Του Andreas Kluth

Η Γερμανία και το οικονομικό θαύμα που πλησιάζει στο τέλος του: Οι γνώστες επί των διεθνών οικονομικών έχουν μείνει ακόμη μια φορά με ανοικτό το στόμα – και όχι με την κολακευτική έννοια της έκφρασης – με τα δημοσιονομικά πλεονάσματα τα οποία η κυβέρνηση της Γερμανίας συνεχίζει να επιδιώκει και να επιτυγχάνει, την ώρα που θα έπρεπε να τονώνει την οικονομία με φορολογικές περικοπές και υψηλότερες δημόσιες δαπάνες. Το πλεόνασμα το οποίο ανακοινώθηκε αυτή την εβδομάδα για το 2019, στα 13,5 δισεκατομμύρια ευρώ (15 δισεκατομμύρια δολάρια), είναι το πέμπτο συναπτό και το μεγαλύτερο όλων των εποχών.

Πολλοί Γερμανοί εξακολουθούν να θεωρούν τους αριθμούς αυτούς ως σημάδια οικονομικής αρετής και “ρώμης”, καθώς συνεχίζεται έτσι η μείωση του δημόσιου χρέους, την ώρα που η απασχόληση κινείται σε υψηλότατα επίπεδα. Αλίμονο, όμως, αυτοί οι θετικοί δείκτες είναι πιθανόν να μεταφραστούν σε καθυστέρηση και όχι σε δυναμική για το μέλλον. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι μια ασυνήθιστη εποχή πλησιάζει στο τέλος της: πρόκειται για εκείνη που περιγράφηκε από τον Bert Ruerup, έναν από τους κορυφαίους οικονομολόγους της Γερμανίας, ως ένα “δεύτερο οικονομικό θαύμα”. (Το πρώτο ήταν το μακροχρόνιο “ράλι” της Δυτικής Γερμανίας μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο).

Πού βασίστηκε το γερμανικό οικονομικό “θαύμα”
Τα τελευταία 15 χρόνια – κάπως συμπτωματικά, περίοδος σχεδόν ταυτόσημη με τη “μονοκρατορία” της Angela Merkel στην Καγκελαρία – η Γερμανία μετατράπηκε από τον “ασθενή της Ευρώπης” σε εξαγωγική “υπερδύναμη” της ηπείρου και σε κινητήρια δύναμη ανάπτυξής της. Τα επόμενα 15 χρόνια, η Γερμανία δεν είναι απαραίτητο ότι θα αναγκαστεί να νοσήσει εκ νέου. Ωστόσο, όπως το θέτει ο Ruerup, θα μπορούσε απλώς να “γκριζάρει” οικονομικά, με πενιχρά επίπεδα ανάπτυξης επ’ αόριστον.

Για τη συνέχεια capital