Ιστορία - Πολιτισμός
Ελληνική γλώσσα: Η ανώτερη μορφή γλώσσας που έχει επινοήσει ποτέ το ανθρώπινο πνεύμα
Η Αγγλική γλώσσα έχει 490.000 λέξεις από τις οποίες 41.615 λέξεις είναι από την Ελληνική γλώσσα.. (βιβλίο Γκίνες)
Η Ελληνική με την μαθηματική δομή της είναι η γλώσσα της πληροφορικής και της νέας γενιάς των εξελιγμένων υπολογιστών, διότι μόνο σ’ αυτήν δεν υπάρχουν όρια.
(Μπιλ Γκέιτς, Microsoft)
Η Ελληνική και η Κινέζικη, είναι οι μόνες γλώσσες με συνεχή ζώσα παρουσία από τους ίδιους λαούς και…..στον ίδιο χώρο εδώ και 4.000 έτη. Όλες οι γλώσσες θεωρούνται κρυφοελληνικές, με πλούσια δάνεια από τη μητέρα των γλωσσών, την Ελληνική.
(Francisco Adrados, γλωσσολόγος).
Η Ελληνική γλώσσα έχει λέξεις για έννοιες οι οποίες παραμένουν χωρίς απόδοση στις υπόλοιπες γλώσσες, όπως άμιλλα, θαλπωρή και φιλότιμο Μόνον η Ελληνική γλώσσα ξεχωρίζει τη ζωή από το βίο, την αγάπη από τον έρωτα. Μόνον αυτή διαχωρίζει, διατηρώντας το ίδιο ριζικό θέμα, το ατύχημα από το δυστύχημα, το συμφέρον από το ενδιαφέρον.
Το εκπληκτικό είναι ότι η ίδια η Ελληνική γλώσσα μας διδάσκει συνεχώς πώς να γράφουμε σωστά. Μέσω της ετυμολογίας, μπορούμε να καταλάβουμε ποιός είναι ο σωστός τρόπος γραφής ακόμα και λέξεων που ποτέ δεν έχουμε δει ή γράψει.
Το «πειρούνι» για παράδειγμα, για κάποιον που έχει βασικές γνώσεις Αρχαίων Ελληνικών, είναι προφανές ότι γράφεται με «ει» και όχι με «ι» όπως πολύ άστοχα το γράφουμε σήμερα. Ο λόγος είναι πολύ απλός, το «πειρούνι» προέρχεται από το ρήμα «πείρω» που σημαίνει τρυπώ-διαπερνώ, ακριβώς επειδή τρυπάμε με αυτό το φαγητό για να το πιάσουμε.
Επίσης η λέξη «συγκεκριμένος» φυσικά και δεν μπορεί να γραφτεί «συγκεκρυμμένος», καθώς προέρχεται από το «κριμένος» (αυτός που έχει δηλαδή κριθεί) και όχι βέβαια από το «κρυμμένος» (αυτός που έχει κρυφτεί). Άρα το να υπάρχουν πολλά γράμματα για τον ίδιο ήχο (π.χ. η, ι, υ, ει, οι κτλ) όχι μόνο δεν θα έπρεπε να μας δυσκολεύει, αλλά αντιθέτως να μας βοηθάει στο να γράφουμε πιο σωστά, εφόσον βέβαια έχουμε μια βασική κατανόηση της γλώσσας μας.
Επιπλέον η ορθογραφία με την σειρά της μας βοηθάει αντίστροφα στην ετυμολογία αλλά και στην ανίχνευση της ιστορική πορείας της κάθε μίας λέξης. Και αυτό που μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε την καθημερινή μας νεοελληνική γλώσσα περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, είναι η γνώση των Αρχαίων Ελληνικών.
Είναι πραγματικά συγκλονιστικό συναίσθημα να μιλάς και ταυτόχρονα να συνειδητοποιείς τι ακριβώς λές, ενώ μιλάς και εκστομίζεις την κάθε λέξη ταυτόχρονα να σκέφτεσαι την σημασία της.
Είναι πραγματικά μεγάλο κρίμα να διδάσκονται τα Αρχαία με τέτοιο φρικτό τρόπο στο σχολείο ώστε να σε κάνουν να αντιπαθείς κάτι το τόσο όμορφο και συναρπαστικό.
Η ΣΟΦΙΑ
Στη γλώσσα έχουμε το σημαίνον (την λέξη) και το σημαινόμενο (την έννοια). Στην Ελληνική γλώσσα αυτά τα δύο έχουν πρωτογενή σχέση, καθώς αντίθετα με τις άλλες γλώσσες το σημαίνον δεν είναι μια τυχαία σειρά από γράμματα. Σε μια συνηθισμένη γλώσσα όπως τα Αγγλικά μπορούμε να συμφωνήσουμε όλοι να λέμε το σύννεφο car και το αυτοκίνητο cloud, και από την στιγμή που το συμφωνήσουμε να ισχύει. Στα Ελληνικά κάτι τέτοιο είναι αδύνατον. Γι’ αυτό το λόγο πολλοί διαχωρίζουν τα Ελληνικά σαν «εννοιολογική» γλώσσα από τις υπόλοιπες «σημειολογικές» γλώσσες.
