οποιεσδήποτε ερωτήσεις ή ανησυχίες, μην διστάσετε να επικοινωνήσετε με το γραφείο του σχολείου. Σας ευχαριστούμε για τη συνεχή υποστήριξή σας», υπογραμμίζει στην ανακοίνωση της η διευθύντρια.

Στην ιστοσελίδα του σχολείου αναφέρεται πως: «Καθ’ όλη τη διάρκεια του σχολικού έτους, σημαντικές γιορτές στη ζωή των παιδιών και της σχολικής κοινότητας τιμώνται και γιορτάζονται μαζί. Αυτές περιλαμβάνουν τις δυο πολύ σημαντικές εορτές στο Ισλάμ (γιορτή της διακοπής της νηστείας και τη γιορτή της Θυσίας), τη γιορτή του ινδουισμού Diwali, τα Χριστούγεννα και το Πάσχα. Σε αυτές τις περιόδους, το σχολείο καλωσορίζει μέλη της ευρύτερης σχολικής κοινότητας, τα οποία ηγούνται σχολικών συγκεντρώσεων και μαθησιακών δραστηριοτήτων με τα παιδιά για να μοιραστούν μαζί τους τις πεποιθήσεις τους».

Το Norwood Primary School αξιολογήθηκε ως «καλό» σε όλες τις κατηγορίες σε έλεγχο του οργανισμού επιθεώρησης της εκπαίδευσης (Ofsted) τον Σεπτέμβριο του 2024, εκτός από την κατηγορία «Αποτελέσματα για παιδιά και μαθητές», η οποία κρίθηκε ότι «χρειάζεται βελτίωση». Αυτό ήταν συνέπεια έντονων αντιδράσεων που προκάλεσε πέρυσι μια άλλη διευθύντρια στο Hampshire, όταν ζήτησε να αφαιρεθούν όλες οι αναφορές στα Χριστούγεννα από μια παραδοσιακή εορταστική παντομίμα που προοριζόταν για 126 μικρούς μαθητές. Οι γονείς τότε είχαν καταδικάσει την απόφαση να μην συμπεριληφθεί τίποτα σχετικό με τη χριστιανική γιορτή, ώστε η εκδήλωση να είναι «συμπεριληπτική» για παιδιά όλων των θρησκειών.

Η παραπάνω ιστορία αποδεικνύει πως η σταδιακή αποδόμηση των παραδόσεων μας στο όνομα μιας ψευδεπίγραφης ουδετερότητας και συμπερίληψης, δεν είναι ένδειξη προόδου, αλλά παραίτησης. Όταν η «συμπερίληψη» μετατρέπεται σε διαγραφή της ευρωπαϊκής και θρησκευτικής μας ταυτότητας, τότε δεν πρόκειται για σεβασμό, αλλά για επιβολή μιας ανυπόφορης ομοιομορφίας. Αντί να αγκαλιάζουμε τη διαφορετικότητα, θυσιάζουμε τις ρίζες και τις παραδόσεις μας, στον βωμό της πολιτικής ορθότητας. Πόσο ακόμα θα ανεχτούμε την ισοπέδωση του ευρωπαϊκού πολιτισμού μας κι ότι αυτός πρεσβεύει στο όνομα μιας αμφίβολης «ανεκτικότητας»;

Ταξίδι στο «Βελγιστάν»

Στη γειτονική Γαλλία, ένα πρωτοσέλιδο του περιοδικού Le Figaro Magazine της προηγούμενης εβδομάδας έχει προκαλέσει πλήθος αντιδράσεων. Με τίτλο «Ταξίδι στο Βελγιστάν» και υπότιτλο «Πώς το Ισλάμ επιβλήθηκε στο Βέλγιο», το περιοδικό που κυκλοφορεί μαζί με τη γνωστή εφημερίδα «Le Figaro» που πρόσκειται στην κεντροδεξιά κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για τον εξισλαμισμό και της Γαλλίας, ενώ εκφράζει ανησυχία για την απώλεια της παραδοσιακής ταυτότητας των Γάλλων, όπως άλλωστε επιχειρείται και στη Βρετανία, με την προσπάθεια της κατάργησης από το σχολικό εορτολόγιο, της γιορτής του Πάσχα.

Στο Βέλγιο, η συμμαχία που ηγείται ο Φλαμανδός συντηρητικός Μπαρτ ντε Βέβερ υποσχέθηκε να αλλάξει την κατάσταση, αλλά η βελγική κοινωνία φαίνεται να βρίσκεται παγιδευμένη ανάμεσα στην πίεση της woke κουλτούρας και του ισλαμισμού.

