Της Aslin Aydintasbas

Στα χρόνια των παγκόσμιων εκδηλώσεων, οι Σύνοδοι Κορυφής του ΝΑΤΟ συγκαταλέγονταν μεταξύ των πιο βαρετών, μαζί με τις ετήσιες συναντήσεις του Δ.Ν.Τ και του ΟΗΕ για τη χρηματοοικονομική μεταρρύθμιση. Συνήθως, τα προσχέδια των αποφάσεων ανακοινώνονταν συνήθως σε ήπια γλώσσα συναίνεσης, και η ίδια η Σύνοδος δεν θα έπαιζε πολύ στα ΜΜΕ, εκτός και εάν κάποιος ηγέτης σχολίαζε μια ιστορία που εξελισσόταν σε διεθνές επίπεδο.

Αυτή η Σύνοδος Κορυφής, η οποία διεξήχθη για τα 70 χρόνια της Συμμαχίας, βίωσε έναν καυγά για τις στρατιωτικές δαπάνες, τις διατλαντικές σχέσεις, και τη Ρωσία, και όλα έγιναν με τη μορφή περιστασιακών δηλώσεων και σε μεμονωμένες συνεντεύξεις Τύπου. Αλλά ανεξάρτητα από τα μεμονωμένα σχόλια, μια ιστορία που “παίζει” περισσότερο είναι η αυξανόμενη απομόνωση της Τουρκίας από τους Δυτικούς εταίρους της. Στο Λονδίνο, οι σχέσεις με την Τουρκία ήταν ένα αδιαμφισβήτητο σημείο συζήτησης, σε αρκετά επίπεδα. Για παράδειγμα, αυτό περιλάμβανε τον καυγά μεταξύ της Τουρκίας και των Ευρωπαίων εταίρων της στο ΝΑΤΟ, κυρίως τη Γαλλία, σε ζητήματα όπως η εισβολή της χώρας στη Σύρια και πώς να αντιμετωπίσει τους φυλακισμένους του Ισλαμικού Κράτους. Και στο παρασκήνιο, συνεχίζεται μια μεγαλύτερη συζήτηση για την θέση της Τουρκίας στη Δυτική συμμαχία -τόσο στην Τουρκία όσο και στην Ευρώπη. Πριν από τη συνάντηση αυτή, η Τουρκία μπλόκαρε ένα αμυντικό σχέδιο του ΝΑΤΟ για την υποστήριξη των χωρών της Βαλτικής και της Πολωνίας σε περίπτωση ρωσικής επιθετικότητας, με το επιχείρημα ότι το ΝΑΤΟΟ θα πρέπει να στηρίξει την μάχη της Τουρκίας εναντίον των κουρδικών δυνάμεων στη Συρία. Οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες θεωρούν την κουρδική πλευρά της Συρίας που υποστηρίζεται από τις ΗΠΑ ως συμμάχους και όχι ως τρομοκράτες, και ένα τουρκικό αίτημα για να χαρακτηρίσει το ΝΑΤΟ τις Συριακές Αμυντικές Δυνάμεις τρομοκρατικό όμιλο, δεν φαίνεται να έχει επιτυχία. Αλλά το χέρι της Άγκυρας δεν είναι αδύναμο, χάρη στην προσφυγική συμφωνία του 2016 με την Ευρώπη και την ικανότητα της συνολικά να αξιοποιεί τους αυξανόμενους δεσμούς με την Μόσχα.

Για τη συνέχεια Capital