Μάλιστα ο μεγάλος φιλόσοφος και μαθηματικός Βένερ Χάιζενμπεργκ είχε παρατηρήσει αυτή την σημαντική ιδιότητα για την οποία είχε πει «Η θητεία μου στην αρχαία Ελληνική γλώσσα υπήρξε η σπουδαιότερη πνευματική μου άσκηση. Στην γλώσσα αυτή υπάρχει η πληρέστερη αντιστοιχία ανάμεσα στην λέξη και στο εννοιολογικό της περιεχόμενο».
Όπως μας έλεγε και ο Αντισθένης, «Αρχή σοφίας, η των ονομάτων επίσκεψις». Για παράδειγμα ο «άρχων» είναι αυτός που έχει δική του γη (άρα=γή + έχων). Και πραγματικά, ακόμα και στις μέρες μας είναι πολύ σημαντικό να έχει κανείς δική του γη / δικό του σπίτι.
Ο «βοηθός» σημαίνει αυτός που στο κάλεσμα τρέχει. Βοή=φωνή + θέω=τρέχω. Ο Αστήρ είναι το αστέρι, αλλά η ίδια η λέξη μας λέει ότι κινείται, δεν μένει ακίνητο στον ουρανό (α + στήρ από το ίστημι που σημαίνει στέκομαι).
Αυτό που είναι πραγματικά ενδιαφέρον, είναι ότι πολλές φορές η λέξη περιγράφει ιδιότητες της έννοιας την οποίαν εκφράζει, αλλά με τέτοιο τρόπο που εντυπωσιάζει και δίνει τροφή για τη σκέψη.
Για παράδειγμα ο «φθόνος» ετυμολογείται από το ρήμα «φθίνω» που σημαίνει μειώνομαι. Και πραγματικά ο φθόνος σαν συναίσθημα, σιγά-σιγά μας φθίνει και μας καταστρέφει. Μας «φθίνει» – ελαττώνει ως ανθρώπους – και μας φθίνει μέχρι και την υγεία μας. Και, βέβαια, όταν αναφερόμαστε σε κάτι που είναι τόσο πολύ ώστε να μην τελειώνει, πως το λέμε; Μα, φυσικά, «άφθονο».
Έχουμε τη λέξη «ωραίος» που προέρχεται από την «ώρα». Διότι για να είναι κάτι ωραίο, πρέπει να έλθει και στην ώρα του. Ωραίο δεν είναι το φρούτο όταν είναι άγουρο ή σαπισμένο και ωραία γυναίκα δεν είναι κάποια ούτε στα 70 της άλλα ούτε φυσικά και στα 10 της. Ούτε το καλύτερο φαγητό είναι ωραίο όταν είμαστε χορτάτοι, επειδή, σε αυτή την περίπτωση, δεν μπορούμε να το απολαύσουμε.
Ακόμα έχουμε την λέξη «ελευθερία» για την οποία το «Ετυμολογικόν Μέγα» διατείνεται «παρά το ελεύθειν όπου ερά» = το να πηγαίνει κανείς όπου αγαπά .. Άρα βάσει της ίδιας της λέξης, ελεύθερος είσαι όταν έχεις τη δυνατότητα να πάς όπου αγαπάς. Πόσο ενδιαφέρουσα ερμηνεία!!!
Το άγαλμα ετυμολογείται από το αγάλλομαι (ευχαριστιέμαι) επειδή όταν βλέπουμε (σε αρχική φάση οι Θεοί) ένα όμορφο αρχαιοελληνικό άγαλμα η ψυχή μας ευχαριστείται, αγάλλεται. Και από το θέαμα αυτό επέρχεται η αγαλλίαση. Αν κάνουμε όμως την ανάλυση της λέξης αυτής θα δούμε ότι είναι σύνθετη από αγάλλομαι + ίαση(=γιατρειά). Άρα, για να συνοψίσουμε, όταν βλέπουμε ένα όμορφο άγαλμα (ή οτιδήποτε όμορφο), η ψυχή μας αγάλλεται και γιατρευόμαστε. Και πραγματικά, γνωρίζουμε όλοι ότι η ψυχική μας κατάσταση συνδέεται άμεσα με τη σωματική μας υγεία.
Παρένθεση: και μια και το έφερε η «κουβέντα», η Ελληνική γλώσσα μας λέει και τι είναι άσχημο. Από το στερητικό «α» και την λέξη σχήμα μπορούμε εύκολα να καταλάβουμε τι. Για σκεφτείτε το λίγο.
Σε αυτό το σημείο, δεν μπορούμε παρά να σταθούμε στην αντίστοιχη Λατινική λέξη για το άγαλμα (που μόνο Λατινική δεν είναι). Οι Λατίνοι ονόμασαν το άγαλμα, statua από το Ελληνικό «ίστημι» που ήδη αναφέραμε, και το ονόμασαν έτσι επειδή στέκει ακίνητο. Προσέξτε την τεράστια διαφορά σε φιλοσοφία μεταξύ των δύο γλωσσών, αυτό που σημαίνει στα Ελληνικά κάτι τόσο βαθύ εννοιολογικά, για τους Λατίνους είναι απλά ένα ακίνητο πράγμα.
