Εν αρχή υπήρξε η διαβεβαίωση ότι δεν θα πειραχτεί ούτε τρίχα δημοσίου υπαλλήλου.

Ακολούθησε η συμπόρευση με τον σύριζα στην διατήρηση της προσωπικής διαφοράς των υψηλών συντάξεων και στη χορήγηση υπό μορφήν επί πλέον σύνταξης μέρους του υπερπλεονάσματος.

Και έφθασε το πλήρωμα του χρόνου να γίνει κυβέρνηση η ΝΔ.

Ξεκίνησε με ορυμαγδό από βοηθήματα και επιδόματα:
Κοινωνικής αλληλεγγύης, ανεργίας, θέρμανσης, ελάχιστο εγγυημένο, παιδιών, ενοικίου, αμέτρητος ο αριθμός τους. Ούτε η ισχυρότερη σοσιαλδημοκρατία στα ντουζένια της.

Ακολούθησαν οι καθημερινές αναγγελίες προσλήψεων.
Τόσοι στην υγεία, τόσοι δάσκαλοι και καθηγητές, τόσοι στη ΔΕΗ, τόσοι στο Λιμενικό και στις κοινωνικές δομές, τόσοι απ εδώ, τόσοι απ εκεί, μας έπνιξαν οι νέοι διορισμοί.

Σύντομα λύθηκε το συνταξιοδοτικό. Ξεπερνώντας τον Ιησού και το θαύμα της Κανά ο Βρούτσης με μαγικές κινήσεις έκανε το ασφαλιστικό βιώσιμο μέχρι το 2070, χορηγώντας μάλιστα αυξήσεις σε 1.000.000 συνταξιούχους!!!

Μετά σειρά πήραν οι διασώσεις:
– Θα κάνουμε ό,τι χρειαστεί για να διασώσουμε τη ΔΕΗ.
– Θα κάνουμε ό,τι πρέπει για να διασωθούν τα ΕΛΤΑ.
– Θα κάνουμε ό,τι απαιτηθεί για να σωθεί η ΛΑΡΚΟ.

Είχε προηγηθεί η παρέμβαση για τη διάσωση των τραπεζών. Από το άλγος των κόκκινων δανείων. Πήραν κάτι περίεργες αποφάσεις με χορήγηση κρατικών εγγυήσεων στις τράπεζες, οι οποίες όμως διαπραγματεύονται με τους θεσμούς να μην λογίζονται ως εγγυήσεις και να είναι μηδενικού ρίσκου!!!
Σε κάθε περίπτωση όμως για να λειτουργήσει το σχέδιο εξυγίανσης των τραπεζικών ισολογισμών πρέπει να γίνει ενεργητική διαχείριση των ενεχύρων των οφειλόμενων δανείων. Δηλαδή των ακινήτων. Έλα όμως που αυτό προσκρούει στη προστασία της 1ης κατοικίας. Επιδιώκουν λοιπόν εξυγίανση, αλλά χωρίς να διενεργούνται πλειστηριασμοί !!! Και πώς θα ανακτηθούν κάποια κεφάλαια από τις τράπεζες χωρίς πλειστηριασμούς δεν μας λένε. Μόνο κωλυσιεργούν συνεχώς τους πλειστηριασμούς και συνεχίζουν να προστατεύουν την 1η κατοικία του οιουδήποτε.

Η πολιτική στο μεταναστευτικό παραμένει ίδια και απαράλλαχτη με εκείνη της προηγούμενης κυβέρνησης. Αλληλέγγυοι και ΜΚΟ τραγανίζουν τα ζεστά ευρωπαϊκά χρηματάτσα και η αθλιότητα των κέντρων διαμονής στα νησιά παραμένει. Ουδεμία αλλαγή. Ούτε στην αποτροπή, ούτε στην επαναπροώθηση των μη δικαιουμένων ασύλου, ούτε στη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης

Αυτό το περίεργο πράγμα που μας κυβερνά από τον Ιούλιο κάποιοι το αποκαλούν κεντροδεξιά. Κάποιοι φιλελεύθερη παράταξη. Κάποιοι άλλοι το λένε αστικό εκσυγχρονιστικό κόμμα. Καθημερινά όμως όλες οι πολιτικές που εξαγγέλλονται θυμίζουν βαθύ σύριζα και πασοκάρα της δεκαετίας του ’80.

Το αποκορύφωμα της γελοιότητας είναι η επίκληση των περιβόητων μεταρρυθμίσεων. Τη διενέργεια μεταρρυθμίσεων επικαλείται η κυβέρνηση για να αιτιολογήσει την εμπιστοσύνη των αγορών και των θεσμών. Ο μεταρρυθμιστικός οίστρος έχει ταβανώσει.

Ποιές είναι λοιπόν οι μεταρρυθμιστικές παρεμβάσεις της κυβέρνησης που άλλαξαν τα δεδομένα;
Απελευθέρωσε αγορές και επαγγέλματα; Όχι βέβαια.
Συρρίκνωσε το δημόσιο; Το εξορθολόγισε; Το έκανε λιγότερο γραφειοκρατικό; Λιγότερο αντιεπενδυτικό; Όχι βέβαια.
Προχώρησε σε δραματικές περικοπές δαπανών με τις οποίες χρηματοδότησε ευρεία γκάμα φορομειώσεων, ώστε να βελτιώσει το επενδυτικό περιβάλλον; Όχι βέβαια.
΄Εκανε εμβληματικές ιδιωτικοποιήσεις; Όχι βέβαια.

Προσπαθεί να ξεμπλοκάρει το “Ελληνικό”, πουλάει και κάποια μειοψηφικά πακέτα (πχ ΔΕΔΔΗΕ-49%) κι αυτά είναι όλα.
Προφανώς στη λαϊκοδεξιά σοσιαλιστική γλώσσα οι διασώσεις κρατικοσυνδικαλιστικών ευρωβόρων μαγαζιών με τα λεφτά των φορολογουμένων συνιστούν μεταρρυθμίσεις.
Μεταρρύθμιση αποκαλείται και η αύξηση των συντάξεων. Και οι νέες προσλήψεις

.

Απορία: Αν ήταν κυβέρνηση ο σύριζα ή η κεντροαριστερά ή η ακροαριστερά, τι διαφορετικό θα έπραττε;

GeorgeBilinis