Σαν σήμερα στις 20 Ιανουαρίου 1878, ο ελληνικός στρατός, αποτελούμενος από 24.000 πεζούς, 300 ιππείς και 4 πυροβολαρχίες, υπό τον αντιστράτηγο Σκαρλάτο Σούτσο, εισβάλλει άνευ κηρύξεως πολέμου στην τουρκοκρατούμενη Θεσσαλία, για να προστατεύσει τους επαναστάτες Θεσσαλούς. Μέσα σε δύο ημέρες θα απελευθερώσει τα χωριά μέχρι τον Δομοκό.

Το γεγονός, ότι δεν κηρύχτηκε πόλεμος δείχνει σε ποια κατάσταση ήταν η οθωμανική αυτοκρατορία, η οποία εκείνους τους αιώνες παρομοιάστηκε με τον γίγαντα με τα πήλινα πόδια. Εκείνη την περίοδο όμως σημαντικό παράγοντα αποτέλεσε το γεγονός, ότι η οθωμανική αυτοκρατορία ήταν σε πόλεμο με τη Ρωσία, τον γνωστό ρωσοτουρκικό πόλεμο του 1877-1878, ο οποίος διεξήχθη στα Βαλκάνια και στην Καυκασία και προκάλεσε την ανάδυση του Βαλκανικού εθνικισμού του 19ου αιώνα.

Επιπρόσθετοι συντελεστές του ήταν οι ελπίδες της Ρωσίας για ανάκτηση των χαμένων εδαφών κατά τον Κριμαϊκό Πόλεμο, για την αποκατάστασή της στη Μαύρη Θάλασσα και την υποστήριξη των πολιτικών κινημάτων που προσπαθούσαν να απελευθερώσουν τα Βαλκανικά έθνη από την Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Το βιογραφικό του Σκαρλάτου Σούτσου

Καταγόταν από την αρχοντική φαναριώτικη οικογένεια των Σούτσων. Γεννήθηκε στο Βουκουρέστι και ήταν γιος του τελευταίου ηγεμόνα της Μολδοβλαχίας, Αλεξάνδρου Σούτσου.

Σπούδασε στη στρατιωτική σχολή του Μονάχου με υποτροφία του βασιλιά Λουδοβίκου. Το 1828 κατατάχτηκε στο πυροβολικό, όπου ανήλθε μέχρι το βαθμό του αντιστρατήγου. Επί Ιωάννη Καποδίστρια ανέλαβε καθηγητής στη νεοσύστατη τότε Σχολή Ευελπίδων, όντας ήταν ο πρώτος καθηγητής που δίδαξε πυροβολική στη σχολή.

Το 1837 διορίσθηκε υπασπιστής του βασιλιά Όθωνα. Την περίοδο 1853 – 1854 χρημάτισε υπουργός των Στρατιωτικών, οργανώνοντας τα μέχρι τότε άτακτα σώματα σε εκστρατευτικά σώματα που πολέμησαν στην Ήπειρο και τη Θεσσαλία κατά των Τούρκων κατά τη διάρκεια του Κριμαϊκού Πολέμου, πλην όμως από τη θέση αυτή αναγκάσθηκε σε παραίτηση λόγω των έντονων αναμείξεων και των αυθαιρεσιών των Μεγάλων Δυνάμεων στα εσωτερικά της χώρας.

Το 1864 προσελήφθη στα ανάκτορα ως αυλάρχης του βασιλιά Γεωργίου Α΄ και το 1869 ανέλαβε υπουργός των Στρατιωτικών. Στη συνέχεια διορίσθηκε αρχηγός του στρατού της Ανατολικής Ελλάδας. Κατά την προέλαση του ελληνικού στρατού στη Θεσσαλία το 1878 διετέλεσε αρχηγός του εκστρατευτικού στρατού με το βαθμό του υποστρατήγου. Αργότερα προήχθη στο βαθμό του αντιστρατήγου όπου διετέλεσε Γενικός Επιθεωρητής του Στρατού.

Απεβίωσε στην Αθήνα το 1887. Ήταν παντρεμένος με την Ελπίδα Καντακουζηνού, κόρη του Αλέξανδρου Καντακουζηνού. Γιος του ήταν ο μετέπειτα δήμαρχος Αθηναίων Δημήτριος Σούτσος και η λόγια Ελίζα Σούτσου.

Μελανή σελίδα στη σταδιοδρομία του αποτέλεσε η εμπλοκή του στη Σφαγή του Δήλεσι.

Με πληροφορίες από sansimera.gr και wikipedia