Είναι προφανής η σχέση που έχει η γλώσσα με τη σκέψη του ανθρώπου. Όπως λέει και ο George Orwell στο αθάνατο έργο του «1984», απλή γλώσσα σημαίνει και απλή σκέψη. Εκεί το καθεστώς προσπαθούσε να περιορίσει την γλώσσα για να περιορίσει την σκέψη των ανθρώπων, καταργώντας συνεχώς λέξεις.
«Η γλώσσα και οι κανόνες αυτής αναπτύσσουν την κρίση», έγραφε ο Μιχάι Εμινέσκου, εθνικός ποιητής των Ρουμάνων.
Μια πολύπλοκη γλώσσα αποτελεί μαρτυρία ενός προηγμένου πνευματικά πολιτισμού. Το να μπορείς να μιλάς σωστά σημαίνει ότι ήδη είσαι σε θέση να σκέφτεσαι σωστά, να γεννάς διαρκώς λόγο και όχι να παπαγαλίζεις λέξεις και φράσεις.
Η ΜΟΥΣΙΚΟΤΗΤΑ
Η Ελληνική φωνή κατά την αρχαιότητα ονομαζόταν «αυδή». Η λέξη αυτή δεν είναι τυχαία αφού προέρχεται από το ρήμα «άδω» που σημαίνει τραγουδώ.
Όπως γράφει και ο μεγάλος ποιητής και ακαδημαϊκός Νικηφόρος Βρεττάκος:
«Όταν κάποτε φύγω από τούτο το φώς θα ελιχθώ προς τα πάνω, όπως ένα ποταμάκι που μουρμουρίζει. Κι αν τυχόν κάπου ανάμεσα στους γαλάζιους διαδρόμους συναντήσω αγγέλους, θα τους μιλήσω Ελληνικά, επειδή δεν ξέρουνε γλώσσες. Μιλάνε Μεταξύ τους με μουσική».
Ο γνωστός Γάλλος συγγραφεύς Ζακ Λακαρριέρ επίσης μας περιγράφει την κάτωθι εμπειρία από το ταξίδι του στην Ελλάδα:
«Άκουγα αυτούς τους ανθρώπους να συζητούν σε μια γλώσσα που ήταν για μένα αρμονική αλλά και ακατάληπτα μουσική. Αυτό το ταξίδι προς την πατρίδα – μητέρα των εννοιών μας – μου απεκάλυπτε ένα άγνωστο πρόγονο, που μιλούσε μια γλώσσα τόσο μακρινή στο παρελθόν, μα οικεία και μόνο από τους ήχους της. Αισθάνθηκα να τα έχω χαμένα, όπως αν μου είχαν πει ένα βράδυ ότι ο αληθινός μου πατέρας ή η αληθινή μου μάνα δεν ήσαν αυτοί που με είχαν αναστήσει».
Ο διάσημος Έλληνας και διεθνούς φήμης μουσικός Ιάνης Ξενάκης, είχε πολλές φορές τονίσει ότι η μουσικότητα της Ελληνικής είναι εφάμιλλη της συμπαντικής.
Αλλά και ο Γίββων μίλησε για μουσικότατη και γονιμότατη γλώσσα, που δίνει κορμί στις φιλοσοφικές αφαιρέσεις και ψυχή στα αντικείμενα των αισθήσεων. Ας μην ξεχνάμε ότι οι Αρχαίοι Έλληνες δεν χρησιμοποιούσαν ξεχωριστά σύμβολα για νότες, χρησιμοποιούσαν τα ίδια τα γράμματα του αλφαβήτου.
«Οι τόνοι της Ελληνικής γλώσσας είναι μουσικά σημεία που μαζί με τους κανόνες προφυλάττουν από την παραφωνία μια γλώσσα κατ’ εξοχήν μουσική, όπως κάνει η αντίστιξη που διδάσκεται στα ωδεία, ή οι διέσεις και υφέσεις που διορθώνουν τις κακόηχες συγχορδίες», όπως σημειώνει η φιλόλογος και συγγραφεύς Α. Τζιροπούλου-Ευσταθίου.
Είναι γνωστό εξάλλου πως όταν οι Ρωμαίοι πολίτες πρωτάκουσαν στην Ρώμη Έλληνες ρήτορες, συνέρρεαν να θαυμάσουν, ακόμη και όσοι δεν γνώριζαν Ελληνικά, τους ανθρώπους που «ελάλουν ώς αηδόνες».
Δυστυχώς κάπου στην πορεία της Ελληνικής φυλής, η μουσικότητα αυτή (την οποία οι Ιταλοί κατάφεραν και κράτησαν) χάθηκε, προφανώς στα μαύρα χρόνια της Τουρκοκρατίας.
