Με δυσφορία παρακολουθώ την προσπάθεια κάποιων συμπολιτών να παρασύρουν τους συμπολίτες εκείνους που κατάφεραν να αποδράσουν από την Ελλάδα και να τους πείσουν να γυρίσουν πίσω. Ενοχλούμαι πραγματικά όταν βλέπω πρωτοβουλίες που σκοπό έχουν να παρασύρουν τους Έλληνες που ζουν στο εξωτερικό να επιστρέψουν στον ελληνικό βάλτο.

Φυσικά οι συμπολίτες που ξέφυγαν είναι πολύ έξυπνοι για να ξεγελαστούν από λουσάτες εκδηλώσεις και ντιζαινάτες αφίσες και φλάιερ (γι’ αυτό άλλωστε έφυγαν ιν δε φερστ πλέις) αλλά σε κάθε περίπτωση το να θέλεις να καταδικάσεις στη μοίρα σου αυτούς που κατάφεραν να απαλλαγούν από αυτή, νομίζω πως δεν είναι καθόλου σωστό. Όπως δεν είναι καθόλου σωστό να ονομάζεται brain–drain η σωτηρία συμπατριωτών που δεν ζουν πια στην Ελλάδα.

Προφανώς η προσπάθεια να έρθουν πίσω αυτοί οι συμπατριώτες θα αποτυγχάνει, ειδικά όσο αυτοί που την κάνουν νομίζουν πως το πρόβλημα όσων έφυγαν ήταν απλώς το να βρουν μια οποιαδήποτε δουλειά. Λίγοι είναι τόσο τρελοί ώστε να επιστρέψουν σε μια χώρα που πραγματικό κουμάντο κάνουν οι τσαμπουκάδες και οι καταφερτζήδες ενώ οι άνθρωποι που προσπαθούν να ζήσουν με τους κανόνες, παραμερίζονται. Λίγοι θα κάνουν το λάθος να γυρίσουν κάπου που η κυβέρνηση φοβάται (χωρίς να είμαστε βέβαιοι ότι κατά τα άλλα είναι ικανή) να βοηθήσει τη χώρα να μπει επιτέλους στον 21ο αιώνα, η αξιωματική αντιπολίτευση απειλεί με κατάλυση του πολιτεύματος και η υπόλοιπη αντιπολίτευση είναι ένα μείγμα ψεκασμού και κοινωνιοπάθειας. Λίγοι θα γυρίσουν σε μια χώρα που φοβάται το πλαστικό χρήμα, τις αγορές και τις συνδρομές στο διαδίκτυο, τις ανεμογεννήτριες, το 5G, τις κάμερες.  

Για τη συνέχεια AthensVoice