Οι Βρυξέλλες, η πρωτεύουσα της Ευρώπης, αλλάζουν με γοργούς ρυθμούς τα τελευταία χρόνια και σε τίποτα δεν θυμίζουν ευρωπαϊκή επικράτεια. Ο ισλαμισμός και ο κοινοτισμός κερδίζουν έδαφος με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Για παράδειγμα, στο κέντρο της πόλης, κοντά στο σταθμό Gare du Nord, στο δήμο Σκάρμπεκ, φιλοξενούνται δύο παράλληλοι κόσμοι, οι οποίοι συνυπάρχουν χωρίς όμως να αλληλεπιδρούν.

Στη μία πλευρά, η οδός Αέρσχοτ είναι γεμάτη από βιτρίνες πορνείων, με τα κορμιά των ιερόδουλων να εκτίθενται σαν εμπορεύματα προς τους περαστικούς. Από την άλλη, η οδός Μπραμπάντ προσφέρει μια εντελώς διαφορετική ατμόσφαιρα, με εμπορικά καταστήματα που προβάλλουν το «ιερό» και τη θρησκεία, την ώρα που τα στρωμένα χαλιά και τα θρησκευτικά βιβλία προετοιμάζουν τους πιστούς για την προσευχή.

Σε πολλά σημεία, η «ισλαμική οικονομία» κυριαρχεί, με καταστήματα και υπηρεσίες που εξυπηρετούν όχι μόνο τους μουσουλμάνους, αλλά και τους ισλαμιστές, σύμφωνα με το ρεπορτάζ του γαλλικού περιοδικού. Αυτή η κατάσταση αποτυπώνεται στην εικόνα μιας νεαρής γυναίκας που ξεφυλλίζει ένα βιβλίο στο οποίο μια μικρή κοπέλα εξηγεί γιατί φοράει το τζιλμπάμπ, την παραδοσιακή ενδυμασία που φορούν πολλές μουσουλμάνες και καλύπτει ολόκληρο το σώμα από τον λαιμό και τα χέρια μέχρι τα πόδια, συχνά συνδυασμένο με μαντίλα για να καλύψει και το κεφάλι.

Σε αρκετές περιοχές της βελγικής πρωτεύουσας, το Ισλάμ επιβάλλεται στους δημόσιους χώρους αλλά και στις συνειδήσεις. Ολοένα και περισσότερες γυναίκες, εκ των οποίων πολλά νεαρά κορίτσια, κυκλοφορούν έχοντας καλυμμένο το πρόσωπο και το σώμα τους. Τα περισσότερα καταστήματα είναι κοινοτικά και η απουσία ποικιλομορφίας και διαφορετικότητας είναι κάτι παραπάνω από έντονη.

Οι βελγικές Αρχές θα έπρεπε να φροντίσουν να διατηρήσουν μια ισορροπία, αλλά δεν το κάνουν. Ο εξισλαμισμός προοδεύει και οι Βέλγοι, από φόβο μήπως κατηγορηθούν για ισλαμοφοβία, σωπαίνουν και προτιμούν να κοιτάζουν αλλού, όπως άλλωστε γίνεται στη Γαλλία, αλλά και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα.

Πάντως, από τις κατηγορίες δεν γλύτωσε το περιοδικό Le Figaro Magazine, που είναι ένα από τα λιγοστά στο σύνολο της ευρωπαϊκής επικράτειας, που τόλμησε να αναδείξει τη ραγδαία αλλοίωση και θυσία του ευρωπαϊκού πολιτισμού μας στο βωμό των επιβαλλόμενων πολυπολιτισμικών απαιτήσεων και της «συμπερίληψης», που γίνονται εις βάρος αποκλειστικά και μόνο των πολιτιστικών και θρησκευτικών μας καταβολών.

Το έντυπο κατηγορήθηκε για ξενοφοβία, ρατσισμό, ρητορική μίσους, για ακροδεξιά τάση και ότι επικεντρώθηκε στον ισλαμισμό, αποκαλώντας το Βέλγιο «Βελγιστάν», για να «τονώσει τις πωλήσεις του».