Να τονίσουμε εδώ ότι οι άνθρωποι της επαρχίας, του οποίους συχνά κοροϊδεύουμε για την προφορά τους, είναι πιο κοντά στην Αρχαιοελληνική προφορά από ό,τι εμείς οι άνθρωποι της πόλεως.
Η Ελληνική γλώσσα επιβλήθηκε αβίαστα (στους Λατίνους) και χάρη στην μουσικότητά της.
Όπως γράφει και ο Ρωμαίος Οράτιος «Η Ελληνική φυλή γεννήθηκε ευνοημένη με μία γλώσσα εύηχη, γεμάτη μουσικότητα».
Δεκέμβριος 29, 2019
ΠΗΓΗ: planetnews.gr/
Ιστορία - Πολιτισμός
Φόβητρο για τους Τούρκους ο Άγιος Γεώργιος! Για τους Πόντιους βρισκόταν παντού και προλάβαινε τα πάντα
Η καταγραφή του Ξενοφώντα Άκογλου στο μνημειώδες έργο «Από τη ζωή του Πόντου – Λαογραφικά Κοτυώρων»
Τ’ Α-Γιωργί ή τ’ Αερί είναι για τους Πόντιους τ’ Απρίλη η γιορτή του Αγίου Γεωργίου. Άγιος καβαλάρης, θεωρούσαν ότι προλάβαινε αμέσως και βρισκόταν παντού, γι’ αυτό στις δύσκολες και έκτακτες περιστάσεις η πρόχειρη επίκληση στα ποντιακά ήταν: Άερ’-ι-μ’ πρόφτασον’. Και φυσικά υπήρχε και συμπλήρωμα, το τάξιμο: Τσαντάχ’ α φορτούμαι και χτίζω-σε, που υποδήλωνε ότι θα του έχτιζαν εκκλησία.
Σύμφωνα με το μνημειώδες έργο του Ξενοφώντα Άκογλου Από τη ζωή του Πόντου – Λαογραφικά Κοτυώρων, για να σατιρίσουν τους αερολόγους, με εύθυμη διάθεση έλεγαν: Έλα Χριστέ-μ’ αβράκωτε κι’ Αέρι-μ’ τσιρτσιπλάκι.
Τον Αϊ-Γιώργη τον έβαζαν φυλαχτό στις κούνιες – ο φόβος ήταν μήπως κανένα φίδι, δράκος ή παρόμοιο τέρας (πραγματικό ή φανταστικό) πνίξει τα παιδιά. Ήταν όμως και ένας άγιος που είχε το σεβασμό των Τούρκων, οι οποίοι τον φοβόντουσαν και τον αναγνώριζαν ως αυστηρό και θαυματουργό. Τη μέρα της γιορτής του την τιμούσαν και την έλεγαν Χουτρελέζ.
Περίπου 2 χλμ δυτικά των Κοτυώρων υπήρξε ο Αϊ-Γιώργης του Πόστεπε, ο οποίος λέγεται ότι ήταν θαυματουργός.
Γράφει ο Ξενοφών Άκογλου: «Ο Τούρκος φύλακας για το χειμώνα της εκεί αρμενικής εξοχικής συνοικίας όπου ήταν και το ερημοκκλήσι του αγίου διηγούνταν ότι πολλές φορές τον έβλεπε καβάλα να έρχεται με καλπασμό στην εκκλησίτσα σε βροχερές και θυελλωδικές ημέρες και νύχτες, όπου άστραφταν και τα πέταλα του αλόγου».
Κατά την ίδια καταγραφή, δίπλα στην εκκλησία υπήρχε και μια μεγάλη αγριοφιστικιά που τη θεωρούσαν ιερή και δεν την άγγιζε κανένας. «Η παράδοση αναφέρει ότι κάποτε τρεις Τούρκοι ανέβηκαν να κόψουν ξύλα και πριν προλάβουν να κατεβάσουν ούτε μια αξιναριά έπεσαν και σκοτώθηκαν», περιγράφει ο Ξενοφών Άκογλου.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ PONTOSNEWS.GR
Αναλύσεις
Αφθαρσίαν δωρούμενος των ανθρώπων τω γένει
Με τη σκέψη μας στα αδέρφια μας που εκτελούνται και φονεύονται στη Συρία, στη Νιγηρία, στο Αρτσάχ, στο Σουδάν και στους Έλληνες που ήταν μακριά μας, στα ξένα, με τη νοσταλγία της ποθεινής Πατρίδας, ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ
Γράφει ο Ανδρέας Τσιφτσιάν, Οικονομολόγος
Τι όμορφη που είναι η γλώσσα μας.
Και τι όμορφο να την ακούς σε όλες τις αρχαίες εκδοχές της.
Παιδευτική γλώσσα, γυμνάζει το μυαλό.
Πού ακούς αρχαία ελληνικά σήμερα;
Ούτε στην Επίδαυρο. Πέρυσι το καλοκαίρι μάλιστα, στην «Ορέστεια» του Αισχύλου, ακούσαμε και αραβικό μοιρολόι στα τείχη, από την Κασσάνδρα. Η ειρωνεία, για όλους όσοι την πολεμούν και την ειρωνεύονται, είναι ότι για να ακούσεις σωστά ελληνικά, σήμερα, πρέπει να πας στην εκκλησία.
