Κανένας δεν μπορεί να αμφιβάλει πως η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας παράγει έργο. Κανένας δεν μπορεί να αμφιβάλει πως η κυβέρνηση αυτή είναι πολύ καλύτερη του αναμενομένου. Το μαρτυρούν και οι δημοσκοπήσεις.

Ομως, οφείλουμε όλοι όσοι την ψηφίσαμε και την στηρίζουμε, να επισημαίνουμε λάθη και καθυστερήσεις της.

Ο βασικότερος λόγος που ψηφίσαμε την Νέα Δημοκρατία ήταν να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ από την εξουσία. Το σύνθημα «φύγετε» είχε καταστεί πάνδημο αίτημα που μεταφράστηκε σε τετραπλό εκλογικό θρίαμβο.

Ομως, σε όλους τους ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας υπήρχε η ελπίδα πως η νέα κυβέρνηση θα οικοδομούσε σταδιακά μιαν Ελλάδα που θα ανταποκρινόταν στις απαιτήσεις των καιρών. Που θα έβαζε τέρμα στην χρόνια παθογένεια του κρατισμού που ταλαιπωρούσε την κοινωνία μας και ήταν η αιτία μεγάλων δεινών.

Εχουν περάσει πάνω από έξι μήνες από την στιγμή που ορκίστηκε αυτή η κυβέρνηση και επί του προκειμένου ακούμε μόνον:

Α) για παροχή επιδομάτων,

Β) για αύξηση συντάξεων,

Γ) για προσλήψεις δημοσίων υπαλλήλων.

Προφανώς κάποιοι υπουργοί πιστεύουν πως το συνταξιοδοτικό λύθηκε και μοιράζουν αυξήσεις. Κάποιοι άλλοι το νου τους τον έχουν στις προσλήψεις, ενθυμούμενοι τις «ένδοξες» ημέρες που μας οδήγησαν στην χρεοκοπία. Τέλος, κάποιοι άλλοι υπουργοί υποκύπτοντας στον πειρασμό μιας επιδοματικής πολιτικής, μοιράζουν επιδόματα.

Εκείνο το οποίο λείπει από την κυβερνητική πολιτική αυτού του εξαμήνου είναι οι αποκρατικοποιήσεις και το λουκέτο σε άχρηστους και δαπανηρούς κρατικούς οργανισμούς.

Ετσι, εν έτει 2020, το Ελληνικό Δημόσιο είναι βασικός μέτοχος π.χ. στις Αλυκές. Το Κράτος πουλά αλάτι. Επί αλήστου μνήμης ΠΑΣΟΚ το Κράτος πουλούσε καφέ και ξυλεία.

Σύντροφε Σταϊκούρα τι να το κάνεις το αλάτι; Το δημόσιο δεν είναι επιχειρηματίας. Αυτό το λέγαμε όταν είχαμε στην κυβέρνηση τους συριζαίους και τους κρατιστές.

Αντιλαμβάνομαι πως οι κρατικοί οργανισμοί είναι ο στρατός του κάθε υπουργού. Διορίζει διοικητικό συμβούλιο κάτω από το οποίο υπάρχει ένα μικρό στράτευμα που ενεργοποιείται στις εκλογές.

Ολο αυτό το δαπανηρό σκηνικό δεν είναι απλώς παντελώς αδιάφορο για τον πολίτη. Το απεχθάνεται κιόλας, γιατί το συντηρεί με τους φόρους του.

Και αυτοί οι κρατικοί οργανισμοί είναι μια δομική παθογένεια του πολιτικού μας συστήματος. Θυμάμαι το 2010, όταν ο αντιπρόεδρος της τότε κυβέρνησης ήθελε να καταγράψει τους οργανισμούς που επόπτευε κάθε υπουργείο, υπήρχαν υπουργοί που αρνήθηκαν να του δώσουν στοιχεία.

για τη συνέχεια Liberal