Βελγιστάν, Γαλλιστάν, Ελλαδιστάν, Ευρωπαϊστάν…

Η κατάσταση στις Βρυξέλλες, όπως περιγράφεται στο άρθρο του Le Figaro Magazine, θυμίζει την κατάσταση σε πολλές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, όπως για παράδειγμα στην Αθήνα, ειδικά γύρω από την Ομόνοια και το Κέντρο, όπου η παρουσία μεταναστευτικών πληθυσμών από χώρες όπως το Αφγανιστάν και το Πακιστάν είναι έντονη και προκαλεί ανησυχία στους κατοίκους.

Όπως και στις Βρυξέλλες, έτσι και στην Αθήνα, ορισμένες περιοχές του κέντρου μοιάζουν να βρίσκονται σε μια συνεχώς εξελισσόμενη κατάσταση, όπου η παρουσία αυτών των κοινοτήτων και η αύξηση της ισλαμικής επιρροής έχουν προκαλέσει μια αίσθηση αλλοίωσης του ελληνικού πολιτισμού.

Αν και η πολιτιστική πολυμορφία είναι συνήθως ένα θετικό φαινόμενο, η έλλειψη ισχυρής ενσωμάτωσης αυτών των κοινοτήτων, η απομόνωσή τους σε συνδυασμό με τη συρρίκνωση της παραδοσιακής ελληνικής ταυτότητας, προκαλούν ανησυχία σε όσους έχουν ανεπτυγμένη την εθνική συνείδηση. Στην Ομόνοια, για παράδειγμα, είναι δύσκολο να περιπλανηθείς χωρίς να νιώσεις ότι υπάρχουν περιοχές που κυριαρχούνται από μια συγκεκριμένη πολιτιστική και θρησκευτική κοινότητα.

Όμως, ο φόβος να κατηγορηθεί κάποιος για «ισλαμοφοβία» και στην Ελλάδα, έχει καταστεί τόσο ισχυρός, που πολλοί προτιμούν να σιωπούν και να παρατηρούν τη διαδικασία από απόσταση, φοβούμενοι ότι θα βρεθούν στο στόχαστρο όσων υποστηρίζουν την πολυπολιτισμικότητα.

Μέσα σε αυτό το κλίμα, η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας ακύρωσε την Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ) που χαρακτήριζε την Τουρκία ως «ασφαλή τρίτη χώρα» για αιτούντες διεθνή προστασία από χώρες όπως η Συρία, το Αφγανιστάν, το Πακιστάν, το Μπαγκλαντές και η Σομαλία. Η απόφαση ελήφθη λόγω της έλλειψης επαρκούς τεκμηρίωσης για τον χαρακτηρισμό της Τουρκίας ως ασφαλούς χώρας, ενώ διαπιστώθηκε ότι οι διεθνείς πηγές δεν αξιολογήθηκαν σωστά με βάση τα νομικά κριτήρια.

Αυτό σημαίνει ότι οι αιτούντες άσυλο από τις συγκεκριμένες χώρες δεν θα προωθούνται στην Τουρκία και τα αιτήματά τους θα εξετάζονται μεμονωμένα, ακυρώνοντας και τις αποφάσεις των Ανεξάρτητων Επιτροπών Προσφυγών που τους απέρριπταν.

Τη νομιμότητα της νέας κυβέρνησης που σχημάτισε ο ισλαμιστικός συνασπισμός ο οποίος ανέτρεψε τον Μπασάρ αλ Άσαντ στη Συρία, αμφισβήτησε σήμερα (30/3) η αυτόνομη κουρδική διοίκηση που ελέγχει μεγάλες εκτάσεις στα βόρεια και βορειοανατολικά της χώρας.

«Η κυβέρνηση που ανακοινώθηκε μοιάζει έντονα με την προηγούμενη, δεδομένου ότι εξακολουθεί να μην λαμβάνει υπόψη της τη συριακή ποικιλομορφία» ανέφερε στην ανακοίνωσή της. «Μια κυβέρνηση που δεν αντικατοπτρίζει την ποικιλομορφία και τον πλουραλισμό της χώρας δεν μπορεί να εγγυηθεί την υγιή διαχείριση. Κατά συνέπεια, δεν θεωρούμε ότι μας αφορά η εφαρμογή των αποφάσεων που προέρχονται από αυτήν την κυβέρνηση», πρόσθεσε.

Στην ομιλία του το Σάββατο, όταν ανακοίνωσε τη σύνθεση της κυβέρνησης, ο Άχμαντ αλ Σάρα είπε ότι πρόθεσή του είναι να οικοδομήσει ένα ισχυρό και σταθερό κράτος.