Με αξίωσε ο Θεός, και μάλλον για πρώτη φορά στη ζωή μου και δεν διασκορπίστηκα με τους περισσότερους μετά το «Χριστός Ανέστη…». Επέστρεψα.
Και δεν το μετάνιωσα. Πολύ ωφελήθηκα.
Το πήρα αμανάτι, διότι άκουσα κάποια στιγμή ένα κήρυγμα του Σιατίστης Παύλου που ανέφερε το «Αναστήτω ο Θεός και διεσκορπισθήτωσαν οι εχθροί αυτού…». Κι άμα δεις, πράγματι, ίσα με το που το είπε μια φορά το «Χριστός Ανέστη…» ο παπάς, άδειασε η πλατεία με μιας. Σφαίρα έφυγαν. Αρμένικο ινάτι είν’ αυτό, είπα, έτσι είσαι; Ε, λοιπόν, φέτος εχθροφανής δε θα γίνω.
Στην εκκλησία προσπαθώ να καταλάβω τι λέει ο παπάς και οι ψάλτες.
Δεν τα καταλαβαίνω όλα, το παραδέχομαι, αλλά τα «σημειώνω» και μετά έρχομαι σπίτι και την ψάχνω, να δω τι σημαίνουν τούτες οι λέξεις. Παρότι είναι οι ίδιες με αυτές που χρησιμοποιούμε, πνιγόμαστε σε μια κουταλιά νερό. Τυχεροί οι φιλόλογοι εδώ. Οι οικονομολόγοι παίζουμε σε άλλο γήπεδο.
Λέει για παράδειγμα, «ποῦ σου, θάνατε, τό κέντρον; Πού σου, Ἅδη, τό νίκος;»
Τί να εννοεί τώρα ο ποιητής. Κι όμως είναι τόσο απλό. «Πού είναι θάνατε το κεντρί σου; Πού είναι Άδη η νίκη σου;»
Ευκολάκι, έτσι;
Σήμερα λοιπόν στην εκκλησία άκουσα μια φράση που μου έκανε εντύπωση και θέλω να τη μοιραστώ μαζί σας, ειδικά με εσάς που διασκορπιστήκατε κι εύχομαι να θελήσετε κι εσείς, να επιστρέψετε, σε κάποια Ανάσταση, και πάλι στην εκκλησία. Εμένα μου πήρε μισόν αιώνα.
Η μαγειρίτσα νόστιμη μεν, νοστιμότερον όλων ο λόγος, για τον Λόγο δε… ούτε λόγος.
Φώναζε νικητήρια και δυνατά ο παπάς με υψωμένη τη γροθιά κι επαναλαμβάναμε και φωνάζαμε κι εμείς μετά από αυτόν, όλοι μαζί, ο ενωμένος Λαός, σαν ασκέρι που πήραμε το κάστρο και, σε κάποια στιγμή λέει,
«Ἀνέστη Χριστός, καί ζωή πολιτεύεται».
Μου μαστίγωσε το μυαλό. Σκεφτόμουν από δω, το έφερνα από κει, άκρη δεν μπορούσα να βγάλω. Είχα ξεχάσει και τη μαγειρίτσα στον δρόμο για το σπίτι. Η πολιτική είναι το δικό μου μικρόβιο της ανησυχίας, χτύπησε νεύρο και μ’ έπιασε αδιάβαστο.
Θα πει τελικά, ότι Αναστήθηκε ο Χριστός και η ζωή βασιλεύει.
Ευκολάκι κι αυτό, έτσι; Έχουμε μάθει να φοβόμαστε την ίδια μας τη γλώσσα. Λες και τα αρχαία δεν είναι η ίδια γλώσσα (σε οποιαδήποτε εκδοχή, κλασσική αττική, κοινή ελληνιστική κοκ) . Κι αν ποτέ κάποιος δεν ξέρει, κάτι που ξέρετε εσείς, μην τον αποπάρετε και μην τον διορθώσετε με έπαρση ενώπιον άλλων. Χαίρομαι όταν με διορθώνουν κατ’ ιδίαν, καλοπροαίρετα και δε με εξετάζουν με αυστηρότητα. Πέτρες υπάρχουν μπόλικες για όλους τους αναμάρτητους.
Και πήρε από το ένα χέρι τον Αδάμ κι από το άλλο την Εύα και τους επέστρεψε και πάλι στη χώρα τους, στη χαμένη τους Πατρίδα. Διήγαγαν νίκη οι έκπτωτοι με τον εκτοπισμό των πρωτοπλάστων, αλλά το σχέδιο του Θεού τους συνέτριψε. Συνέθλιψε την προδοσία του αντιδίκου.
Ανέλαβε ο Θεός την ευθύνη για τον άνθρωπο και τον έφερε πίσω.
