Ο αντιμετώπιση των πολυμελών οικογενειών

Στο πρώτο άρθρο αναφέρθηκα στην ευθύνη της πολιτείας και στο γεγονός ότι δεν έχει κανένα σχέδιο για την αναστροφή της δημογραφικής συρρίκνωσης της πατρίδας.

Στο δεύτερο αναφέρθηκα στο μερίδιο της ευθύνης που έχουν οι πολίτες, οι οποίοι θεωρούν υπεύθυνη μόνο την πολιτεία και την οικονομική κρίση, ενώ οι ίδιοι παρασυρμένοι από το ρεύμα της καλοπέρασης όχι μόνο δεν κάνουν παιδιά, αλλά πολλοί χλευάζουν τις πολυμελείς οικογένειες και έχουν την εσφαλμένη εντύπωση ότι αυτές ζουν με άνεση και σε βάρος του υπόλοιπου πληθυσμού με τα προνόμια που απολαμβάνουν.

Είναι όμως έτσι η κατάσταση;

Γράφει ο Γιωργος Τριπολιτσιώτης

Στην Ελλάδα υπάρχουν ακόμα τρίτεκνες, πολύτεκνες και υπερπολύτεκνες οικογένειες (με έξι παιδιά και άνω) και μάλιστα με γονείς που δεν έχουν την οικονομική άνεση που οι αρνητές της πολυτεκνίας νομίζουν ότι έχουν. Αυτές αποτελούν τον πραγματικό αιμοδότη του έθνους και την ελπίδα για τη διατήρηση της ελληνικότητας της πατρίδας. Πολλές από τις οικογένειες αυτές είναι μισθοσυντήρητες και με ελληνοχριστιανικά ιδεώδη. Αυτές χτυπήθηκαν από τη δημογραφική πολιτική και σήμερα αντιμετωπίζουν τρομακτικά προβλήματα που θα απαριθμηθούν παρακάτω:

• Πληρώνουν υπέρογκο φόρο εισοδήματος λόγω των παιδιών, αντί να απαλλάσσονται πλήρως (όπως ίσχυε στην Ελλάδα πριν την κρίση).

• Λαμβάνουν ως επίδομα τέκνων ένα πραγματικά συμβολικό ποσό. Για παράδειγμα μία οικογένεια με δύο γονείς εργαζόμενους και 8 παιδιά, λαμβάνει βοήθεια των 392 Ευρώ τον μήνα, καθόσον σήμερα θεωρείται «πλούσια» αφού και οι δύο οι γονείς είναι προνομιούχοι επειδή εργάζονται. Δηλαδή στην χώρα μας μία υπερπολύτεκνη οικογένεια είτε πρέπει να είναι πραγματικά πάμφτωχη, είτε να φοροδιαφεύγει, για να απολαμβάνει κάποιων προνομίων. Αν μπορεί στοιχειωδώς να συντηρηθεί (η λεγόμενη «μεσαία τάξη») τότε εγκαταλείπεται πλήρως.

• Ο μισθός των γονέων είναι ο ίδιος με τον μισθό των εργαζομένων με κανένα, ένα ή δύο παιδιά, λόγω των φόρων.

• Τα έξοδα για τον ΕΝΦΙΑ (μεγάλο σπίτι για πολυμελή οικογένεια) είναι μεγαλύτερα, ενώ δεν υπάρχει καμία ελάφρυνση.

• Τον νοίκι είναι μεγαλύτερο λόγω του μεγέθους της οικίας.

• Τα τέλη κυκλοφορίας είναι μεγαλύτερα. Αν το αυτοκίνητο για την ασφαλή μετακίνηση των μελών είναι 2000 κ.ε. τα τέλη κυκλοφορίας είναι 690 €, ενώ πληρώνεται και φόρος πολυτελείας!

• Τα έξοδα για το ρεύμα είναι πολύ αυξημένα (μεγάλη κατανάλωση με πολλά μέλη). Κοινωνικό τιμολόγιο φυσικά δεν υπάρχει, διότι τα κριτήρια απευθύνονται μόνο στους πραγματικά άπορους και φυσικά σε όλους αυτούς που δεν δηλώνουν τα εισοδήματά τους.

• Το ίδιο ισχύει για τη θέρμανση του σπιτιού, καθώς η επιστροφή φόρου για το πετρέλαιο δεν ισχύει για αυτούς που δουλεύουν και δηλώνουν όλα τα εισοδήματά τους.

• Το ίδιο ισχύει και για τις παροχές από τους δήμους, οι οποίες βέβαια δεν απευθύνονται σε δημότες με «υψηλά εισοδήματα».

• Το κόστος για την τηλεφωνία λόγω της χρήσης πολλών κινητών εάν τα παιδιά είναι μεγάλα, είναι πολύ αυξημένο.

• Τα έξοδα για τα φροντιστήρια και τις ξένες γλώσσες είναι πολλαπλάσια.

• Δικαίωμα για ΕΣΠΑ στους παιδικούς σταθμούς δεν υπάρχει.

• Δικαίωμα για επιδοτούμενα προγράμματα όπως (πχ το «εξοικονομώ κατ’ οίκον») εννοείται ότι δεν υπάρχει.

• Εννοείται επίσης ότι αποκλείεται από όλα τα υπόλοιπα προνοιακά επιδόματα που δίνονται (διατροφικό επίδομα, επίδομα αλληλεγγύης, στεγαστικό).

Αυτές είναι οι πολυμελείς οικογένειες σήμερα. Που αιμοδοτούν το έθνος, με γονείς που έκαναν παιδιά γιατί αγαπούν την πατρίδα και κουράζονται για να τα αναθρέψουν. Αυτοί, όταν έχουν μισθό και δεν κλέβουν το κράτος, τιμωρούνται διότι θεωρούνται από την πολιτεία, τους δήμους και τις υπηρεσίες «έχοντες και κατέχοντες» και στερούνται κάθε ευνοϊκής μεταχείρισης, ενώ στην πραγματικότητα στερούνται οποιασδήποτε άνεσης επιπλέον από τα απολύτως αναγκαία και ζουν πολύ κάτω από το όριο της φτώχειας, αν υπολογιστεί το κατά κεφαλήν εισόδημα. Όταν αντιμετωπίζονται όμως έτσι από την πατρίδα, δεν θα συνεχίσουν να κάνουν παιδιά, εφόσον βλέπουν ότι τα προνόμια – εκτός από αυτούς που πραγματικά έχουν ανάγκη – τα απολαμβάνουν οι αλλοδαποί και αυτοί που κρύβουν τα εισοδήματά τους.

Και οι νέες οικογένειες που επιθυμούν να φέρουν στον κόσμο πολλά παιδιά, δεν θα το αποφασίσουν γιατί δεν θα μπορούν να τα μεγαλώσουν με αξιοπρέπεια. Η σημερινή πραγματικότητα δείχνει ότι η αγάπη μόνο για την πολυτεκνία και την πατρίδα δεν επαρκεί.

Η πολιτεία γνωρίζει ότι πολλά παιδιά έχουν σήμερα οι εργαζόμενοι γονείς, πρώτον που το επιθυμούν και δεύτερον, που στοιχειωδώς μπορούν να τα συντηρήσουν. Αυτούς απέκλεισε με τα εισοδηματικά κριτήρια από οποιοδήποτε προνόμιο. Γιατί το έκανε αυτό; Υπάρχει απάντηση; Για τα εισοδηματικά κριτήρια περισσότερα σε άλλο άρθρο.