Το υπουργικό συμβούλιο αποτελείται από 23 υπουργούς, οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι σουνίτες Άραβες. Μόνο ένας είναι Κούρδος και αυτός δεν κατάγεται από τα εδάφη που ελέγχει η αυτόνομη κουρδική διοίκηση. Όλες οι θέσεις-κλειδιά έχουν δοθεί σε στενούς συνεργάτες του Σάρα.

Η κουρδική διοίκηση συμφώνησε στα μέσα Μαρτίου να ενσωματώσει τους θεσμούς της στο κράτος. Ωστόσο ορισμένοι αναλυτές φοβούνται ότι η συμφωνία αυτή θα μείνει «νεκρό γράμμα» γιατί οι Κούρδοι, που αντιπροσωπεύουν το 15% του πληθυσμού, είχαν ήδη επικρίνει τη συνταγματική διακήρυξη με την οποία χορηγήθηκαν ευρείες εξουσίες στον πρόεδρο Σάρα για μια πενταετία.

Ο Λευκός Οίκος πιέζει τις ευρωπαϊκές εταιρείες που έχουν συμβόλαια με το αμερικανικό Δημόσιο να συμμορφωθούν με το διάταγμα Τραμπ κατά των πολιτικών για τη διαφορετικότητα αν θέλουν να τα κρατήσουν.

Οι Financial Times αναφέρουν ότι από αμερικανικές πρεσβείες στις Ευρώπη, όπως αυτή στο Παρίσι, έχουν αποσταλεί επιστολές σε μεγάλες ευρωπαϊκές εταιρείες με τις οποίες τις προειδοποιούν να συμμορφωθούν με το προεδρικό διάταγμα κατά των πολιτικών DEI (διαφορετικότητα, ισότητα, συμπερίληψη).

Οι πρεσβείες απέστειλαν επίσης ερωτηματολόγιο που υποχρέωνε τις εταιρείες να βεβαιώσουν τη συμμόρφωσή τους. Το έγγραφο, το οποίο είδαν οι Financial Times, φέρει τον τίτλο «Πιστοποίηση σχετικά με τη συμμόρφωση με την ισχύουσα ομοσπονδιακή νομοθεσία κατά των διακρίσεων».

Η επιστολή εστάλη επίσης από Αμερικανούς διπλωμάτες κράτη-μέλη της ΕΕ στην Ανατολική Ευρώπη αλλά και στο Βέλγιο.

Οι ευρωπαϊκές εταιρείες είναι προμηθευτές της αμερικανικής κυβέρνησης σε αγαθά ή υπηρεσίες. Δεν είναι σαφές σε ποιες ακριβώς εταιρείες εστάλη επιστολή, την ύπαρξη της οποίας ανέφερε πρώτη η γαλλική εφημερίδα Les Échos.

Μεταξύ άλλων, το έγγραφο αναφέρει ότι «οι συνεργάτες του υπουργείου Εξωτερικών πρέπει να πιστοποιήσουν ότι δεν εφαρμόζουν προγράμματα προώθησης του DEI που παραβιάζουν οποιονδήποτε ισχύοντα νόμο κατά των διακρίσεων και συμφωνούν ότι η εν λόγω πιστοποίηση είναι ουσιώδης για τους σκοπούς της απόφασης να αποζημιωθούν από την κυβέρνηση και, ως εκ τούτου, υπόκειται στον νόμο περί ψευδών απαιτήσεων».

Η επιστολή κατέληγε: «Εάν δεν συμφωνείτε να υπογράψετε αυτό το έγγραφο, θα σας ήμασταν ευγνώμονες εάν θα μπορούσατε να μας δώσετε λεπτομερείς λόγους, τους οποίους θα διαβιβάσουμε στη νομική μας υπηρεσία».

Οι αντιδράσεις, όπως τις καταγράφουν οι FT, δεν ήταν καθόλου θετικές. Υψηλόβαθμος τραπεζίτης στο Παρίσι δήλωσε σοκαρισμένος: «Είναι τρελό, αλλά όλα είναι πλέον δυνατά. Τώρα επικρατεί ο νόμος του πιο δυνατού».