Για εμάς τους ιδεαλιστές που πιστεύουμε στην οντολογία πίσω από κάθε πραγματολογία, που πιστεύουμε στον κόσμο των ιδεών και της νόησης πίσω από κάθε υλική υπόσταση και στην αδιάσπαστη ενότητα (δηλαδή στην αλληλουχία ή αλλιώς, στην αμοιβαία συνοχή) αισθητού και νοητού ή κοσμικού και υπερκόσμιου, η Ανάσταση είναι δώρο ελπίδας.
Το ‘χετε ξανακούσει όλοι, ποιος δεν έχει πάει άλλωστε σε κηδεία;
«…καὶ τὴν ποθεινὴν πατρίδα παράσχου µοι, Παραδείσου πάλιν ποιῶν πολίτην µε».
Όμορφο πράγμα η Πατρίδα.
Όμορφο πράγμα η γλώσσα μας.
Όμορφο πράγμα η νίκη.
Με τη σκέψη μας στα αδέρφια μας που εκτελούνται και φονεύονται στη Συρία, στη Νιγηρία, στο Αρτσάχ, στο Σουδάν και στους Έλληνες που ήταν μακριά μας, στα ξένα, με τη νοσταλγία της ποθεινής Πατρίδας,
XΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ
Ιστορία - Πολιτισμός
Το «ημερολόγιο» του Μακαρίου από Ακρωτήρι – Λονδίνο – Νέα Υόρκη 16.7.1974 – 22.7.1974
Μετά παρρησίας
Γράφει η Φανούλα Αργυρού, Σημερινή
Μέρος Β΄
16 Ιουλίου 1974 – Οι Τούρκοι γνωστοποιούν στους Βρετανούς ότι δεν τους ενδιέφερε η αλλαγή των Ελλήνων αξιωματικών, ήθελαν συντονισμένη δράση μαζί με το Ηνωμένο Βασίλειο (M. Soysal, Συνταγματολόγος/Σύμβουλος Ετζεβίτ).
16 Ιουλίου – Οι Βρετανοί ενεργοποιούν σχέδιο του 1972 για διάσωση του Αρχιεπισκόπου… Τον μεταφέρουν μαζί με τους υποστηρικτές του Νίκο Θρασυβούλου, Ανδρέα Νεοφύτου και Ανδρέα Ποταμίτη στη Μάλτα. Και ενώ ήδη βρισκόταν καθ’ οδόν αεροπλάνο Comet προς Μάλτα γι’ αυτούς, ο Βρετανός ΥΠΕΞ Τζέιμς Κάλαχαν (James Callaghan) δεν ήθελε τον Μακάριο να πετάξει στο Λονδίνο το ίδιο βράδυ, αλλά αργότερα αν ήταν δυνατό με πλοίο… Αναχώρησαν για Λονδίνο την επομένη.
17 Ιουλίου – Έφθασαν στις 9.00 το πρωί στο στρατιωτικό αεροδρόμιο Lyneham. Στη δημοσιογραφική διάσκεψη ο Μακάριος τόνισε ότι ήθελε τους Έλληνες αξιωματικούς να φύγουν και πιέσεις πάνω στην ελληνική Κυβέρνηση. Είπε στους αξιωματούχους του Φόρεϊν Όφις, που τον παρέλαβαν, ότι η Εθνική Φρουρά δεν είχε συνταγματικό στάτους, σκεφτόταν η Κύπρος να μην έχει Ε.Φ., ήθελε ψήφισμα από τον ΟΗΕ ότι ο ίδιος ήταν ο νομικά εκλεγμένος Πρόεδρος της Κύπρου και που να καλεί την ελληνική κυβέρνηση να αποσύρει όλους τους αξιωματικούς και στρατιωτικά άρματά της…
(Υπενθυμίζεται ότι η διάλυση της Ε.Φ. ήταν τουρκικό αίτημα προς τον Cyrus Vance τον Νοέμβριο του 1967 – τότε ο Μακάριος το απέρριπτε. Επίσης το υποστήριζε και ο ΄Υπ. Αρμοστής της Βρετανίας στην Κύπρο, 4.12.1967).
