Κι ενώ η Ελλάδα πανηγύριζε για την «απομόνωση της Τουρκίας», ο Ερντογάν, με όπλο τη θέση και τη δύναμη της χώρας του, θέση-κλειδί την οποία έχουν ανάγκη όλοι οι μεγάλοι, ανέπτυσσε επιθετικά και αποτελεσματικά τα σχέδιά του

Του Γιάννη Τριάντη

Το άκουγες από το πρωί μέχρι το βράδυ ,κάθε μέρα, από τα μήντια και το πολιτικό προσωπικό της χώρας: «Απομονωμένη η Τουρκία/ Στο καναβάτσο ο Ερντογάν». Κρουνηδόν τα επιχειρήματα. Οι αποδοκιμασίες Ευρώπης και ΗΠΑ για το Σύμφωνο με τη Λιβύη, η υπογραφή για τον EastMed και οι κυρώσεις για την «προκλητικότητα της Τουρκίας στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο».

Κι ενώ η χώρα πανηγύριζε για την «απομόνωση της Τουρκίας», ο Ερντογάν, με όπλο τη θέση και τη δύναμη της χώρας του, θέση-κλειδί την οποία έχουν ανάγκη όλοι οι μεγάλοι, ανέπτυσσε επιθετικά και αποτελεσματικά τα σχέδιά του: Βολική διευθέτηση στο μέτωπο της Συρίας, Σύμφωνο με την Λιβύη και άμεση στρατιωτική εμπλοκή, ώστε να έχει λόγο στις εξελίξεις, επίδειξη δύναμης και ρεσιτάλ προκλήσεων στα ελληνοτουρκικά (ΑΟΖ, Κυπριακό κ.α.), αδιαφορία ή/και χλεύη για τις κυρώσεις από την Ένωση.

Ιδού, λοιπόν, μετά από όλα αυτά, η… απομόνωση της Τουρκίας: Εκεχειρία στο Λιβυκό μέτωπο, κατόπιν πρωτοβουλίας Ρωσίας Τουρκίας. Στη Μόσχα οι Σάρατζ-Χαφτάρ και μαζί τους ο Τσαβούσογλου και ο επικεφαλής της ΜΙΤ! Μη βιάζεστε, υπάρχει και συνέχεια:

Ο Ιταλός πρωθυπουργός Κόντε στην Άγκυρα για συνομιλίες με τον Ερντογάν, ενώ λίγες ημέρες πριν πήγε στην Τουρκία και ο υπουργός Εξωτερικών της Ιταλίας. Πότε πήγε; Αμέσως μετά το τελετουργικό για την υπογραφή του EastMed. Παρίστατο ως παρατηρητής, αλλά δεν (συν)υπέγραψε…

Διαβάστε τη συνέχεια στο Newpost.gr