Αλλά και το γαλλικό υπουργείο Οικονομικών εξέφρασε τις ανησυχίες του αφότου ορισμένες από τις εμπλεκόμενες εταιρείες το ενημέρωσαν για την κίνηση. «Η πρακτική αυτή αντανακλά τις αξίες της νέας αμερικανικής κυβέρνησης. Δεν είναι ίδιες με τις δικές μας», δήλωσε πρόσωπο που πρόσκειται στον υπουργό Οικονομίας της Γαλλίας Ερίκ Λομπάρ. «Το υπουργείο θα το υπενθυμίσει αυτό στους ομολόγους του στην κυβέρνηση των ΗΠΑ».

Εταιρείες που έχουν κάνει μια πρώτη εκτίμηση της απόφασης σε νομικό επίπεδο λένε ότι πιθανόν δεν είναι εκτελεστή, για αυτό και αποφάσισαν να μην απαντήσουν προς το παρόν.

Υπενθυμίζεται ότι ο Τραμπ επέβαλε αυτή την εβδομάδα πρόσθετο δασμό 25% στις εισαγωγές αυτοκινήτων στις ΗΠΑ και αύξησε τους δασμούς στις ευρωπαϊκές εισαγωγές χάλυβα και αλουμινίου. Η ΕΕ επεξεργάζεται την απάντησή της με αμοιβαίους δασμούς, αλλά ακόμη δεν έχει αποφασίσει ποια προϊόντα θα αφορούν.

Παρίσι: «Απαράδεκτη η επέμβαση»

Το υπουργείο Εξωτερικού Εμπορίου της Γαλλίας κατήγγειλε τις «αμερικανικές παρεμβάσεις» σε γαλλικές εταιρείες, δηλαδή την επιστολή με το αίτημα που έλαβαν για τα προγράμματα DEI.

«Οι αμερικανικές παρεμβάσεις στην πολιτική συμπερίληψης των γαλλικών εταιρειών, όπως οι απειλές αδικαιολόγητων δασμών, είναι απαράδεκτες», σχολιάζει το υπουργείο, τονίζοντας ότι η Γαλλία και η Ευρώπη «θα υπερασπιστούν τις επιχειρήσεις τους, τους καταναλωτές τους και τις αξίες τους».

Το υπουργείο εκτίμησε ότι «μερικές δεκάδες» εταιρείες έχουν λάβει μέχρι στιγμής την επιστολή.

Οι μεγάλοι όμιλοι με τους οποίους επικοινώνησε το AFP είπαν ότι δεν έχουν λάβει κάποια επιστολή, η μορφή της οποίας είναι ασυνήθιστη.

«Δεν φέρει το λογότυπο της πρεσβείας, ούτε του προξενείου, ούτε κάποιας αμερικανικής υπηρεσίας», σχολίασε ο Κρίστοφερ Μέσνου, Αμερικανός δικηγόρος της νομικής εταιρείας Fieldfisher που εδρεύει στο Παρίσι. «Εάν την έλαβαν σε αυτή τη μορφή, τότε δεν είναι κάποια επίσημη επικοινωνία, ούτε διπλωματική. Επειδή μεταφέρει τη στάση της αμερικανικής κυβέρνηση δεν σημαίνει ότι αυτή η κυβέρνηση ενέκρινε την αποστολή της στις εταιρείες», πρόσθεσε.

Πάντως, η αμερικανική κυβέρνηση δεν μπορεί να απαιτήσει από γαλλικές εταιρείες να συμμορφωθούν με τον δικό της νόμο.

«Όχι. Οι γαλλικές εταιρίες δεν θα υποχρεωθούν τώρα να εφαρμόσουν τον ομοσπονδιακό νόμο (των ΗΠΑ) κατά των θετικών διακρίσεων», είπε ο Μέσνου, υπενθυμίζοντας ότι στη Γαλλία δεν επιτρέπονται οι «θετικές διακρίσεις» λόγω καταγωγής, θρησκείας ή εθνότητας. Ωστόσο, στις επιχειρήσεις που απασχολούν πάνω από 1.000 εργαζομένους από το 2021 ο γαλλικός νόμος επιβάλλει το 30% των στελεχών τους να είναι γυναίκες, στο πλαίσιο της ισότητας ανδρών-γυναικών. Το ποσοστό αυτό θα πρέπει να φτάσει το 40% το 2030. Από αυτήν την άποψη, οι εταιρείες που θα επιλέξουν να συμμορφωθούν με τις απαιτήσεις που αναφέρονται στην επιστολή, θα έπρατταν κάτι παράνομο, με βάση το γαλλικό δίκαιο.