Επικίνδυνες ψευδαισθήσεις Μακαρίου
Ο Μακάριος δεν πίστευε, τους είπε, ότι οι Τούρκοι είχαν οποιαδήποτε δικαιολογία για μονομερή επέμβαση. Παλαιότερα ήθελαν να επέμβουν για να αποτρέψουν την Ένωση… όμως τώρα δεν ήταν κύριο θέμα αυτό. Τους εξιστόρησε πώς έφυγε από το Προεδρικό προς Τρόοδος…*
17 Ιουλίου – Συνάντηση Μακαρίου με Harold Wilson, 2.30 μ.μ., συνοδευόμενος από τον ΄Υπ. Αρμοστή Κώστα Ασσιώτη. Ευχαρίστησε τη βρετανική κυβέρνηση για τη διάσωσή του. Εξιστόρησε τα γεγονότα και όχι μόνον. Ο Πρωθυπουργός εισηγήθηκε πως τα γεγονότα μπορούσε ένας να πει ότι είχαν κάποια χαρακτηριστικά εισβολής. Ο Πρόεδρος Μακάριος συμφώνησε. Και έτσι θα μιλούσε στον ΟΗΕ… Ο Πρωθυπουργός ρώτησε τον Αρχιεπίσκοπο πώς έβλεπε την Τουρκία να ενεργεί. Θα μπορούσαν να πουν ότι είχαν κοινό συμφέρον στην αντιμετώπιση των δραστηριοτήτων της ΕΟΚΑ Β’. Ο Μακάριος είπε ότι οι τρεις κύριες δυνάμεις που μπορούσαν να πιέσουν την Ελλάδα ήταν οι ΗΠΑ, η Βρετανία και η Τουρκία. Ήταν αλήθεια ότι οι Τούρκοι είχαν συμφέρον σε μιαν ανεξάρτητη Κύπρο και αντιτίθεντο στην Ένωση, που ήταν ένα διχαστικό πρόβλημα για την ελληνική κοινότητα…
Θα μπορούσαν ν’ αρνηθούν να αποσύρουν τους αξιωματικούς τους, κάτι που θα τον προκαλούσε να χρησιμοποιήσει βία εναντίον τους ή να διαλύσει την Εθνική Φρουρά. Ή να τους απέσυραν, πράγμα που θα τους ταπείνωνε. Αντίθετα προτίμησαν να κάνουν πραξικόπημα… Ο Πρωθυπουργός ενημέρωσε τον Αρχιεπίσκοπο πως θα έβλεπε και τον Τούρκο Πρωθυπουργό το ίδιο βράδυ. Ο Πρόεδρος Μακάριος είπε ότι η άμεση ερώτηση ήταν: Ποια πρακτικά μέτρα μπορούσαν να παρθούν; Το τουρκικό ενδιαφέρον ήταν να μη γίνει η Κύπρος μέρος της Ελλάδας. Οι ελληνικές δηλώσεις, εν τω μεταξύ, ήταν καθαρά μη ικανοποιητικές, και πίστευε ότι οι Τούρκοι θα επέμεναν στην αποχώρηση των Ελλήνων αξιωματικών από την Εθνική Φρουρά… Είπε ότι δεν ήταν σίγουρος αν άρεσε στους Τούρκους, όμως πίστευε ότι τον προτιμούσαν από τον Σαμψών.
18 Ιουλίου – O Μακάριος αναχώρησε για Νέα Υόρκη η ώρα 11 το πρωί και πριν από την ομιλία του είδε την τουρκική αντιπροσωπία (με εντολή Ετζεβίτ να τον προλάβαιναν να μην καταφερόταν εναντίον της Τουρκίας στην ομιλία του) και ευχαρίστησε την Τουρκία, ήταν ευγνώμων… («Σημερινή», 12.7.1993).
19 Ιουλίου – Ομιλία στον ΟΗΕ. Κατηγόρησε την Ελλάδα 7 φορές ως να έκανε εισβολή. Επανέλαβε ότι ο κίνδυνος από την Τουρκία ήταν λιγότερος από εκείνον των αξιωματικών… Επικαλέστηκε ότι κινδύνευαν και οι Τουρκοκύπριοι, πράγμα που δεν αλήθευε και είχε ήδη διαψευσθεί…
20 Ιουλίου – Το Ψήφισμα 353 (που έγραψαν οι Βρετανοί) δεν αναφέρει λέξη για τουρκική εισβολή, έντεχνα εννοεί να φύγουν τα ελληνικά στρατεύματα όπως ζήτησε ο Μακάριος…
22 Ιουλίου – Ο Μακάριος, μετά τα θαλασσώματά του με τους Βρετανούς σωτήρες, έτρεξε στον Αμερικανό ΥΠΕΞ Χένρι Κίσινγκερ για βοήθεια…
*Δεν γνώριζε τουλάχιστον από τον Ιανουάριο 1974 για τις ομοσπονδιακές προθέσεις Ετζεβίτ; Γιατί έδωσε στις 10 Ιουλίου στο Φόρεϊν Όφις υπόμνημα «ανεφάρμοστη η ομοσπονδία»;
Ο Βρετανός στρατιωτικός ακόλουθος Στόκερ από το 1972/73 τούς είχε δώσει λεπτομερέστατες πληροφορίες για τα τουρκικά σχέδια ΕΙΣΒΟΛΗΣ (βιβλία Χρ. Βενιαμίν και Φ.Α.) .
Γιατί έστειλε την επιστολή προς Γκιζίκη; Όταν στενοί του συνεργάτες (Γεώργιος Χαραλάμπους και αείμνηστος Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Α’) του είπαν «Για τ’ όνομα του Θεού μην την στείλεις» πως «μόνο ένας τρελός μπορούσε στείλει σε στρατιωτικό… επιστολή με τέτοιο περιεχόμενο» (Μαρτυρία Γ. Μάτση).
Ο Μακάριος τουλάχιστον 3 φορές τόνισε ότι «ο κίνδυνος από τους Τούρκους ήταν λιγότερος από εκείνον από τους Έλληνες αξιωματικούς». Ήταν; Το τραγικό αποτέλεσμα το ζούμε εδώ και 50 χρόνια…
1) Στον Έλληνα πρέσβη στην Κύπρο, Ευστάθιο Λαγάκο, όταν ο τελευταίος του έφερε πρόσκληση από την Αθήνα να συζητήσουν την κατάσταση, την οποία ο Μακάριος απέρριψε.
