Η πιθανότητα αποπομπής των ΗΠΑ από την αεροπορική βάση και πώς θα μπορούσε να πυροδοτήσει μια κούρσα πυρηνικών εξοπλισμών στην περιοχή. Η στρατιωτική σημασία, οι εναλλακτικές επιλογές και πώς θα μπορούσε να εμπλακεί η Ελλάδα.

Οι ΗΠΑ έχουν διασπείρει στρατιώτες σε βάσεις σε όλη τη Μέση Ανατολή, λίγες όμως είναι σήμερα τόσο σημαντικές όσο αυτές στην Τουρκία, τουλάχιστον σε όρους πολιτικής σημασίας, αν όχι και για την πολεμική λειτουργία.

Τον περασμένο μήνα ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν απείλησε να ανταποδώσει σε πιθανές κυρώσεις των ΗΠΑ και μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στην πιθανότητα εκδίωξης της υπερδύναμης από την αεροπορική βάση του Ιντσιρλίκ και στο κλείσιμο της εγκατάστασης ραντάρ στο Κουρεσίκ.

Από στρατιωτικής σκοπιάς για τις ΗΠΑ μια τέτοια εξέλιξη δεν θα σήμαινε το τέλος του κόσμου, καθώς η Ουάσιγκτον μπορεί εύκολα να βρει εναλλακτικές θέσεις στη Μέση Ανατολή. Ωστόσο μια έξωση, αν συμβεί, θα μπορούσε να έχει πολύ μακροπρόθεσμες συνέπειες, δυνητικά επισπεύδοντας ένα πυρηνικό πρόγραμμα από την Αγκυρα, κάτι που θα μπορούσε να πυροδοτήσει μια κούρσα πυρηνικών εξοπλισμών στην περιοχή.

Μια βάση με μακρά ιστορία

Το Ιντσιρλίκ υπήρξε συνώνυμο της αμερικανικής στρατιωτικής παρουσίας στην Τουρκία από τις αρχές του Ψυχρού Πολέμου. Αρχικά οι ΗΠΑ χρησιμοποίησαν την αεροπορική βάση, την οποία έχτισε το αμερικανικό μηχανικό το 1950, κοντά στις ακτές της Μεσογείου για να διεξάγει αποστολές στρατηγικής αναγνώρισης και άλλες επιχειρήσεις συγκέντρωσης πληροφοριών ενάντια στη Σοβιετική Ενωση και τους συμμάχους της. Εν συνεχεία μετατράπηκε σε κρίσιμο κόμβο αεροπορικών μεταφορών και εκπαίδευσης.

Πιο πρόσφατα το Ιντσιρλίκ προσέφερε τη βάση για εναέριο ανεφοδιασμό κατά τη διάρκεια της αμερικανικής εισβολής στο Αφγανιστάν και στάση για τους στρατιώτες των ΗΠΑ που επέστρεφαν από τον πόλεμο στο Ιράκ. Σήμερα το Ιντσιρλίκ είναι η βασική αεροπορική βάση για αποστολές εναντίον του ISIS.

Εν τω μεταξύ το Κουρεσίκ κατασκευάστηκε το 2012 στην ανατολική Ανατολία. Εκει αναπτύχθηκε το ραντάρ AN/TPY-2 ως τμήμα του συστήματος έγκαιρης προειδοποίησης του ΝΑΤΟ για πιθανές επιθέσεις του Ιράν εναντίον της Ευρώπης με βαλλιστικούς πυραύλους.

Δεδομένης της σημασίας των δυο βάσεων, οι ΗΠΑ δεν θα ήθελαν να τις χάσουν, άλλωστε συνεχίζουν τη μάχη κατά του ISIS, ενώ αντιμετωπίζουν την πιθανότητα να εκδιωχθούν από το Ιράκ, γεγονός που θα περιπλέξει οποιαδήποτε προσπάθεια να διατηρήσουν την παρουσία τους στη Συρία. Επιπρόσθετα, οι εντάσεις με το Ιράν κάθε άλλο παρά κοπάζουν, γεγονός που υποδηλώνει την σημασία μιας ευρύτερης αντιβαλλιστικής άμυνας που θα προστατεύει την Ευρώπη.

Ακόμα κι’ έτσι, όμως, το Ιντσιρλίκ και το Κουρεσίκ δεν είναι αναντικατάστατα. Οι ΗΠΑ έχουν αρκετούς συμμάχους στη Μέση Ανατολή που θα αποδέχονταν ευχαρίστως να προσφέρουν αεροπορικές βάσεις ως εναλλακτικές, περιλαμβανομένης της Ιορδανίας. Από την τελευταία τα αμερικανικά αεροσκάφη θα πρέπει να καλύψουν οριακά μεγαλύτερη απόσταση προκειμένου να φτάσουν στη Συρία, απ’ ότι αν απογειώνονταν από το Ιντσιρλίκ.

Η Ουάσιγκτον έχει επίσης εναλλακτικές στην Ευρώπη, όπως είναι η Ελλάδα, η οποία ήδη διαπραγματεύεται με τις ΗΠΑ την επέκταση της παρουσίας αμερικανικών αεροπορικών δυνάμεων.

Σε ότι αφορά το Κουρεσίκ, οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να μετριάσουν την απώλεια διεξάγοντας περισσότερες περιπολίες αντιτορπιλικών, εξοπλισμένων με συστήματα αντιμετώπισης βαλλιστικών πυραύλων, σε Μεσόγειο και Μαύρη Θάλασσα, έως ότου χτιστεί μια νέα βάση κάπου στην ανατολική Ευρώπη.

για τη συνέχεια Euro2Day