Είναι η δεύτερη περίπτωση εποικισμού που έχει επιχειρήσει η Τουρκία μετά την ίδια ακριβώς διαδικασία που έκανε στην κατεχόμενη Κύπρο όπου σιγά σιγά οι Τουρκοκύπριοι αποτελούν μειονότητα έναντι των εποικιστών από Τουρκία (οι ίδιοι το έχουν αναφέρει δεκάδες φορές). Και στην μεγαλόνησο, η Τουρκία έχει επενδύσει σε μια προσπάθεια εποικισμού και πολιτισμικής επιβολής έτσι ώστε να δημιουργήσει έναν θύλακα, αμιγώς Τουρκικό σε υπηκοότητα και εθνικότητα που στην συνέχεια θα αποτελεί και αναπόσπαστο κομμάτι της όποιας συμφωνίας υπάρξει (αν υπάρξει).

Στα δικά μας μέρη, συντελείται ακριβώς η ίδια διαδικασία. Έχουμε μια εισβολή από ξένους , αλλόφυλους, αλλοδαπούς, αλλόθρησκους που έχουν ως κοινό στοιχείο μόνο το Ισλάμ. Ένα στοιχείο που ήδη προσπαθεί να καπηλευθεί ως προστάτης η Τουρκία με δηλώσεις τύπου “προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα αδέρφια μας , μουσουλμάνοι”, ή με δηλώσεις που αφορούν τα Δωδεκάνησα και πώς η “μειονότητα των Τούρκων” εκεί τείνει να εκλείψει λόγω περιορισμών της κυβέρνησης της Ελλάδος.

Όπως έχω αναφέρει από δημόσιο βήμα (σε ΜΜΕ και έντυπο Τύπο) , η προσπάθεια δημιουργίας προγεφυρώματος με μια πληθυσμιακή ομάδα, εύκολα χειραγωγίσιμη λόγω ιδιαίτερων χαρακτηριστικών , είναι ένας τύπος μόχλευσης για την Τουρκία που την βοηθάει να κυριαρχήσει χωρίς καν να κάνει χρήση όπλων. Ένα ιδιαίτερο παράδειγμα είναι η Θράκη και το πώς έχει εισχωρήσει και αλλοιώσει την πληθυσμιακή ταυτότητα πολλών , ανάγοντας την θρησκεία τους σε εθνικό στοιχείο.

Αυτά είναι κομμάτι μιας υβριδικής απειλής που οφείλεται κυρίως στην κρατική αδυναμία να επιβάλλει νομοθεσίες και ικανή δικαιοσύνη έναντι όλων εκείνων που εντός της χώρας , προσπαθούν να δημιουργήσουν διχόνοιες και σημεία τριβής, με πρόσχημα τον μεγαλύτερο δούρειο ίππο της διεθνούς πολιτικής που είναι τα “ανθρώπινα δικαιώματα” (δήλωση Μπρεζίνσκι , οχι δική μου).

Θα τα βρούμε σύντομα μπροστά μας, αλλά όταν θα είναι εμφανή πλέον, τότε θα είναι ιδιαιτέρως αργά και το μόνο που θα μπορεί να γίνει θα είναι απολογισμός και έλεγχος ζημιάς και οχι αποτροπή της.

Αλέξανδρος Νίκλαν