2) Στον James Callaghan, 17.7.1974, στο Φόρεϊν Όφις.
3) Στην ομιλία του στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, 19.7.1974.
Αυτά η «επιτροπή» της Βουλής τα αγνόησε, προτίμησε πλαστά κουρελόχαρτα τάχα του ΝΑΤΟ…
Πηγές από το Βρετανικό Εθνικό Αρχείο και το βιβλίο της γράφουσας «Διζωνική vs Δημοκρατία 1955-2019».
Τα βρετανικά έγγραφα για το 1974 αποδεσμεύθηκαν 1.1.2005, δημοσιεύθηκαν στη «Σημερινή» από τη γράφουσα εντός του Ιανουαρίου 2005 και έκτοτε σε πολλά συνεχόμενα άρθρα και αναλύσεις με αναφορές σε βιβλία…
*Ερευνήτρια/δημοσιογράφος
Αυτός ο χάρτης εκδόθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1974, πριν από τις τουρκικές εισβολές του 1974, σε έκδοση κάρτ ποστάλ. Βρέθηκε στην κατοχή ενός Tούρκου αξιωματικού κατά τις δύο τουρκικές εισβολές.
Από τα πρακτικά της συνάντησης Μακαρίου/Harold Wilson – τι είπε στον Wilson.
Από τα πρακτικά της συνάντησης Μακαρίου/Harold Wilson περί «ελληνικής εισβολής».
Από το βιβλίο Γ. Μάτση «Μετά Παρρησίας – για την Ιστορία και την Αλήθεια».
Ρούμπιο: Ο πρόεδρος Τραμπ είναι αποφασισμένος να εμποδίσει το Ιράν να αποκτήσει πυρηνικά όπλα
Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάρκο Ρούμπιο δήλωσε ότι ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ είναι αποφασισμένος να αποτρέψει το Ιράν...
Απειλεί με αποχώρηση των ΗΠΑ από τις διαπραγματεύσεις ο Βανς! Πίεση σε Ουκρανία-Ρωσία να τα βρούνε
Οι δηλώσεις γίνονται την ώρα που Αμερικανοί, Ουκρανοί και Ευρωπαίοι συναντώνται στο Λονδίνο για έναν γύρο συνομιλιών.
Τελεσίγραφο Μαχμούντ Αμπάς στη Χαμάς! Να πελευθερώσει τους ομήρους και να παραδώσει τα όπλα της στην Παλαιστινιακή Αρχή
Η Χαμάς έχει αρνηθεί αιτήματα τους τελευταίους μήνες από το Ισραήλ και τις ΗΠΑ να παραδώσει τα όπλα της.
Κατά μέτωπο επίθεση της ΕΕ σε Apple και Meta! Πρόστιμο 700 εκατ.Ευρώ
Οι κυρώσεις για παραβίαση του νόμου για τις ψηφιακές αγορές έρχονται εν μέσω επιθέσεων στην ΕΕ από την κυβέρνηση Τραμπ...
India’s Rising Military Diplomacy: Expanding Strategic Footprint Through Joint Exercises
India's military diplomacy through joint exercises is likely to continue expanding in scope and sophistication. India is not just enhancing...
-
Πολιτική2 εβδομάδες πρινΟμολογία αποτυχίας! Οι Τούρκοι εγκαταλείπουν τη “Γαλάζια Πατρίδα” δια στόματος του εμπνευστή της
-
Αναλύσεις1 μήνα πρινΜάικλ Ρούμπιν στη Hellas Journal: Η σύλληψη Ιμάμογλου σηματοδοτεί ότι ο Ερντογάν θα απελευθερώσει τον Οτζαλάν μέσα σε νεκροσακούλα!
-
Πολιτική3 μήνες πρινΈρχεται «τσουνάμι» αποκαλύψεων και στην Ελλάδα για USAID! Οι ΜΚΟ του Soros και οι Πρέσπες του Τσίπρα
-
Άμυνα2 μήνες πρινΙσραηλινή δημοσιογράφος: “Με τη διάλυση του NATO η Τουρκία θα βρεθεί σε μεγάλο κίνδυνο! Θα χωριστεί στα δύο”
-
Πολιτική3 εβδομάδες πρινΤούρκοι εισέβαλαν στην Καβάλα για να δείξουν «απειλητική» πινακίδα της ματωμένης Κύπρου! (video)
-
Πολιτική2 μήνες πρινΈλληνας από τον Δομοκό αιχμάλωτος των Ουκρανών
-
Απόψεις3 μήνες πρινΔιαβεβαιώνω τον κ. Μητσοτάκη ότι η κυβέρνησή του δεν έχει μέλλον
-
Πολιτική2 μήνες πρινΣυναγερμός από τον δήμαρχο Αλεξανδρούπολης! “Αθόρυβος εποικισμός – Βούλγαροι και Τούρκοι αγοράζουν σπίτια στην περιοχή”