Στις 5/5/2019 είχαμε γράψει ένα άρθρο στο protothema.gr με τίτλο ‘’Η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (Α.Ο.Ζ.) και το Καστελλόριζο’’. Στο τέλος του μακροσκελούς αυτού άρθρου είχαμε υποσχεθεί ότι θα ασχοληθούμε με τις αποφάσεις των Διεθνών Δικαστηρίων για την κήρυξη Α.Ο.Ζ. μεταξύ διαφόρων κρατών. Αυτό κάνουμε στο σημερινό μας άρθρο. Να σημειώσουμε ότι πρόκειται για ένα πολύ δύσκολο και εξειδικευμένο θέμα και όπως θα δούμε στη συνέχεια οι αποφάσεις των Διεθνών Δικαστηρίων για παρόμοια ζητήματα έχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ τους.

Τρόποι επίλυσης των διαφορών

Η σύμβαση για το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας του 1982 όρισε στο άρθρο 83 ότι με ειρηνικές αποκλειστικά μεθόδους πρέπει να επιλύονται τυχόν διαφορές μεταξύ των κρατών. Έτσι τα κράτη υποχρεώνονται στην ειρηνική διευθέτηση της διαφοράς τους με τρόπους τους οποίους αυτά τα ίδια επιλέγουν και τις διαδικασίες που επιδιώκουν να ακολουθήσουν. Παράλληλα υποδεικνύεται η ανάγκη για ανταλλαγή απόψεων και συνεννοήσεων. Αν όμως οι προσπάθειες αποτύχουν ,συνιστάται να οδηγηθούν σε συμβιβασμό με διαδικασία την οποία η σύμβαση ορίζει, δηλαδή με γραπτή πρόσκληση του ενός κράτους προς το άλλο κλπ.
Αν όμως δεν επιτευχθεί επίλυση της διαφοράς με οποιονδήποτε από τους παραπάνω τρόπους ,οποιοδήποτε κράτος μπορεί να εισαγάγει την υπόθεση στην κρίση ενός από τα ακόλουθα δικαστήρια:

α) Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης (International Court of Justice) (στο εξής Δ.Δ.Χ.)
β) Διεθνές Δικαστήριο Δικαίου Θαλάσσης του Αμβούργου (International Tribune for the Law of the Sea)(στο εξής Δ.Δ.Δ.Θ.).
γ) Διαιτητικό Δικαστήριο

δ) Ειδικό Διαιτητικό Δικαστήριο για μία ή περισσότερες κατηγορίες διαφορών.

Εάν ένα από τα διαφιλονικούντα κράτη δεν έχει υπογράψει τη Σύμβαση, αλλά συμφωνεί με το άλλο για την επίλυση της μεταξύ τους διαφοράς από το Δ.Δ.Χ., η προσφυγή διενεργείται σύμφωνα με το Καταστατικό αυτού του Δικαστηρίου, το οποίο μεταξύ άλλων επιβάλλει και την υποβολή ‘’συνυποσχετικού’’ εκ μέρους των διαδίκων.

Για τη συνέχεια Protothema